Σύμφωνα με τους γιατρούς μπορεί την πρώτη φορά που θα κολλήσετε επιχείλιο έρπητα να μην εμφανιστούν συμπτώματα. Μάλιστα, υπάρχουν έρευνες που δείχνουν ότι έως και το 80% των μολυσμένων ατόμων δε θα το εμφανίσουν.
Όταν ο έρπης εκδηλωθεί συχνά συνδέεται με έντονα και ενοχλητικά συμπτώματα, τα οποία είναι και εμφανή. Για την ακρίβεια, η κλινική του εικόνα χαρακτηρίζεται από φυσαλίδες στο στόμα και τη γύρω περιοχή. Αυτές οι φυσαλίδες εμφανίζονται όλες μαζί σε ένα σημείο της περιοχής του στόματος και τριγύρω, είναι μικρές σε μέγεθος και σπάνε εύκολα.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι ο έρπης είναι γνωστός από τα πολύ παλιά χρόνια, όταν πρώτος ο Ιπποκράτης τον ανακάλυψε και του έδωσε αυτό το όνομα. Μάλιστα λέγεται ότι το όνομά του οφείλεται στην εξαιρετικά μολυσματική φύση του.
Επιχείλιος Έρπης – Συμπτώματα λίγο πριν την εμφάνισή του
Αφού μεταδοθεί, ο έρπης κάνει την εμφάνισή του περίπου μέσα σε μία εβδομάδα, αλλά δεν αποκλείεται να εμφανιστεί και μέσα σε δύο ή τρεις εβδομάδες. Αν και ο έρπης εξαφανίζεται συνήθως μετά από 3 έως 9 ημέρες, μπορεί να επανεμφανιστεί υπό την παρουσία παραγόντων που πυροδοτούν την εκδήλωσή του.
Λίγο πριν εμφανιστεί ο έρπης, υπάρχουν μερικά προειδοποιητικά σημάδια που σηματοδοτούν την εκδήλωσή του. Τα συμπτώματα αυτά είναι το αίσθημα καύσου και πόνου στην περιοχή που πρόκειται να βγει ο έρπης και γύρω από αυτήν. Παράλληλα, ενδεχομένως να εμφανιστεί και το αίσθημα τσιμπήματος. Το μυρμήγκιασμα, το κόκκινο δέρμα και το πρήξιμο είναι επίσης συχνές εκδηλώσεις πριν εμφανιστεί ο έρπης με τη μορφή αυτών των ομάδων φυσαλίδων, οι οποίες περιέχουν υγρό, είναι εύθραυστες και συνοδεύονται από ερεθισμό και ερυθρότητα.
Κάποιες φορές, η λοίμωξη από τον ιό του έρπη συνοδεύεται από φαρυγγίτιδα, ουλίτιδα, στοματίτιδα και λαρυγγίτιδα. Αυτές οι ασθένειες συχνά συνοδεύονται από πυρετό, κόκκινα και πρησμένα ούλα δυσκολία στην κατάποση και πονόλαιμο.
Αίτια επιχείλιου έρπητα
Η αιτία του επιχείλιου έρπη είναι, όπως προαναφέρθηκε, ο ιός HSV-1. Πολλές φορές ο έρπης στην περιοχή του στόματος οφείλεται και στον ιό HSV-2, που είναι υπεύθυνος για τον έρπη των γεννητικών οργάνων, λόγω σεξουαλικών δραστηριοτήτων. Συνήθως, η πρώτη μόλυνση από τον ιό γίνεται κατά την παιδική ηλικία, χωρίς να εμφανιστούν τα συμπτώματα. Ο λόγος είναι η άκριτη επαφή των παιδιών, που είναι συχνή σε αυτήν την ηλικία. Επίσης, την πρώτη φορά συνήθως η λοίμωξη δεν συνοδεύεται από συμπτώματα γι’ αυτό και δεν γίνεται αντιληπτή. Αργότερα, σε μεγαλύτερη ηλικία ο ιός μπορεί να εκδηλωθεί και με εμφανή συμπτώματα, τις φυσαλίδες και όλα τα παρελκόμενα, υπό συγκεκριμένους εκλυτικούς παράγοντες.
Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι το γεγονός ότι τα συμπτώματα υποχωρούν δε σημαίνει ότι ο οργανισμός θεραπεύεται από τον ιό. Αντίθετα, αυτός παραμένει σε λανθάνουσα κατάσταση μόνιμα στα κύτταρα του σώματος. Ο επιχείλιος έρπης υποτροπιάζει και επανεμφανίζεται υπό συγκεκριμένες συνθήκες και παράγοντες. Αυτοί είναι οι εξής:
· Όταν το ανοσοποιητικό είναι αδύναμο
· Όταν έχει κανείς αυξημένο άγχος
· Άλλες λοιμώξεις και μολύνσεις που ταλαιπωρούν τον οργανισμό
· Κατά την έμμηνο ρύση
· Λόγω ακτινοβολιών και υπέρμετρης έκθεσης στον ήλιο
· Όταν κανείς έχει ερεθισμένα ή τραυματισμένα χείλη
· Όταν κανείς έχει πυρετό
· Λόγω διάφορων ορμονικών αλλαγών
· Όταν κανείς καπνίζει.
