Ο κ. Δανάλης αναφέρει, βασιζόμενος σε δύο μελέτες που δημοσιεύθηκαν στο «Journal of Orthopedic and Sports Physical Therapy», ότι το 30% των πασχόντων αναπτύσσει χρόνιες ενοχλήσεις, το 14% έχει πόνο στον αυχένα για περισσότερους από έξι μήνες, και το 5% αντιμετωπίζει σοβαρά λειτουργικά προβλήματα. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πονοκέφαλο, μυϊκούς πόνους, σπασμούς στους μυς της ωμοπλάτης και του αυχένα, πόνο που ακτινοβολεί προς το χέρι, πόνο στις αρθρώσεις του αυχένα, περιορισμένη κινητικότητα και σίγουρα επιδείνωση της ποιότητας ζωής του ασθενή.
Ποιοι είναι οι προδιαθεσικοί παράγοντες
Οι παράγοντες που προδιαθέτουν, σύμφωνα με τον ορθοπεδικό φυσικοθεραπευτή, είναι υπερβολικά φορτία στους μυς του αυχένα, και της ωμοπλάτης σε σχέση με το πόσο δυνατοί είναι, ανάλογα με το πόσο έχουν γυμναστεί. «Οπότε η καθιστική θέση μπορεί να φαίνεται ξεκούραστη, αλλά φορτίζει υπερβολικά τους μυς και προκαλεί τα συμπτώματα.
Επίσης, η φυσική φθορά με το πέρασμα του χρόνου στις αρθρώσεις του αυχένα προδιαθέτει, καθώς επίσης και τραυματισμοί μετά από ατύχημα, ειδικά αυτοκινητιστικό. Αυχεναλγία μπορεί επίσης να προκαλέσει η ρευματοειδής αρθρίτιδα, ένα επαγγελματικά απαιτητικό περιβάλλον, το στρες από μόνο του, αλλά και το κάπνισμα, όπως επίσης και το ιστορικό οσφυαλγίας. Τι θα συμβεί όμως αν δεν κάνει κάποιος θεραπεία;
«Υπάρχει το ενδεχόμενο ο πόνος να περάσει μετά από λίγο καιρό, αλλά σε πολλές περιπτώσεις προκαλείται χρόνιος πόνος, επιδεινώνονται τα συμπτώματα, ή η μυϊκή αδυναμία, οπότε δημιουργούνται κινητικοί περιορισμοί στα χέρια ή στο κεφάλι». Με τη φυσικοθεραπεία, τονίζει ο κ. Δανάλης, αρχικά αντιμετωπίζεται ο οξύς πόνος με ορθοπεδική χειροπρακτική μάλαξη και ηλεκτροθεραπεία που έχουν άμεσο αποτέλεσμα, και στη συνέχεια ένα κατάλληλα διαμορφωμένο πρόγραμμα δομημένης άσκησης, δυναμώνει τους μυς, διορθώνει τη στάση του σώματος και προστατεύει από μελλοντικές υποτροπές.
