Η παχυσαρκία και ο διαβήτης τύπου 2 είναι οι δύο συχνότεροι παράγοντες που οδηγούν σε αυξημένο λίπος στο συκώτι, κάτι που εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για την υγεία μας. Μια κλινική δοκιμή που διεξήχθη από ερευνητές στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης και δημοσιεύτηκε στο JAMA, δείχνει μια πιθανή θεραπεία: την ασπιρίνη.
“Δεδομένου ότι η MASLD υπολογίζεται ότι επηρεάζει έως και το 33% των ενηλίκων στις ΗΠΑ, η ασπιρίνη αντιπροσωπεύει μια ελκυστική πιθανή επιλογή χαμηλού κόστους για την πρόληψη της εξέλιξης της νόσου σε κίρρωση ή καρκίνο του ήπατος, τις πιο επίφοβες επιπλοκές της MASLD”, δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, δρ. Andrew T. Chan, γαστρεντερολόγος και καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ.
Στη δοκιμή Φάσης ΙΙ, 80 ενήλικες με MASLD τυχαιοποιήθηκαν για να λαμβάνουν καθημερινά είτε χαμηλή δόση ασπιρίνης, είτε εικονικό φάρμακο για 6 μήνες. Στο τέλος της μελέτης, η μέση αλλαγή στην περιεκτικότητα σε ηπατικό λίπος ήταν:
- -6,6% με την ασπιρίνη έναντι
- +3,6% με το εικονικό φάρμακο
Αυτό έδειξε, ότι η χαμηλή δόση ασπιρίνης μείωσε την μέση περιεκτικότητα σε ηπατικό λίπος κατά 10,2% σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο.
Η ασπιρίνη βρέθηκε ότι είναι ασφαλής και καλά ανεκτή και επίσης βελτίωσε διάφορους δείκτες της υγείας του ήπατος.
“Πολλαπλές μη επεμβατικές εξετάσεις αίματος και απεικονιστικές εξετάσεις για ηπατικό λίπος, φλεγμονή και ίνωση έδειξαν παρόμοιο όφελος από τη θεραπεία με ασπιρίνη. Συνδυαστικά, αυτά τα δεδομένα υποστηρίζουν τη δυνατότητα της ασπιρίνης να παρέχει οφέλη σε ασθενείς με MASLD”, δήλωσε ο συν-επικεφαλής συγγραφέας και κύριος ερευνητής, δρ. Tracey G. Simon, ηπατολόγος και καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του Γ.Ν. Μασαχουσέτης.
Απαιτούνται πρόσθετες μελέτες για να καθοριστεί εάν η διαρκής χρήση ασπιρίνης μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο μακροχρόνιων επιπλοκών στην υγεία των ατόμων με MASLD, επισήμαναν οι ερευνητές.
