Η ρήξη του Αχίλλειου τένοντα αποτελεί μία από τις πιο σοβαρές μυοσκελετικές κακώσεις, η οποία μπορεί να συμβεί αιφνίδια και να οδηγήσει σε σημαντικό περιορισμό κινητικότητας. Ο Αχίλλειος τένοντας είναι ο ισχυρότερος τένοντας του σώματος και συνδέει τους μύες της γάμπας με τη φτέρνα, επιτρέποντας το περπάτημα, το τρέξιμο και το άλμα.
Ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο;
- Άνδρες ηλικίας 30–50 ετών: Στατιστικά, η συγκεκριμένη ομάδα εμφανίζει τις περισσότερες ρήξεις, κυρίως λόγω ερασιτεχνικής ενασχόλησης με αθλήματα υψηλής έντασης, χωρίς κατάλληλη προθέρμανση.
- Αθλητές και δραστήρια άτομα: Σπορ όπως το μπάσκετ, το τένις, το ποδόσφαιρο και το σπριντ, που απαιτούν απότομες εκκινήσεις και αλλαγές κατεύθυνσης, αυξάνουν τον κίνδυνο.
- Άτομα που λαμβάνουν συγκεκριμένα φάρμακα: Η χρήση κορτικοστεροειδών ή ορισμένων αντιβιοτικών (όπως οι φθοριοκινολόνες) έχει συσχετιστεί με αυξημένη πιθανότητα ρήξης τένοντα.
- Άτομα με παχυσαρκία ή καθιστική ζωή: Η μειωμένη ευλυγισία και η επιβάρυνση του τένοντα από το επιπλέον βάρος συμβάλλουν στην εκφύλισή του.
- Άτομα με χρόνιες παθήσεις: Ο σακχαρώδης διαβήτης, οι θυρεοειδοπάθειες και οι ρευματικές παθήσεις επηρεάζουν τη δομή των τενόντων, καθιστώντας τους πιο ευάλωτους.
Πρόληψη
Η σωστή προθέρμανση, οι διατάσεις, η ενδυνάμωση των μυών της γάμπας και η χρήση κατάλληλων υποδημάτων μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο. Επίσης, η σταδιακή αύξηση της έντασης στην άσκηση και η αποφυγή απότομων φορτίσεων είναι κρίσιμες.
Συμπέρασμα
Η ρήξη του Αχίλλειου τένοντα μπορεί να συμβεί σε οποιονδήποτε, αλλά συγκεκριμένες ομάδες έχουν σαφώς υψηλότερο κίνδυνο. Με πρόληψη και σωστή φροντίδα, η πιθανότητα τραυματισμού μειώνεται σημαντικά.
