Νέα έρευνα αποκαλύπτει τις συνέπειες της καθιστικής ζωής άνω των 8 ωρών ημερησίως. Σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη από τη Λατινική Αμερική, η οποία δημοσιεύθηκε στο BMC Public Health, το να κάθεστε περισσότερες από 8 ώρες την ημέρα αυξάνει τον κίνδυνο να γίνετε υπέρβαροι ή παχύσαρκοι, σε σύγκριση με το να περιορίζετε τη καθιστική δραστηριότητα σας σε μόλις 4 ώρες την ημέρα.
Η έρευνα
Αυτά τα δεδομένα προέρχονται από σχεδόν 8.000 άτομα ηλικίας 20 έως 65 ετών (οι μισοί από τους οποίους είναι γυναίκες) που συμμετείχαν στη Λατινική Αμερικανική Μελέτη για τη Διατροφή και την Υγεία (ELANS).
Η συγχρονική έρευνα περιλάμβανε αντιπροσωπευτικά δείγματα από αστικούς πληθυσμούς στην Αργεντινή, τη Βραζιλία, τη Χιλή, την Κολομβία, την Κόστα Ρίκα, τον Ισημερινό, το Περού και τη Βενεζουέλα. Ο μέσος χρόνος καθιστός ήταν 420 λεπτά/ημέρα.
Ο Ισημερινός είχε τον χαμηλότερο χρόνο (300 λεπτά/ημέρα) και η Αργεντινή και το Περού τον υψηλότερο (480 λεπτά/ημέρα).
Κανένας χρόνος καθίσματος δεν έχει συσχετιστεί με μεγαλύτερο κίνδυνο για την υγεία, αλλά ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συνιστά ο χρόνος καθίσματος να είναι ελάχιστος.
“Πιστεύαμε ότι οποιαδήποτε έντονη σωματική άσκηση θα μπορούσε να αντισταθμίσει την καθιστική ζωή. Τώρα όμως γνωρίζουμε ότι η καθιστική ζωή γενικά και ο χρόνος που καθόμαστε ειδικότερα έχουν άμεση επίδραση και αποτελούν ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου για χρόνιες ασθένειες”, δήλωσε ο συγγραφέας της μελέτης. Irina Kovalskys, PhD, ειδικευμένη στην παιδιατρική διατροφή και καθηγήτρια διατροφής στο Καθολικό Πανεπιστήμιο της Αργεντινής και κύρια ερευνήτρια του ELANS.
Ο Kovalskys δήλωσε ότι ο μέσος χρόνος καθίσματος 420 λεπτών είναι ανησυχητικός σε έναν πληθυσμό όπως αυτός που μελετήθηκε, στον οποίο το 60% των ενηλίκων είναι παχύσαρκοι και υπάρχουν υψηλά ποσοστά καρδιομεταβολικών παραγόντων κινδύνου. Επιβεβαίωσε ότι είναι σημαντικό να ευαισθητοποιηθεί ο πληθυσμός και να εστιάσουμε στους εφήβους.
Ο Felipe Lobelo, PhD, είναι Κολομβιανός γιατρός, αναπληρωτής καθηγητής παγκόσμιας υγείας στη Σχολή Δημόσιας Υγείας Rollins στο Πανεπιστήμιο Emory και διευθυντής επιδημιολογίας στο Kaiser Permanente Georgia, στην Ατλάντα της Τζόρτζια. Δεν συμμετείχε σε αυτή τη μελέτη αλλά προωθεί την έννοια της άσκησης στην ιατρική. Η δραστηριότητα του ασθενούς πρέπει να περιλαμβάνεται σε ένα κλινικό περιβάλλον και η βελτίωση του επιπέδου σωματικής δραστηριότητας μπορεί να έχει θετικό αντίκτυπο στην πρόγνωση της υγείας, είπε.
“Για να γίνουν συστάσεις για τη δημόσια υγεία ή ακόμα και να συμβουλεύσουμε τους ασθενείς, απαιτείται ένα σημείο αποκοπής. Οι κατευθυντήριες γραμμές συνιστούν μέτρια έως έντονη σωματική δραστηριότητα 150 λεπτά την εβδομάδα και ορισμένες χώρες έχουν αρχίσει να υποδεικνύουν ότι πρέπει να ανησυχούμε για τον χρόνο καθιστών των ανθρώπων. Υπάρχει ακόμα δεν ισοδυναμεί με τα 150 λεπτά, επομένως, αυτές οι μελέτες είναι σημαντικές, ειδικά στον πληθυσμό της Λατινικής Αμερικής», είπε ο Λομπέλο.
Εξήγησε ότι η έννοια του αυξημένου κινδύνου θανάτου ή χρόνιας νόσου λόγω έλλειψης σωματικής δραστηριότητας προέκυψε τα τελευταία 50 χρόνια, αλλά μόνο τις τελευταίες δύο δεκαετίες αρχίσαμε να σκεφτόμαστε τον χρόνο καθιστικού.
