Στο μυοσκελετικό σύστημα, η ρευματοειδής αρθρίτιδα και η οσφυαλγία θεωρούνται ως ψυχοσωματικές διαταραχές. Αυτό σημαίνει ότι αντιπροσωπεύουν μια οργανική παθολογία στο μυοσκελετικό σύστημα, η οποία συνδέεται με ψυχολογικές αιτίες. Η ρευματοειδής αρθρίτιδα ειδικότερα συνδέεται με έντονα, μακροχρόνια και επαναλαμβανόμενα αρνητικά συναισθήματα, τα οποία το άτομο δεν είναι σε θέση να εκφράσει απευθείας, με αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία του οργανισμού.
Εν προκειμένω, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η μυοσκελετική αυτή διαταραχή, που καταλήγει σε σοβαρή καταστροφή των ιστών, μπορεί να υπάρχει όχι μόνο στις αρθρώσεις, αλλά και σε πολλά άλλα μέρη του σώματος, και εμφανίζεται σε οποιαδήποτε ηλικία ξαφνικά ή ανεπαίσθητα. Συχνά συναντιέται σε άτομα που ανήκουν στην ίδια οικογένεια, με εξαίρεση την σπονδυλίτιδα, που η συχνότητά της είναι μεγαλύτερη στους άνδρες, ενώ η ρευματοειδής αρθρίτιδα χτυπά προπάντων τις γυναίκες.
Ένα άτομο που πάσχει από ρευματοειδή αρθρίτιδα βρίσκεται σε σύγκρουση με τις εχθρικές και επιθετικές του ενορμήσεις. Η λύση που βρίσκει μόνο του, είναι ένας συνδυασμός αυτοελέγχου και καλοπροαίρετης τυραννικότητας.
Στο ιστορικό ενός τέτοιου ατόμου, που κατά κανόνα η πλειοψηφία των περιπτώσεων αφορά το γυναικείο φύλο, υπάρχει συνήθως μία αυστηρή, περιοριστική μητέρα, που ο προσφιλής της τρόπος τιμωρίας ήταν η στέρηση της σωματικής ελευθερίας.
Γενικά, η ρευματοειδής αρθρίτιδα ως ψυχοσωματική διαταραχή, εμφανίζεται όταν αλλαγές στην εξωτερική ζωή του ατόμου κάνουν την εκτόνωση των εχθρικών ενορμήσεων μέσω της ευεργετικής και συνάμα κυριαρχικής συμπεριφοράς του αδύνατη.
Συχνός ελκυτικός παράγοντας είναι η απώλεια ενός εξαρτημένου προσώπου ή η επιτυχής προσπάθεια ενός τέτοιου προσώπου να αποκτήσει την ανεξαρτησία του. Επιπλέον το άτομο που πάσχει από αυτή την ψυχοσωματική διαταραχή, γενικά δοκιμάζει μεγάλη δυσκολία στο να εκφράσει συναισθήματα τα οποία διατείνεται ότι δεν έχει, ή δεν μπορεί να περιγράψει. Δηλαδή διακατέχεται από αλεξιθυμία.