Σε ένα πρόσφατο μίνι συμπόσιο που διοργάνωσε η Αμερικανική Κοινότητα Διαβήτη, αναλύθηκαν πέντε αμφιλεγόμενα διατροφικά θέματα που αφορούν τους ασθενείς με διαβήτη.
Ποιες είναι οι κατάλληλες ώρες και συχνότητες για τα γεύματα;
Σε πολλά άτομα με διαβήτη συστήνονται «3 γεύματα και 3 σνακ» αλλά αυτό ίσως δεν ταιριάζει στον τρόπο ζωής σας ή δεν πεινάτε αρκετά για να υπηρετήσετε αυτό το πρόγραμμα. Επομένως, είναι εντάξει να προσπεράσετε ένα γεύμα; Τι ισχύει αν προσπεράσετε το πρωϊνό;
Δεν υπάρχουν καταληκτικά δεδομένα για το αποτέλεσμα συχνότητα κατανάλωσης γευμάτων στην ανθρώπινη υγεία ή στη διαχείριση του διαβήτη. Η συχνή κατανάλωση φαγητού μπορεί να οδηγήσει σε αχρείαστες θερμίδες ή χρόνια υπεργλυκαιμία. Από την άλλη πλευρά, τα μεγαλύτερα και λιγότερα συχνά γεύμα μπορεί να προκαλέσουν επικίνδυνες διακυμάνσεις στα επίπεδα γλυκόζης.
Το να προσπεράσεις το πρωϊνό ίσως βοηθήσει στη διαχείριση της γλυκόζης αργότερα στην ημέρα για όσους το κάνουν συχνά. Ωστόσο, αν τρως σταθερά πρωϊνό και το προσπεράσεις μπορεί να οδηγήσει σε προσωρινή πρόσληψη θερμίδων αργότερα στην ημέρα. Αυτό μπορεί να αυξήσει τον καρδιαγγειακό κίνδυνο.
Για άτομα με διαβήτη 2, είναι σημαντικό να συντονίζονται τα γεύματα με την αγωγή. Η λήψη φαρμάκων με γεύματα μπορεί να μειώσει τις παρενέργειες, όπως ναυτία και υπογλυκαιμία. Επιπλέον, ο συντονισμός γευμάτων και λήψης των φαρμάκων βελτιώνει με τη σειρά της τη συμμόρφωση.
Για άτομα με διαβήτη τύπου 1, ένα συνηθισμένο μοτίβο φαγητού με μικρότερα αλλά πιο συχνά γεύματα και καθόλου σνακ έχει συνδεθεί με καλύτερη διαχείριση της γλυκόζης. Πέρα από αυτό, δεν φαίνεται να υπάρχουν κανόνες για όλους για το πόσο και πότε πρέπει να τρως.
2. Τι πρέπει να φας
«Τα στοιχεία δείχνουν ότι δεν υπάρχει ιδανικό ποσοστό θερμίδων από υδατάνθρακες, πρωτεΐνες και λίπος για όλα τα άτομα με διαβήτη ή που διατρέχουν κίνδυνο. Ως εκ τούτου, η κατανομή των μακροθρεπτικών συστατικών θα πρέπει να βασίζεται σε εξατομικευμένη αξιολόγηση των τρεχόντων διατροφικών προτύπων, προτιμήσεων και μεταβολικών στόχων».
Τα δεδομένα από την Εθνική Έρευνα Εξέτασης Υγείας και Διατροφής (NHANES) δείχνουν ότι η ενεργειακή πρόσληψη των Αμερικανών τα τελευταία 20 περίπου χρόνια αποτελείται από περίπου 33% λίπος, 16% πρωτεΐνες και 50% υδατάνθρακες. Αυτές οι αναλογίες είναι περίπου το ίδιο και σε άτομα με διαβήτη. Δυστυχώς, περίπου το 42% της πρόσληψης υδατανθράκων του μέσου ατόμου είναι υδατάνθρακες χαμηλής ποιότητας ή υδατάνθρακες που προέρχονται από ραφιναρισμένο αλεύρι και ζάχαρη. Παράγουν γρήγορη ενέργεια αλλά έχουν πολύ μικρή θρεπτική αξία.
Η συμβουλή των ειδικών: Συνεργαστείτε με το γιατρό σας ή το CDCES για το σωστό μείγμα λίπους, πρωτεΐνης και υδατανθράκων για τους στόχους του σώματός σας, του τρόπου ζωής και του διαβήτη. Όταν τρώτε υδατάνθρακες, βεβαιωθείτε ότι είναι κυρίως υψηλής ποιότητας.
