Είναι πια και επιστημονικώς αποδεδειγμένο πως η στοργή που δείχνουμε στα μικρά παιδιά συνδέεται άρρηκτα με την υγεία και την ευτυχία των παιδιών ως ενήλικες στο μέλλον.
Σύμφωνα με το Child Trends, μια πρωτοπόρα μη κερδοσκοπική οργάνωση των ΗΠΑ που έχει ως στόχο την βελτίωση των ζωών των παιδιών, η μελέτη υποστηρίζει πως η ζεστασιά και η στοργή που εκφράζουν οι γονείς προς τα παιδιά τους έχει θετικό αποτέλεσμα για τα παιδιά δια βίου.
Η υψηλότερη αυτοεκτίμηση, η βελτιωμένη ακαδημαϊκή επίδοση, η καλύτερη επικοινωνία γονέα-παιδιού και η εμφάνιση λιγότερων ψυχολογικών προβλημάτων ή προβλημάτων συμπεριφοράς έχουν συνδεθεί με αυτό το είδος στοργής. Από την άλλη πλευρά, τα παιδιά που δεν έχουν στοργικούς γονείς τείνουν να έχουν χαμηλότερη αυτοεκτίμηση και να νιώθουν πιο αποξενωμένα, εχθρικά, επιθετικά και αντικοινωνικά.
Υπήρξε ένας αριθμός πρόσφατων μελετών που τονίζουν τη σχέση μεταξύ της γονικής στοργής και της ευτυχίας και της επιτυχίας των παιδιών.
Το 2010, ερευνητές στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Duke διαπίστωσαν ότι τα μωρά με πολύ στοργικές και προσεκτικές μητέρες μεγαλώνουν ως ενήλικες πιο χαρούμενοι, πιο ανθεκτικοί στις προκλήσεις της ζωής και λιγότερο ανήσυχοι. Στη μελέτη συμμετείχαν περίπου 500 άτομα που παρακολουθήθηκαν από τη στιγμή που ήταν βρέφη μέχρι τα 30 τους χρόνια. Όταν τα μωρά ήταν οκτώ μηνών, οι ψυχολόγοι παρατήρησαν τις αλληλεπιδράσεις των μητέρων τους μαζί τους καθώς έκαναν διάφορα τεστ ανάπτυξης.
Οι ψυχολόγοι βαθμολόγησαν το επίπεδο στοργής και προσοχής της μητέρας σε μια κλίμακα πέντε βαθμών που κυμαίνεται από «αρνητικό» έως «υπερβολικό». Σχεδόν το 10 % των μητέρων έδειξαν χαμηλά επίπεδα στοργής, το 85% έδειξαν μια φυσιολογική ποσότητα στοργής και περίπου το 6% έδειξε υψηλά επίπεδα στοργής.
Στη συνέχεια, τα ευρήματα που ήρθαν 30 χρόνια αργότερα, ήρθαν από τα ίδια εκείνα τα παιδιά που μίλησαν ως ενήλικες στα οποία μίλησαν σχετικά με τη συναισθηματική τους υγεία. Οι ενήλικες των οποίων οι μητέρες έδειχναν τη στοργή τους, έδειξαν να αισθάνονται λιγότερο άγχος και στρες. Ήταν επίσης λιγότερο πιθανό να δείξουν εχθρική συμπεριφορά ή ψυχοσωματικά προβλήματα.
Οι ερευνητές που συμμετείχαν σε αυτή τη μελέτη κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η ορμόνη οξυτοκίνη μπορεί να είναι υπεύθυνη για αυτό το αποτέλεσμα. Η οξυτοκίνη ή ορμόνη της αγάπης, είναι μια χημική ουσία στον εγκέφαλο που απελευθερώνεται σε περιόδους που ένα άτομο αισθάνεται αγάπη και σύνδεση. Έχει αποδειχθεί ότι βοηθά τους γονείς να δεθούν με τα παιδιά τους, προσθέτοντας ένα αίσθημα εμπιστοσύνης και υποστήριξης μεταξύ τους. Αυτός ο δεσμός πιθανότατα βοηθά τον εγκέφαλό μας να παράγει και να χρησιμοποιεί την οξυτοκίνη, βοηθώντας το παιδί να αισθάνεται πιο θετικά συναισθήματα.
