Η πάρεση προσώπου είναι μια κατάσταση κατά την οποία οι μύες του προσώπου χάνουν την φυσιολογική τους λειτουργία, με αποτέλεσμα την αδυναμία ή παραμόρφωση των εκφράσεων. Η πάρεση μπορεί να αφορά ολόκληρο το μισό πρόσωπο ή τμήματα αυτού και συχνά προκαλεί δυσκολίες στην ομιλία, το κλείσιμο των ματιών και την κατανάλωση φαγητού. Η αναγνώριση των αιτίων και η έγκαιρη αντιμετώπιση είναι σημαντική για την αποφυγή μακροχρόνιων επιπλοκών.
Μία από τις συχνότερες αιτίες της πάρεσης προσώπου είναι η παράλυση του Bell, η οποία εμφανίζεται ξαφνικά και συνήθως επηρεάζει το ένα μισό του προσώπου. Παρόλο που η ακριβής αιτία δεν είναι πάντα σαφής, η κατάσταση συνδέεται με ιογενείς λοιμώξεις και φλεγμονές των νεύρων. Άλλες αιτίες περιλαμβάνουν τραυματισμούς του προσώπου ή του κρανίου, εγκεφαλικά επεισόδια, όγκους ή νευρολογικές παθήσεις όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας.
Η διάγνωση της πάρεσης προσώπου γίνεται μέσω λεπτομερούς ιατρικού ιστορικού, κλινικής εξέτασης και, αν χρειαστεί, απεικονιστικών εξετάσεων όπως μαγνητική τομογραφία ή αξονική τομογραφία, για να αποκλειστούν σοβαρές υποκείμενες παθήσεις. Ο γιατρός αξιολογεί την ένταση της πάρεσης και τον χρόνο εμφάνισής της, ώστε να καθοριστεί η κατάλληλη θεραπεία.
Η αντιμετώπιση εξαρτάται από την αιτία. Στην περίπτωση της παράλυσης του Bell, συνήθως χορηγούνται αντιφλεγμονώδη φάρμακα, όπως κορτικοστεροειδή, και αντιιικά αν υπάρχει υπόνοια ιογενούς αιτίας. Η φυσιοθεραπεία προσώπου, που περιλαμβάνει ασκήσεις ενδυνάμωσης των μυών, είναι σημαντική για την αποκατάσταση της κινητικότητας. Σε περιπτώσεις που η πάρεση οφείλεται σε εγκεφαλικό ή όγκο, η θεραπεία επικεντρώνεται στην αντιμετώπιση της υποκείμενης νόσου, ενώ μπορεί να απαιτηθεί χειρουργική παρέμβαση σε σοβαρές περιπτώσεις.
Επιπλέον, η πρόληψη επιπλοκών είναι κρίσιμη. Η προστασία του ματιού που δεν κλείνει πλήρως με τεχνητά δάκρυα ή καλύμματα, καθώς και η σωστή υγιεινή προσώπου, βοηθούν στη μείωση του κινδύνου ξηρότητας ή λοιμώξεων. Με έγκαιρη διάγνωση και κατάλληλη θεραπεία, η πλειονότητα των ασθενών ανακτά σημαντικό μέρος της κινητικότητας του προσώπου, αποφεύγοντας μόνιμες βλάβες.