3. Βοηθούν ή όχι τα τεχνητά γλυκαντικά
Δεν υπάρχει απλή απάντηση. Οι επιπτώσεις τους στον άνθρωπο είναι δύσκολο να απομονωθούν λόγω των πολύπλοκων και εξατομικευμένων διαίτων και υπόβαθρων. Τα τεχνητά γλυκαντικά μεταβολίζονται διαφορετικά. Για να γίνει πιο περίπλοκο, τα τεχνητά γλυκαντικά δεν καταναλώνονται μεμονωμένα αλλά σε συνδυασμό με άλλα συστατικά σε τρόφιμα και ποτά.
Μια μετα-ανάλυση για την πρόσληψη τεχνητών γλυκαντικών και την καρδιομεταβολική υγεία που δημοσιεύθηκε το 2017 στο Canadian Medical Association Journal κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα οφέλη για την υγεία των τεχνητών γλυκαντικών παραμένουν ασαφή. Από την άλλη πλευρά, η κατανάλωση τους έχει συσχετιστεί με ανθυγιεινές επιδράσεις, συμπεριλαμβανομένου αυξημένου καρδιομεταβολικού κινδύνου και πιθανή αύξηση του δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) με την πάροδο του χρόνου. Ο λόγος που τα αποτελέσματα είναι τόσο ασαφή είναι επειδή οι μελέτες ανθρώπινης διατροφής ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό, από τη διάρκεια της μελέτης μέχρι τον τύπο των ατόμων που μελετήθηκαν και ακόμη και ποιοι διεξήγαγαν τη μελέτη. Για παράδειγμα, οι μελέτες που υποδεικνύουν ότι τα τεχνητά γλυκαντικά μειώνουν το ΔΜΣ είναι σε μεγάλο βαθμό χρηματοδοτούμενα από τη βιομηχανία.
Η ADA και η Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία συμφωνούν ότι απλά δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία που να υποστηρίζουν τα τεχνητά γλυκαντικά ως υγιεινή εναλλακτική λύση στη ζάχαρη.
4. Έχουν νόημα οι «καθαροί υδατάνθρακες» στις ετικέτες των τροφίμων;
Στις περισσότερες ετικέτες τροφίμων, ο καθαρός υδατάνθρακας είναι η ποσότητα υδατανθράκων που απομένει μετά την αφαίρεση των διαιτητικών ινών και των αλκοολών ζάχαρης από τη συνολική τιμή των υδατανθράκων. Αυτό μπορεί να κάνει ένα άτομο να πιστεύει ότι μπορεί να φάει περισσότερο επειδή δεν χρειάζεται να περιλαμβάνει τις θερμίδες των υδατανθράκων που αφαίρεσε.
Υπάρχουν δύο προβλήματα που μπορούν να προκύψουν κατά την ανάγνωση των υδατανθράκων και των «καθαρών υδατανθράκων» στις ετικέτες. Πρώτον, δεν είναι όλες οι ίνες ίσες. Οι αδιάλυτες ίνες δεν παρέχουν υδατάνθρακες, αλλά οι διαλυτές ίνες παρέχουν, σημείωσε. Οι διατροφικές ετικέτες δεν σας λένε πόσο από τις συνολικές φυτικές ίνες είναι διαλυτές έναντι αδιάλυτων.
Δεύτερον, οι αλκοόλες ζάχαρης δεν είναι εντελώς απαλλαγμένες από ζάχαρη και μπορούν να επηρεάσουν τα επίπεδα γλυκόζης πριν και μετά το γεύμα (γλυκόζη πριν και μετά το φαγητό, αντίστοιχα). Επιπλέον, διαφορετικές αλκοόλες ζάχαρης έχουν διαφορετικές θερμιδικές αξίες. Για παράδειγμα, η ξυλιτόλη, η οποία είναι άφθονη στα τσίχλα χωρίς ζάχαρη, έχει μέση θερμιδική αξία 2,6 θερμίδες/γραμμάριο ενώ η μαλτιτόλη, που βρίσκεται στις σοκολάτες χωρίς ζάχαρη, έχει 2,1 θερμίδες/γραμμάριο.
Κατά τον προσδιορισμό της δοσολογίας της ινσουλίνης πρέπει να περιλαμβάνονται οι αλκοόλες σακχάρου. Για την ανάγνωση διατροφικών ετικετών, χρησιμοποιήστε τα για να βρείτε ευκαιρίες για να φάτε περισσότερες φυτικές ίνες. Λιγότερα μαθηματικά, περισσότερες ίνες.
