Δραματικά είναι τα στοιχεία που έρχονται στο φως της δημοσιότητας, αφού τα υψηλά ποσοστά υπογεννητικότητας θα οδηγήσουν μέχρι το τέλος του αιώνα σε δυσανάλογη κατανομή του πληθυσμού, με αποτέλεσμα τεράστιες συνέπειες για την οικονομία και τις κοινωνίες. Μέχρι το 2100, πάνω από το 97% των χωρών και εδαφών θα διατηρήσουν τα ποσοστά γεννητικότητας πολύ χαμηλότερα από τα αναγκαία. Παρόλα αυτά, για τη διατήρηση του μεγέθους του πληθυσμού σε βάθος χρόνου, τα συγκριτικά υψηλά ποσοστά γεννητικότητας σε πολλές χώρες με χαμηλό εισόδημα, κυρίως στη δυτική και ανατολική υποσαχάρια Αφρική και σε χώρες όπως η Αγκόλα, η Ζάμπια και η Ουγκάντα, θα συνεχίσουν να οδηγούν στην αύξηση του πληθυσμού στις περιοχές αυτές καθ’ όλη τη διάρκεια του αιώνα.
Η έρευνα παρουσιάζει εκτιμήσεις από τη μελέτη Global Burden of Disease, Injuries, and Risk Factors Study (GBD) 2021 -μια παγκόσμια ερευνητική προσπάθεια υπό την ηγεσία του Institute for Health Metrics and Evaluation (IHME) της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον- σχετικά με τις τάσεις στη γονιμότητα και την παιδική θνησιμότητα και δημοσιεύτηκε στο The Lancet.
Ο παγκόσμιος δείκτης γονιμότητας έχει μειωθεί περισσότερο από το μισό τα τελευταία 70 χρόνια, καθώς από περίπου πέντε παιδιά για κάθε γυναίκα το 1950 ανέρχεται σε σε 2,2 παιδιά το 2021 – με πάνω από τις μισές χώρες και εδάφη (110 από τις 204) να βρίσκονται κάτω από το επίπεδο αναπλήρωσης του πληθυσμού, δηλαδή 2,1 γεννήσεις ανά γυναίκα το 2021.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης και χρησιμοποιώντας νέες προβλεπτικές μεθόδους, αλλά και τους παράγοντες που επηρεάζουν τη δημιουργία οικογένεια, όπως το επίπεδο εκπαίδευσης, η ανεκπλήρωτη ανάγκη για σύγχρονη αντισύλληψη, η παιδική θνησιμότητα και η διαβίωση σε αστικές περιοχές, οι ερευνητές εκτιμούν ότι μέχρι το 2050, 155 από τις 204 (76%) χώρες και εδάφη θα βρίσκονται κάτω από το επίπεδο αναπλήρωσης των επαρκών γεννήσεων. Αντίστοιχα, ο αριθμός θα αυξηθεί περαιτέρω το 2100 σε 198 από τις 204 (97%), με αποτέλεσμα να μην μπορεί να διατηρηθεί μια σταθερότητα στο μέγεθος του πληθυσμού. Αυτό σημαίνει ότι σε αυτές τις τοποθεσίες, οι πληθυσμοί θα συρρικνωθούν, εκτός εάν η υπογεννητικότητα μπορεί να αντισταθμιστεί με ηθική και αποτελεσματική μετανάστευση. Τα χαμηλά επίπεδα γεννήσεων θα μπορούσαν να μετριαστούν εν μέρει από πολιτικές που προσφέρουν μεγαλύτερη υποστήριξη στους γονείς.
Το μεγαλύτερο μέρος κόσμου μεταβαίνει σε φυσική μείωση του πληθυσμού (όταν ο αριθμός των θανάτων υπερβαίνει τον αριθμό των γεννήσεων). Η μετατόπιση των γεννήσεων από τις πλουσιότερες χώρες στις φτωχότερες εκτιμάται ότι θα αυξηθεί σε πάνω από το ήμισυ (54%) στην υποσαχάρια Αφρική μέχρι το 2100, υπογραμμίζοντας την επείγουσα ανάγκη για βελτίωση της πρόσβασης στη σύγχρονη αντισύλληψη και την εκπαίδευση στις χώρες αυτές.
