Ο κόλιανδρος, το φρέσκο βότανο με την έντονη, χαρακτηριστική γεύση, αποτελεί βασικό συστατικό σε πολλές κουζίνες παγκοσμίως. Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι αναφέρουν ότι ο κόλιανδρος έχει… γεύση σαπουνιού ή μεταλλική γεύση, γεγονός που προκαλεί σύγχυση και αποτροπή από την κατανάλωσή του. Γιατί συμβαίνει αυτό; Η απάντηση κρύβεται στα γονίδια και τον τρόπο που ο εγκέφαλός μας ερμηνεύει τις γεύσεις.
Η βασική αιτία είναι η ύπαρξη ενός γονιδίου που ονομάζεται OR6A2. Αυτό το γονίδιο κωδικοποιεί έναν υποδοχέα στη μύτη, ο οποίος ανιχνεύει τις αλδεΰδες — συγκεκριμένες χημικές ενώσεις που υπάρχουν στον κόλιανδρο. Αυτές οι αλδεΰδες είναι επίσης συστατικά πολλών σαπουνιών και καθαριστικών προϊόντων, γι’ αυτό και ορισμένοι άνθρωποι αντιλαμβάνονται τη γεύση του κόλιανδρου ως σαπουνένια.
Δεν το έχουν όλοι όμως. Περίπου το 10-20% του πληθυσμού διαθέτει αυτήν την ευαισθησία, η οποία είναι κληρονομική. Όσοι δεν διαθέτουν το συγκεκριμένο γονίδιο απολαμβάνουν τον κόλιανδρο ως φρέσκο, λεμονάτο και αρωματικό βότανο, ενώ για τους άλλους μπορεί να είναι δυσάρεστος ή ακόμα και αποκρουστικός.
Εκτός από τη γενετική, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν την αντίληψη της γεύσης, όπως το περιβάλλον, οι πολιτισμικές συνήθειες, ακόμα και το πώς καλλιεργείται ή μαγειρεύεται ο κόλιανδρος. Για παράδειγμα, το μαγείρεμα μειώνει τις αλδεΰδες, καθιστώντας τη γεύση πιο ήπια.
Συμπερασματικά, η γεύση σαπουνιού που προκαλεί ο κόλιανδρος σε ορισμένους ανθρώπους δεν είναι θέμα προτίμησης αλλά βιολογίας. Αν δεν σας αρέσει ο κόλιανδρος, δεν φταίτε εσείς — απλά τα γονίδιά σας «διαβάζουν» διαφορετικά τη γεύση του.
