Ο αχινός, το μικρό αλλά εντυπωσιακό πλάσμα της θάλασσας, κρύβει μέσα του μια γαστρονομική έκπληξη που εκτιμάται ιδιαίτερα από τους λάτρεις των θαλασσινών. Αν και εξωτερικά μοιάζει απρόσιτος, με τα αιχμηρά του αγκάθια, στο εσωτερικό του κρύβει έναν από τους πιο εκλεπτυσμένους μεζέδες της ελληνικής θάλασσας.
Τι τρώμε από τον αχινό;
Από τον αχινό τρώμε τα λεγόμενα «αυγά» ή «κόκκινα» – στην πραγματικότητα πρόκειται για τους γονάδες του ζώου, που είναι πέντε πορτοκαλοκόκκινα, μικρά «γλωσσοειδή» τμήματα. Αυτά έχουν απαλή, βουτυρένια υφή και χαρακτηριστική γεύση ιωδίου, φρέσκιας θάλασσας και αλμύρας. Καταναλώνονται ωμά και συνοδεύονται ιδανικά με λίγο λεμόνι ή ελαιόλαδο. Είναι πλούσια σε πρωτεΐνες, ω-3 λιπαρά οξέα και ιχνοστοιχεία.
Πώς ανοίγουμε έναν αχινό με ασφάλεια;
Το άνοιγμα του αχινού απαιτεί προσοχή, αλλά δεν είναι δύσκολο. Χρησιμοποιείται ένα κοφτερό μαχαίρι ή ειδικό ψαλιδάκι για θαλασσινά. Η πιο εύκολη τεχνική είναι να τον γυρίσετε ανάποδα (με το στόμα προς τα πάνω) και να κόψετε έναν κύκλο στο κάτω μέρος του – εκεί όπου δεν υπάρχουν αγκάθια. Μόλις αφαιρεθεί αυτό το τμήμα, μπορείτε να ξεπλύνετε το εσωτερικό με λίγο θαλασσινό νερό (ή νερό με αλάτι), ώστε να φύγουν τα υπολείμματα και να αναδειχθούν καθαρά τα βρώσιμα μέρη.
Προσοχή στη συλλογή
Η συλλογή αχινών γίνεται μόνο από καθαρά, ελεγχόμενα νερά. Η κατανάλωση αχινών από περιοχές με ρύπανση μπορεί να εγκυμονεί κινδύνους για την υγεία, καθώς συγκρατούν τοξίνες. Επίσης, υπάρχει νομοθεσία που απαγορεύει την αλίευσή τους σε ορισμένες περιόδους, για λόγους προστασίας του είδους.
Συμπέρασμα
Ο αχινός, πέρα από θαλάσσιο στολίδι, αποτελεί έναν ιδιαίτερο μεζέ με ξεχωριστή γεύση. Με προσοχή και σεβασμό στη φύση, μπορεί να προσφέρει μια αυθεντική γευστική εμπειρία ελληνικού καλοκαιριού.