Μετάδοση του επιχείλιου έρπητα
Ο επιχείλιος έρπης είναι αποτέλεσμα ενός μολυσματικού ιού, ο οποίος μεταδίδεται εύκολα με την απλή δερματική επαφή κάθε τύπου. Ο έρπης μεταδίδεται ακόμη και σε συνθήκες, όπου δεν υπάρχουν ανοιχτές πληγές ή αμυχές στο δέρμα. Για να μειώσεις την πιθανότητα μετάδοσης θα πρέπει να μη χρησιμοποιείς κοινές πετσέτες και καλλυντικά με άτομα που πάσχουν για όσο διάστημα έχεις βλάβες. Επίσης, πρέπει να αποφεύγεται η χρήση κοινών ποτηριών, πιρουνιών κ.ά. Θα πρέπει να πλένεις τακτικά τα χέρια σου και αν είσαι ο ίδιος ασθενής να μην αγγίζεις την περιοχή της βλάβης. Ακόμη, η μετάδοση είναι πιθανό ακόμη και αν όταν ο ιός δεν είναι ενεργός. Ωστόσο, όταν το μολυσμένο άτομο έχει ενεργά συμπτώματα είναι πιο εύκολο να μεταδώσει τον ιό. Εκτός από τη δερματική επαφή, ο ιός μεταδίδεται και με το σάλιο.
Η διάγνωση της μόλυνσης γίνεται φυσικά από εξειδικευμένο δερματολόγο με μία απλά κλινική εξέταση. Ωστόσο, για να ανιχνευθεί ο ακριβής τύπος του έρπη είναι απαραίτητες ειδικές αιματολογικές εξετάσεις συμπεριλαμβανομένων μοριακού και ανοσολογικού ελέγχου.
Τρόποι αντιμετώπισης
Εφόσον κανείς μολυνθεί, είναι σημαντικό να γνωρίζει ότι ο ιός δε θεραπεύεται και δεν απομακρύνεται εντελώς από τον οργανισμό, αλλά βρίσκεται στα κύτταρα του σώματος σε λανθάνουσα κατάσταση.
Ωστόσο, υπάρχουν αρκετά πράγματα τα οποία μπορεί να κάνει προκειμένου να ανακουφιστεί από τα ενοχλητικά κι επώδυνα συμπτώματα. Πάντα με τη συμβουλή του θεράποντος ιατρού του ατόμου, αυτό μπορεί να ακολουθήσει τις παρακάτω πρακτικές:
1. Ειδική αντιική αγωγή
2. Τοπική εφαρμογή φαρμακευτικών ή φυσικών κρεμών με καταπραϋντικά συστατικά, όπως είναι η αλόη
3. Κάλυψη των πληγών και των φυσαλίδων με εξειδικευμένα επιθέματα, που βοηθούν στην επούλωση και παρεμποδίζουν τη μεταφορά του ιού σε άλλο σημείο ή σε άλλο άτομο και την έκθεση του σημείο σε επιβαρυντικούς περιβαλλοντικούς παράγοντες, όπως είναι η ηλιακή ακτινοβολία
4. Χρήση βάλσαμου χειλιών ειδικό για τον επιχείλιο έρπη
5. Εφαρμογή αντισηπτικού σαπουνιού για να περιοριστεί ο ιός
6. Λήψη παυσίπονων φαρμάκων για την αντιμετώπιση της αίσθησης άλγους
7. Αποφυγή τροφών και ροφημάτων που επιδεινώνουν την κατάσταση, όπως είναι τα πικάντικα φαγητά, τα όξινα τρόφιμα και τα καυτά ή πολύ ζεστά ροφήματα.
Σε περιπτώσεις, όπου ο οργανισμός έχει υποστεί πολλαπλές υποτροπές σε μικρό χρονικό διάστημα, ο γιατρός μπορεί να συστήσει μακροχρόνια αντιική θεραπεία, η οποία είναι ιδανική για να καταστείλει τον ιό και κατ’ επέκταση τα συμπτώματά του.
Πόσο διαρκεί
Από τη στιγμή που θα εμφανιστεί ο έρπης, αυτός ακολουθεί ένα κύκλο που διαρκεί συνήθως από μία εβδομάδα έως και 10 ημέρες. Μετά από αυτό το διάστημα, οι φυσαλίδες αρχίζουν να «ανοίγουν» και να μετατρέπονται σε αμυχές και πληγές. Τότε, η πληγείσα περιοχή μπορεί να παραμείνει ερεθισμένη ή ερυθρή για ένα διάστημα έως κι ένα μήνα. Ο δείκτης που σηματοδοτεί το πόσο ενεργός είναι ο ιός είναι οι φυσαλίδες. Όσο εκείνες υπάρχουν, ο ιός είναι πολύ μολυσματικός.
Πρόληψη επιχείλιου έρπητα
Είναι γνωστό ότι η πρόληψη είναι πάντα ο καλύτερος σύμμαχος του ανθρώπου για το καλό της υγείας του. Προκειμένου να επιτύχει την πρόληψη του έρπη κανείς μπορεί να αποφεύγει για αρχή κάθε επαφή με κάποιο άτομο που γνωρίζει ότι είναι μολυσμένο, αλλά και τα αντικείμενα του μολυσμένου ατόμου, όπως είναι τα ποτήρια, πετσέτες, μαχαιροπίρουνα κλπ. Παράλληλα, είναι σημαντικό να χρησιμοποιεί κανείς αντιηλιακά προϊόντα για τα χείλη προκειμένου να προστατεύσει την περιοχή από την ηλιακή ακτινοβολία. Δεν πρέπει επίσης κανείς να αμελεί την τόνωση του ανοσοποιητικού του με σωστή διατροφή ή και συμπληρώματα διατροφής, όταν οι ανάγκες είναι αυξημένες.