Στη συνέχεια, μια μελέτη του 2013 από το UCLA διαπίστωσε ότι η άνευ όρων αγάπη και στοργή από έναν γονέα μπορεί να κάνει τα παιδιά συναισθηματικά πιο ευτυχισμένα και λιγότερο ανήσυχα.
Αυτό συμβαίνει επειδή ο εγκέφαλός τους αλλάζει πραγματικά ως αποτέλεσμα της στοργής.
Από την άλλη πλευρά, ο αρνητικός αντίκτυπος της παιδικής κακοποίησης και της έλλειψης στοργής επηρεάζει τα παιδιά τόσο ψυχικά όσο και σωματικά. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε όλα τα είδη προβλημάτων υγείας και συναισθηματικών προβλημάτων καθ ‘όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Αυτό που είναι πραγματικά συναρπαστικό είναι ότι οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η γονική στοργή μπορεί πραγματικά να προστατεύσει τα άτομα από τις βλαβερές συνέπειες του παιδικού στρες.
Μια ακόμα έρευνα του 2015, από το Πανεπιστήμιο της Notre Dame έδειξε ότι τα παιδιά που λαμβάνουν στοργή από τους γονείς τους ήταν πιο ευτυχισμένα ως ενήλικες. Περισσότεροι από 600 ενήλικες ερωτήθηκαν για το πώς μεγάλωσαν, συμπεριλαμβανομένου του πόση σωματική στοργή είχαν. Οι ενήλικες που ανέφεραν ότι έλαβαν περισσότερη στοργή στην παιδική ηλικία εμφάνισαν λιγότερη κατάθλιψη και άγχος και ήταν πιο συμπονετικοί συνολικά. Εκείνοι που ανέφεραν λιγότερη στοργή πάλεψαν με την ψυχική τους υγεία, έτειναν να είναι περισσότερο αναστατωμένοι σε κοινωνικές καταστάσεις και ήταν λιγότερο ικανοί να συσχετιστούν με επιτυχία στις προσωπικές τους σχέσεις.
Οι ερευνητές έχουν επίσης μελετήσει τα οφέλη της επαφής skin to skin για τα βρέφη. Αυτή η ειδική αλληλεπίδραση μεταξύ μητέρας και μωρού, ειδικότερα, βοηθά τα μωρά να ηρεμούν, ώστε να κλαίνε λιγότερο και να κοιμούνται περισσότερο. Έχει επίσης αποδειχθεί ότι ενισχύει την ανάπτυξη του εγκεφάλου. Σύμφωνα με ένα άρθρο στο Scientific American, τα παιδιά που ζούσαν σε ένα υποβαθμισμένο περιβάλλον όπως ένα ορφανοτροφείο είχαν υψηλότερα επίπεδα της ορμόνης του στρες – κορτιζόλη- σε σχέση με εκείνα που ζούσαν με τους γονείς τους. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η έλλειψη σωματικής επαφής στα ορφανοτροφεία είναι ένας σημαντικός παράγοντας σε αυτές τις σωματικές αλλαγές.
Πόσες αγκαλιές είναι αρκετές;
Από τη στιγμή που θα φέρεις το μωρό στο σπίτι από το μαιευτήριο, μην σταματάς τις αγκαλιές. Κι όσο τα παιδιά μεγαλώνουν, κάντε μαζί δραστηριότητες όπως ο χορός. Κι αν θες λίγη έμπνευση, στην ταινία Trolls, υπήρχαν τα ξυπνητήρια που χτυπούσαν για την ώρα αγκαλιάς. Κάνε το ίδιο, καθιερώστε την ώρα της αγκαλιάς ή φροντίστε να αγκαλιάζετε τα παιδιά σας ορισμένες ώρες της ημέρας, όπως πριν φύγουν για το σχολείο, όταν επιστρέψουν στο σπίτι από το σχολείο και πριν τον ύπνο.
Μια άλλη ενδιαφέρουσα ιδέα είναι να χρησιμοποιείτε τη στοργή ενώ πειθαρχείτε το παιδί σας. Καθώς μιλάτε για το τι έκαναν λάθος, βάλτε το χέρι σας στον ώμο τους και κάντε μια αγκαλιά στο τέλος της συνομιλίας για να τους εξασφαλίσετε ότι, ακόμα κι αν δεν είστε ευχαριστημένοι με τη συμπεριφορά τους, θα τα αγαπάτε.
