Μεγαλύτερο κίνδυνο επιθετικού και θανατηφόρου καρκίνου αντιμετωπίζουν οι άντρες με παχυσαρκία, ειδικά όταν το περιττό λίπος έχει συγκεντρωθεί γύρω από τη μέση. Κάθε 10 παραπάνω εκατοστά στην περιφέρεια της μέσης λόγω έξτρα λίπους αυξάνουν τον κίνδυνο θανάτου λόγω καρκίνου του προστάτη κατά 7%, σύμφωνα με την έρευνα που ανέλυσε στοιχεία για περίπου 2,5 εκατομμύρια άνδρες. Ο αυξημένος κίνδυνος δεν αφορά, πάντως, μόνο το συσσωρευμένο πάχος στην κοιλιά.
Η μελέτη
Οι ερευνητές, με επικεφαλής την επιδημιολόγο δρα Ορόρα Πέρεζ-Κορνάγκο του Τμήματος Υγείας του Πληθυσμού του βρετανικού Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, έκαναν ανακοίνωση στο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Μελέτη της Παχυσαρκίας στο Μάαστριχτ της Ολλανδίας, καθώς και τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό “BMC Medicine”.
Μολονότι πολλοί καρκίνοι του προστάτη αναπτύσσονται αργά και μπορεί τελικά να μην προξενήσουν βλάβη στην υγεία του άνδρα όσο ζει, άλλοι καρκίνοι του προστάτη εξελίσσονται γρήγορα και μπορεί να οδηγήσουν στον θάνατο. Το πάχος, ιδίως το κεντρικό πέριξ της μέσης, αποτελεί παράγοντα κινδύνου για τέτοιο καρκίνο.
Η μελέτη (μετα-ανάλυση) αξιολόγησε δεδομένα από 19 έρευνες. Όλες ήταν προοπτικές μελέτες, δηλαδή οι άνδρες δεν είχαν καρκίνο του προστάτη στην αρχή της έρευνας και στη συνέχεια παρακολουθήθηκαν για πολλά χρόνια, προκειμένου να καταγραφούν τα περιστατικά και οι θάνατοι από τη συγκεκριμένη πάθηση. Διαπιστώθηκε ότι κάθε αύξηση του δείκτη μάζας σώματος κατά πέντε μονάδες αυξάνει τον κίνδυνο θανάτου από καρκίνο του προστάτη κατά 10%, ενώ μία αύξηση κατά 5% στο συνολικό λίπος του σώματος αυξάνει τον κίνδυνο κατά 3%. Κάθε αύξηση κατά 0,05 στην αναλογία μέσης/γοφών αυξάνει τον κίνδυνο θανατηφόρου καρκίνου του προστάτη κατά 6%, ενώ κάθε αύξηση κατά 10 εκατοστά στην περιφέρεια της μέσης κατά 7%.
Ακόμη δεν είναι σαφές γιατί η παχυσαρκία, ιδίως η κεντρική πέριξ της μέσης, συνδέεται με αυξημένο σοβαρό κίνδυνο. Αρκετοί βιολογικοί μηχανισμοί έχουν προταθεί, ενώ ρόλο παίζει, επίσης, ότι στους παχύσαρκους άνδρες είναι πιο δύσκολο να γίνει η αρχική διάγνωση του εν λόγω καρκίνου, με συνέπεια τη συχνά καθυστερημένη έναρξη της αναγκαίας θεραπείας.