5. Τι γίνεται με τις κετογονικές (κετο) δίαιτες (δίαιτες πολύ χαμηλών υδατανθράκων);
Ο γενικός εμπειρικός κανόνας για δίαιτες με πολύ χαμηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες είναι η λήψη του 50% έως 80% της συνολικής ενέργειας από λίπος, με τις υπόλοιπες θερμίδες να προέρχονται από πρωτεΐνες και, σε μικρότερο βαθμό, υδατάνθρακες. Οι κετογονικές δίαιτες προτείνουν συγκεκριμένα λιγότερα από 20 έως 50 γραμμάρια υδατανθράκων την ημέρα – δηλαδή λιγότερο από ένα φλιτζάνι λευκό ρύζι. Οι δίαιτες κετο έχουν γίνει δημοφιλείς μεταξύ ορισμένων ατόμων με διαβήτη καθώς και στο γενικό πληθυσμό.
Σε μια δίαιτα πολύ χαμηλών υδατανθράκων, τους πρώτους 3 έως 6 μήνες, τα άτομα με διαβήτη θα παρουσιάσουν απώλεια βάρους, μειώσεις της γλυκόζης και βελτιωμένα επίπεδα A1C. Μπορεί επίσης να μειώσουν τις ανάγκες τους σε φάρμακα και ινσουλίνη. Αυτά τα αποτελέσματα δεν διαρκούν, όμως. Κατά τη διάρκεια της περιόδου 6 έως 12 μηνών, όλα τα οφέλη γίνονται λιγότερο έντονα και στους 12 μήνες δεν υπάρχει κανένα πλεονέκτημα σε σχέση με άλλες δίαιτες, συμπεριλαμβανομένων των δίαιτων χαμηλών λιπαρών, μεσαίων υδατανθράκων και χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη. Αυτό μπορεί να οφείλεται εν μέρει στο ότι οι συμμετέχοντες στη μελέτη τείνουν να απομακρύνονται από την αυστηρή διατροφική τήρηση μίας τέτοιας δίαιτας μετά από περίπου 5 μήνες.
Είναι ασφαλές για τους περισσότερους ανθρώπους με διαβήτη να δοκιμάσουν μία τέτοια δίαιτα με προσεκτική παρακολούθηση από επαγγελματία υγείας για να παρακολουθήσουν τις ανάγκες τους σε ινσουλίνη, τις αλλαγές στα λιπίδια, τα επίπεδα ηλεκτρολυτών και τη σύνθεση της μικροχλωρίδας στο έντερο (αλλαγές σε αυτή τη σύνθεση μπορεί να οδηγήσουν σε δυσκοιλιότητα). Εάν υπάρχει ιατρική ανάγκη για γρήγορη απώλεια βάρους, όπως όταν ένα άτομο χρειάζεται χειρουργική επέμβαση αντικατάστασης γόνατος και χρειάζεται να χάσει βάρος πριν από αυτό, αυτή η δίαιτα μπορεί να είναι μια βιώσιμη επιλογή για αυτό.
Δεν συνιστάται σε άτομα με διαβήτη που λαμβάνουν αναστολέα SGLT2 (όπως εμπαγλιφλοζίνη, καναγλιφλοζίνη κ.λπ.) ή σε οποιονδήποτε με διατροφική διαταραχή ή που είναι έγκυος ή επιδιώκει να μείνει έγκυος, τόνισε ο Έβερτ.
Επειδή υπάρχουν τόσο λίγα στοιχεία για τη μακροχρόνια χρήση της δίαιτας σε άτομα με διαβήτη, συνίσταται στα άτομα να μιλήσουν με τον επαγγελματία υγείας σχετικά με τους μακροπρόθεσμους στόχους τους για τον διαβήτη και εάν αυτή είναι η καλύτερη επιλογή για την επίτευξη αυτών των στόχων.
Συμπέρασμα
Κάποιες μελέτες δουλεύουν για κάποιους και καμία δίαιτα δεν είναι αποτελεσματική όλους. Γι αυτό συστήνεται σε κάθε άτομο με διαβήτη να αποφασίσει ποιος είναι ο πρωταρχικός του στόχος όταν πρόκειται για τη διαχείριση του διαβήτη. Μόλις θέσει τον στόχο, να τον συζητήσει με τους ιατρική του ομάδα.
