Η ατμοσφαιρική ρύπανση, πέρα από τις γνωστές της επιπτώσεις στην καρδιοαναπνευστική υγεία, φαίνεται ότι απειλεί σοβαρά και τη νεφρική λειτουργία, σύμφωνα με πρόσφατες επιστημονικές μελέτες. Οι ερευνητές προειδοποιούν ότι η χρόνια έκθεση σε μικροσωματίδια (PM2.5), τα οποία αιωρούνται στην ατμόσφαιρα λόγω καυσαερίων, βιομηχανικών εκπομπών και καύσης ξύλου, αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο για χρόνια νεφρική νόσο (ΧΝΝ), ακόμα και σε άτομα χωρίς προϋπάρχοντα προβλήματα υγείας.
Τα ευρήματα βασίζονται σε πολυετείς παρατηρήσεις μεγάλων πληθυσμών σε πόλεις με αυξημένη ρύπανση, όπου διαπιστώθηκε συσχέτιση ανάμεσα στην αυξημένη συγκέντρωση ρύπων και στη μείωση της σπειραματικής διήθησης — της βασικής λειτουργίας των νεφρών. Όσο περισσότερο εκτίθεται κάποιος σε ρυπαρό αέρα, τόσο αυξάνεται η πιθανότητα να υποστεί σταδιακή βλάβη στα νεφρά, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε υπέρταση, κατακράτηση υγρών ή ακόμα και νεφρική ανεπάρκεια.
Ο μηχανισμός που εξηγεί αυτή τη σχέση φαίνεται να σχετίζεται με τη φλεγμονή και το οξειδωτικό στρες που προκαλούν τα εισπνεόμενα σωματίδια. Αυτά τα μικροσκοπικά ρυπογόνα στοιχεία διεισδύουν στο αίμα και πλήττουν διάφορα όργανα, μεταξύ των οποίων και τα νεφρά, που είναι ευαίσθητα στις μεταβολές της αιμάτωσης και στις τοξικές ουσίες.
Οι ειδικοί τονίζουν την ανάγκη για αυξημένη επαγρύπνηση, ιδιαίτερα για ευάλωτες ομάδες όπως οι ηλικιωμένοι, οι διαβητικοί και όσοι έχουν ήδη ιστορικό υπέρτασης. Συνιστούν τη χρήση καθαριστών αέρα εσωτερικού χώρου, την αποφυγή σωματικής άσκησης σε περιόδους υψηλής ρύπανσης, και φυσικά τη στήριξη μέτρων που στοχεύουν στη μείωση των εκπομπών.
Η προστασία των νεφρών δεν περιορίζεται στη διατροφή και στην ενυδάτωση – περιλαμβάνει πλέον και το δικαίωμα σε καθαρό αέρα.
