Το πολύσπορο ψωμί έχει αποκτήσει τη φήμη του «υγιεινού» ψωμιού και συχνά προτιμάται από όσους προσέχουν τη διατροφή τους. Είναι όμως πράγματι πιο ωφέλιμο ή πρόκειται για έναν διατροφικό μύθο που ενισχύεται από το μάρκετινγκ; Οι διατροφολόγοι δίνουν μια πιο σύνθετη απάντηση.
Καταρχάς, τι σημαίνει «πολύσπορο»; Ο όρος αναφέρεται σε ψωμί που περιέχει περισσότερους από έναν τύπους σπόρων ή δημητριακών, όπως σουσάμι, λιναρόσπορο, ηλιόσπορο, βρώμη ή κριθάρι. Αυτό όμως δεν σημαίνει απαραίτητα ότι το ψωμί είναι ολικής άλεσης. Πολλά πολύσπορα ψωμιά παρασκευάζονται από επεξεργασμένο λευκό αλεύρι, στο οποίο απλώς προστίθενται σπόροι.
Εδώ ακριβώς βρίσκεται και το «κλειδί», σύμφωνα με τους ειδικούς. Αν η βάση του ψωμιού είναι αλεύρι ολικής άλεσης, τότε το πολύσπορο ψωμί μπορεί να προσφέρει περισσότερες φυτικές ίνες, βιταμίνες του συμπλέγματος Β, μαγνήσιο και αντιοξειδωτικά. Οι σπόροι συμβάλλουν επίσης με καλά λιπαρά, κυρίως ωμέγα-3 και ωμέγα-6, που σχετίζονται με την καρδιαγγειακή υγεία.
Αντίθετα, όταν το ψωμί βασίζεται σε λευκό αλεύρι, τα οφέλη περιορίζονται σημαντικά. Οι φυτικές ίνες είναι λιγότερες, ο γλυκαιμικός δείκτης υψηλότερος και ο κορεσμός μικρότερος. Με απλά λόγια, μπορεί να μοιάζει «υγιεινό», αλλά να μην διαφέρει πολύ από το απλό λευκό ψωμί.
Οι διατροφολόγοι συνιστούν στους καταναλωτές να διαβάζουν προσεκτικά τις ετικέτες. Η πρώτη ύλη που αναγράφεται πρέπει να είναι «αλεύρι ολικής άλεσης» και όχι «αλεύρι σίτου». Επίσης, καλό είναι να ελέγχεται η περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες (τουλάχιστον 6 γρ. ανά 100 γρ.) και η ποσότητα αλατιού.
Συμπερασματικά, το πολύσπορο ψωμί μπορεί να είναι πιο υγιεινό, αλλά όχι από μόνο του. Η ποιότητα των αλεύρων, η σύνθεση και η συνολική διατροφική ισορροπία είναι αυτά που τελικά κάνουν τη διαφορά. Το ψωμί δεν κρίνεται από τους σπόρους που φαίνονται, αλλά από αυτά που κρύβονται στο εσωτερικό του.
