Μια σημαντική επιστημονική ανακάλυψη αλλάζει την κατανόηση της νόσου Πάρκινσον, φέρνοντας στο φως την εμπλοκή του ανοσοποιητικού συστήματος. Νέα έρευνα δείχνει ότι η νόσος, η οποία έως τώρα θεωρούνταν αποκλειστικά νευροεκφυλιστική, έχει και αυτοάνοσα χαρακτηριστικά — κάτι που ενδέχεται να οδηγήσει σε εντελώς νέες θεραπευτικές προσεγγίσεις.
Η νόσος Πάρκινσον προκαλείται από τη σταδιακή καταστροφή των νευρικών κυττάρων που παράγουν ντοπαμίνη στον εγκέφαλο. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν τρόμο, μυϊκή δυσκαμψία και δυσκολίες στην κίνηση και την ισορροπία. Μέχρι σήμερα, η αιτία της νόσου παραμένει ασαφής, ενώ οι θεραπείες περιορίζονται στην ανακούφιση των συμπτωμάτων.
Ωστόσο, πρόσφατες μελέτες έδειξαν ότι τα Τ-λεμφοκύτταρα, κύτταρα του ανοσοποιητικού που συνήθως επιτίθενται σε «εισβολείς», στρέφονται κατά των ίδιων των νευρώνων που περιέχουν μια πρωτεΐνη-κλειδί, την άλφα-συνουκλεΐνη. Αυτή η πρωτεΐνη, όταν συσσωρεύεται παθολογικά, σχηματίζει τα χαρακτηριστικά σωμάτια Lewy που συνδέονται με τη νόσο.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι το ανοσοποιητικό σύστημα αναγνωρίζει την παθολογική άλφα-συνουκλεΐνη ως «ξένη» και την επιτίθεται — μια συμπεριφορά που θυμίζει τις αυτοάνοσες ασθένειες, όπου ο οργανισμός επιτίθεται στους ίδιους του τους ιστούς.
Αυτό το εύρημα γεννά ελπίδες ότι μελλοντικές θεραπείες θα μπορούσαν να στοχεύουν στον περιορισμό της αυτοάνοσης απόκρισης, προστατεύοντας τα νευρικά κύτταρα από την καταστροφή. Ήδη δοκιμάζονται φάρμακα που «εκπαιδεύουν» το ανοσοποιητικό να μην αντιδρά στην άλφα-συνουκλεΐνη.
Η αναγνώριση του αυτοάνοσου χαρακτήρα της νόσου Πάρκινσον ανοίγει νέους δρόμους για την κατανόηση και τη θεραπεία της. Μπορεί να αποτελέσει το κλειδί για την επιβράδυνση — ή ακόμα και την πρόληψη — της εξέλιξής της, προσφέροντας ελπίδα σε εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως.
