Από τί κινδυνεύετε εάν ο αδελφός σας έχει διαγνωσθεί με άνοια; Ανησυχητική μελέτη

Η διάγνωση της νόσου Αλτσχάιμερ σε έναν αδελφό μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο για σοβαρές συνέπειες σε άλλα μέλη της οικογένειας, ακόμη και σε όσους δεν έχουν άνοια, σύμφωνα με νέα έρευνα από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας (USC), η οποία βασίζεται σε δεδομένα από το Σουηδικό Μητρώο Διδύμων.

Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Alzheimer’s & Dementia: The Journal of the Alzheimer’s Association, δείχνει ότι ο συνδυασμός γενετικών παραγόντων και περιβαλλοντικών επιδράσεων -το γνωστό “φύση και ανατροφή”- που μειώνει το προσδόκιμο ζωής σε άτομα με άνοια, μπορεί επίσης να επηρεάσει αρνητικά το προσδόκιμο ζωής των αδελφών που δεν πάσχουν από τη νόσο.

«Περιμέναμε διαφορετικό αποτέλεσμα. Περιμέναμε ότι, σε δίδυμα όπου ο ένας εμφάνιζε άνοια και ο άλλος όχι, η διαφορά στη διάρκεια ζωής θα ήταν ακριβώς αυτό που βλέπουμε σε ανθρώπους χωρίς συγγένεια», δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας Jung Yun Jang από το Τμήμα Ψυχολογίας στο Κολέγιο Γραμμάτων, Τεχνών και Επιστημών του USC Dornsife και συμπλήρωσε:.

«Υποθέσαμε ότι ο λόγος που ένα άτομο που έχει αναπτύξει άνοια έχει μειωμένο προσδόκιμο ζωής είναι επειδή η άνοια οδηγεί σε άλλες ιατρικές καταστάσεις που επηρεάζουν τη θνησιμότητα. Αυτό που βλέπουμε είναι ότι ο αυξημένος κίνδυνος θνησιμότητας δεν οφείλεται μόνο στην ίδια την άνοια, αλλά και σε ένα ολόκληρο πακέτο άλλων επιρροών που φέρει το άτομο στην ασθένειά του».

Διάρκεια ζωής με Αλτσχάιμερ: Η μακροζωία επηρεάζεται σε αδέρφια με -και χωρίς- άνοια

Η νέα μελέτη αποτελεί μέρος του έργου-ορόσημο των Gatz και Pedersen για τη γήρανση και τη γνωστική λειτουργία, το Swedish Twin Registry, μια μεγάλη μελέτη με περισσότερα από 45.000 δίδυμα στη Σουηδία. Για σχεδόν 40 χρόνια, η συνεργασία των επιστημόνων με δίδυμα -συμπεριλαμβανομένων γενετικά πανομοιότυπων ζευγών- έχει σχεδιαστεί για να διαχωρίσει τους ρόλους των γονιδίων και του περιβάλλοντος.

Τα πανομοιότυπα δίδυμα μοιράζονται το 100% του γονότυπού τους. Τα ετεροζυγωτικά δίδυμα (και τα απλά αδέρφια) μοιράζονται, κατά μέσο όρο, το 50% του γονότυπου τους. Τα περισσότερα δίδυμα -πανομοιότυπα ή ετεροζυγωτικά- μοιράζονται γενικά το ίδιο περιβάλλον ανατροφής. Αυτό το περιβάλλον περιλαμβάνει παράγοντες όπως η πρώιμη έκθεση στη ρύπανση, η διατροφή, η εκπαίδευση και η σωματική δραστηριότητα.

Αυτή η μελέτη περιελάμβανε 90 ζεύγη πανομοιότυπων διδύμων και 288 ζεύγη ετεροζυγωτικών διδύμων, στα οποία το ένα παιδί είχε άνοια ενώ το άλλο όχι.

Η Δρ. Jang επιβεβαίωσε ότι η ανάπτυξη της πάθησης επηρεάζει τη μακροζωία σε έναν ασθενή και ότι οι άνθρωποι ζουν περίπου επτά χρόνια κατά μέσο όρο μετά τη διάγνωση -εύρημα που έχει επιβεβαιωθεί σε άλλες μελέτες.

Οι πιθανότητες για μειωμένο προσδόκιμο ζωής σε αδέλφια με άνοια

Άλλα ευρήματα περιελάμβαναν:

  • Στα πανομοιότυπα δίδυμα, όταν κάποιος διαγνωστεί με άνοια, και τα δύο δίδυμα έχουν εξίσου μειωμένο προσδόκιμο ζωής.
  • Σε ετεροζυγωτικά δίδυμα, όταν κάποιος διαγνωστεί με την πάθηση, ο δίδυμος που δεν έχει αναπτύξει άνοια έχει ελαφρώς μειωμένο προσδόκιμο ζωής σε σύγκριση με κάποιον που δεν έχει αδερφό με άνοια.
  • Η έρευνα υποδηλώνει ότι η ίδια η άνοια δεν είναι η μόνη αιτία της συντομεύσεως της διάρκειας ζωής, αλλά ένας συνδυασμός κοινών γονιδίων και περιβάλλοντος. Και τα δύο δίδυμα μπορεί να αναπτύξουν καρδιαγγειακή νόσο, για παράδειγμα, η οποία μπορεί να συμβάλει σε άνοια στο ένα και σε συντόμευση της διάρκειας ζωής και στα δύο.

«Αυτό που συμβαίνει νωρίς στην πορεία της ζωής είναι πραγματικά σημαντικό. Ίσως να μην μπορείτε να το αλλάξετε, αλλά φαίνεται ότι το μήνυμα προς τους γονείς είναι, βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας τρώει υγιεινά, ότι ασκείται, ότι θα λάβει εκπαίδευση. Στην πραγματικότητα συμβάλλετε στο να δώσετε σε αυτό το παιδί μικρότερες πιθανότητες να αναπτύξει την πάθηση 75 χρόνια αργότερα».

Όπως ανέφερε η Δρ. Jang, εμπνεύστηκε να συνεχίσει την έρευνα επειδή «μία από τις πιο συχνές ερωτήσεις όταν ένα μέλος της οικογένειας λαμβάνει διάγνωση άνοιας είναι: Πόσο χρόνο έχουμε;».

«Πιστεύαμε ότι η υποβολή αυτής της ερώτησης σε δίδυμα θα ενημερώσει τους ασθενείς και τις οικογένειες στη λήψη των οικονομικών τους αποφάσεων και των αποφάσεων στο τέλος της ζωής τους καθώς αντιμετωπίζουν αυτήν την ασθένεια που προκαλεί απώλειες με την πάροδο του χρόνου», κατέληξε η ειδικός.

Μοιραστείτε την ανάρτηση::