Η άνοια αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για την υγεία των ηλικιωμένων, με επιπτώσεις τόσο στους ίδιους όσο και στις οικογένειές τους. Ωστόσο, νεότερες μελέτες δείχνουν ότι ορισμένες συνήθειες κατά την ηλικία των 50 ετών μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης της νόσου Αλτσχάιμερ και άλλων μορφών άνοιας αργότερα στη ζωή. Μία από τις πιο καθοριστικές συνήθειες είναι η έλλειψη σωματικής δραστηριότητας.
Η καθιστική ζωή και η έλλειψη τακτικής άσκησης επηρεάζουν αρνητικά την κυκλοφορία του αίματος στον εγκέφαλο, περιορίζουν την οξυγόνωση των νευρικών κυττάρων και συμβάλλουν στη συσσώρευση αμυλοειδών πλακών, που θεωρούνται βασικός παράγοντας ανάπτυξης άνοιας. Άτομα που δεν ασκούνται τουλάχιστον 150 λεπτά μέτριας έντασης την εβδομάδα έχουν σημαντικά αυξημένο κίνδυνο συγκριτικά με όσους εντάσσουν την άσκηση στην καθημερινότητά τους.
Η σωματική δραστηριότητα δεν περιλαμβάνει μόνο το γυμναστήριο ή την τρέξιμο. Ακόμη και περπάτημα, ποδηλασία, κηπουρική ή δραστηριότητες που αυξάνουν τον καρδιακό ρυθμό συμβάλλουν στη βελτίωση της εγκεφαλικής λειτουργίας. Η άσκηση προάγει τη σύνθεση νευροτροφικών παραγόντων, που προστατεύουν τα νευρικά κύτταρα, ενισχύουν τη μνήμη και καθυστερούν τη γνωστική εξασθένιση.
Παράλληλα, η διατήρηση υγιούς βάρους, η ισορροπημένη διατροφή, η επαρκής ύπνος και η κοινωνική δραστηριότητα συμπληρώνουν την προστασία από την άνοια. Η συνδυαστική προσέγγιση αυτών των παραγόντων σε συνδυασμό με την άσκηση μπορεί να μειώσει κατακόρυφα τον κίνδυνο.
Συμπερασματικά, η έλλειψη φυσικής δραστηριότητας γύρω στα 50 θεωρείται από τους σημαντικότερους τροποποιήσιμους παράγοντες κινδύνου για άνοια. Η ενσωμάτωση της άσκησης στην καθημερινότητα δεν βελτιώνει μόνο τη σωματική υγεία, αλλά λειτουργεί ως “ασπίδα” για τον εγκέφαλο, μειώνοντας τις πιθανότητες γνωστικής εξασθένισης και προστατεύοντας τη μνήμη για τα επόμενα χρόνια.
