Όταν πεινάμε και μυρίζουμε φαγητό, το σώμα μας περνάει από μια σειρά φυσιολογικών αντιδράσεων που ενεργοποιούν διάφορα συστήματα και ερεθίσματα. Αυτή η διαδικασία συνδυάζει την αίσθηση της πείνας με την αισθητηριακή αντίδραση του μυρωδιού, και επηρεάζει την όρεξή μας και την προετοιμασία του οργανισμού για φαγητό.
Όταν αισθανόμαστε πείνα, ο εγκέφαλος στέλνει σήματα στο σώμα ότι το επίπεδο της ενέργειας είναι χαμηλό και χρειάζεται αναπλήρωση. Αυτή η πληροφορία προέρχεται από το πεπτικό σύστημα και τις ορμόνες που εκκρίνονται όταν το στομάχι είναι άδειο, με πιο γνωστή την γκρελίνη, την ορμόνη που μας προτρέπει να φάμε. Παράλληλα, η αίσθηση της πείνας προκαλεί διάφορες αλλαγές στον οργανισμό, όπως αύξηση της έκκρισης σάλιου και των γαστρικών υγρών, προετοιμάζοντας το πεπτικό σύστημα για τη λήψη τροφής.
Όταν μυρίζουμε φαγητό, το σώμα μας ανταποκρίνεται με ακόμα πιο έντονες αντιδράσεις. Η αίσθηση της όσφρησης ενεργοποιεί άμεσα τον εγκέφαλο, προκαλώντας αυξημένη παραγωγή σάλιου και κινητικότητα στο στομάχι. Οι μυρωδιές του φαγητού είναι στενά συνδεδεμένες με την αντίληψη της γεύσης και ενισχύουν την επιθυμία να φάμε. Αυτός ο συνδυασμός της πείνας και του μυρωδιάς μπορεί να προκαλέσει αύξηση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα, βοηθώντας το σώμα να προετοιμαστεί για τη λήψη τροφής.
Επιπλέον, η μυρωδιά του φαγητού μπορεί να ενισχύσει την παραγωγή ενζύμων που διευκολύνουν την πέψη, ενώ ταυτόχρονα ενεργοποιεί το αυτόνομο νευρικό σύστημα, το οποίο επηρεάζει τη γαστρεντερική κινητικότητα. Όταν το σώμα καταλαβαίνει ότι η τροφή πλησιάζει, αρχίζει να απελευθερώνει πιο αποτελεσματικά τα πεπτικά ένζυμα, προκειμένου να προετοιμαστεί για την αφομοίωση των θρεπτικών ουσιών.
Όλες αυτές οι αντιδράσεις συμβάλλουν στη δημιουργία μιας έντονης επιθυμίας να καταναλώσουμε φαγητό, καθώς το σώμα μας εκδηλώνει το φυσικό του ένστικτο να ανακτήσει ενέργεια και να ικανοποιήσει τις διατροφικές του ανάγκες.
