Έρευνες τα τελευταία χρόνια δείχνουν ότι τα άτομα με άνοια παρουσιάζουν λιγότερο έντονα συμπτώματα στο τέλος του καλοκαιριού και στις αρχές του φθινοπώρου. Η διακύμανση αυτή φαίνεται να σχετίζεται με παράγοντες όπως η έκθεση στο φυσικό φως, η θερμοκρασία και η κοινωνική δραστηριότητα που είναι συνήθως αυξημένη τους θερινούς μήνες.
Οι ασθενείς με άνοια συχνά παρουσιάζουν σύγχυση, προβλήματα μνήμης, απώλεια προσανατολισμού και μεταβολές στη διάθεση. Ωστόσο, μελέτες έχουν παρατηρήσει ότι αυτά τα συμπτώματα είναι ηπιότερα από τον Αύγουστο έως τον Οκτώβριο. Μία από τις πιθανές εξηγήσεις είναι ότι η μεγαλύτερη έκθεση στον ήλιο αυξάνει τα επίπεδα βιταμίνης D και σεροτονίνης, ουσιών που συνδέονται με τη λειτουργία του εγκεφάλου και τη ρύθμιση της διάθεσης.
Επιπλέον, οι θερμότερες καιρικές συνθήκες και οι μεγαλύτερες ημέρες οδηγούν σε περισσότερες κοινωνικές αλληλεπιδράσεις και σωματική δραστηριότητα, οι οποίες με τη σειρά τους συμβάλλουν στη διατήρηση καλύτερης πνευματικής λειτουργίας. Αυτό εξηγεί γιατί οι ασθενείς εμφανίζουν συχνά λιγότερα επεισόδια έντονης σύγχυσης ή άγχους αυτήν την περίοδο.
Παράλληλα, η επαρκής ενυδάτωση και η καλύτερη διατροφή το καλοκαίρι μπορούν να παίξουν υποστηρικτικό ρόλο. Ορισμένοι ερευνητές υποστηρίζουν επίσης ότι οι φροντιστές είναι πιο διαθέσιμοι και λιγότερο επιβαρυμένοι ψυχολογικά κατά τη θερινή περίοδο, γεγονός που βελτιώνει τη συνολική φροντίδα των ασθενών.
Ωστόσο, οι ειδικοί τονίζουν ότι αυτή η εποχική βελτίωση είναι προσωρινή και δεν σημαίνει ότι η άνοια υποχωρεί. Αντιθέτως, με την έλευση του χειμώνα και τον περιορισμό της έκθεσης στο φως, πολλά συμπτώματα τείνουν να επανεμφανίζονται ή και να επιδεινώνονται.
Οι ερευνητές προτείνουν την αξιοποίηση αυτών των παρατηρήσεων στην καθημερινή φροντίδα, με ενίσχυση της έκθεσης στο φυσικό φως, προγράμματα κοινωνικοποίησης και σωματικής δραστηριότητας όλο τον χρόνο, ώστε οι ασθενείς να διατηρούν καλύτερη ποιότητα ζωής και να περιορίζεται η επιδείνωση των συμπτωμάτων.
