Οι Γερμανοί ερευνητές υποστηρίζουν πως η κατηγοριοποίηση της νόσου που ίσχυε έως σήμερα δεν ανταποκρίνεται στις γνώσεις και τις ιατρικές εξελίξεις του σήμερα σε σχέση με τη νόσο του Πάρκινσον, οπότε προτείνουν μια βιολογικά βασισμένη, τριμερή ταξινόμηση της νόσου στο “Lancet Neurology”.
Για τις τροποποιητικές και αιτιολογικές θεραπείες της νόσου είναι απολύτως απαραίτητη η ακριβής ταξινόμηση και διαστρωμάτωση.
Η νόσος του Πάρκινσον είναι μια χρόνια, νευροεκφυλιστική νόσος με συνεχώς αυξανόμενη επίπτωση και επιπολασμό παγκοσμίως.
Είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη νευρολογική διαταραχή στον κόσμο και δεύτερη πιο συχνή νευροεκφυλιστική νόσος μετά τη νόσο Αλτσχάιμερ, προσβάλλοντας περισσότερα από 10 εκατ. άτομα παγκοσμίως. Στη Γερμανία πάσχουν περίπου 200.000 άτομα.
Η διάγνωση βασίζεται στα κλινικά χαρακτηριστικά, συμπεριλαμβανομένων των τυπικών κινητικών συμπτωμάτων, που συμπληρώνονται από την απεικόνιση του εγκεφάλου με μαγνητική τομογραφία.
Η κατηγοριοποίηση των διαφόρων μορφών της νόσου Πάρκινσον βασίζεται επίσης κυρίως σε κλινικά κριτήρια.
“Οι πρόοδοι στην ανάπτυξη ευαίσθητων και ειδικών in vivo βιοδεικτών για την παρουσία παθολογίας της α-συνουκλεΐνης έχει φέρει την έρευνα για τη νόσο του Πάρκινσον σε ένα κρίσιμο σημείο όπου είναι απαραίτητη η στροφή από τις σε μεγάλο βαθμό κλινικά βασισμένες διαγνωστικές προσεγγίσεις στην έμφαση στη βιολογική βάση της νόσου”, υποστηρίζουν οι συγγραφείς.
Ένα επονομαζόμενο νέο σύστημα “SynNeurGe” ή “SNG” θα επιτρέψει τον καθορισμό, τον εντοπισμό και τη θεραπευτική στόχευση της μοριακής βάσης της νόσου του Πάρκινσον πριν από την εμφάνιση των συμπτωμάτων.
Το σύστημα αποτελείται από 3 κύρια συστατικά στοιχεία:
- “Συνουκλεϊνοπάθεια τύπου Πάρκινσον” (S), δηλαδή η παρουσία ή η απουσία παθολογικής α-συνουκλεΐνης στους ιστούς ή στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό
- Ενδείξεις νευροεκφυλισμού σχετιζόμενου με τη νόσο Πάρκινσον που ορίζονται με ειδικές τεχνικές νευροαπεικόνισης (Ν),
- Ανίχνευση παθογόνων γονιδιακών παραλλαγών που σχετίζονται με τη νόσο Πάρκινσον και προκαλούν ή προδιαθέτουν έντονα για τη νόσο Πάρκινσον (G).
Σύμφωνα με την ομάδα των συγγραφέων, αυτή η μετάβαση από την καθαρά κλινικά βασισμένη διάγνωση σε μια βιολογική ταξινόμηση είναι απαραίτητη για την επόμενη φάση των βασικών και κλινικών ερευνητικών μελετών.
Μόνο αν οι μελλοντικές μελέτες καθορίσουν με ακρίβεια και στρωματοποιήσουν τις υπό εξέταση ομάδες μελετών κοόρτης θα είναι δυνατόν να αναλυθεί έγκυρα η αποτελεσματικότητα των νέων φαρμάκων.
