Πολλές μελέτες έχουν αποδείξει κατά το παρελθόν πως όταν ζούμε κοντά στη φύση επηρεάζεται εκτός από την ψυχική και η σωματική μας υγεία.
Πρόσφατα, νέα έρευνα έδειξε ότι η έκθεσή μας σε πάρκα με δέντρα και άλλους χώρους πρασίνου μπορεί να επιβραδύνει και το ρυθμό με τον οποίο τα κύτταρά μας μεγαλώνουν.
Οι ερευνητές εξέτασαν τα ιατρικά αρχεία που εμπεριείχαν και βιολογικά δείγματα από τους συμμετέχοντες. Έλαβαν επίσης υπόψιν τους τις απαντήσεις περισσότερων από 7.800 ατόμων που συμμετείχαν σε έρευνα του CDC, του εθνικού ινστιτούτου δημόσιας υγείας των Ηνωμένων Πολιτειών. Στη συνέχεια, συνέδεσαν όλες αυτές τις πληροφορίες με στοιχεία απογραφής για την εκτίμηση της ποσότητας πρασίνου στη γειτονιά του κάθε ατόμου.
Σύμφωνα με τα ευρήματά τους, μια αύξηση της τάξεως του 5% του χώρου πρασίνου σε μια γειτονιά συνδέεται με 1% μείωση της γήρανσης των κυττάρων.
Πιο αναλυτικά, η μελέτη που δημοσιεύθηκε στο «Science of the Total Environment», αποκάλυψε ότι οι άνθρωποι που ζουν σε γειτονιές με περισσότερο πράσινο έχουν μακρύτερα τελομερή, τα οποία σχετίζονται με μεγαλύτερη διάρκεια ζωής και βραδύτερη γήρανση.
Τα τελομερή είναι δομές που βρίσκονται στα άκρα των χρωμοσωμάτων κάθε κυττάρου. Όσο μεγαλύτερα είναι τα τελομερή ενός κυττάρου, τόσο περισσότερες φορές μπορεί να αναπαραχθεί. Όταν τα τελομερή μικραίνουν πολύ, δεν επιτρέπουν τη διαίρεση των κυττάρων με αποτέλεσμα αυτά να πεθαίνουν.
Η έρευνα δείχνει ότι η γειτονιά που ζούμε, οι εικόνες στις οποίες εκτιθέμεθα, το ποσοστό άσκησης και τα τρόφιμα που καταναλώνουμε μπορούν να επηρεάσουν την ταχύτητα αλλοίωσης των τελομερών και επομένως τη διαδικασία της γήρανσης, δήλωσαν οι ερευνητές.
Ο χώρος πρασίνου προωθεί τη σωματική δραστηριότητα και την αλληλεπίδραση με άλλα άτομα. Και τα δυο αυτά δεδομένα φαίνεται να έχουν πολλαπλά οφέλη για την υγεία, κατά τους επιστήμονες.
Οι γειτονιές με πολλά δέντρα είναι επίσης συνήθως πιο δροσερές, πιο ανθεκτικές στις πλημμύρες και έχουν χαμηλότερα ποσοστά ατμοσφαιρικής ρύπανσης.
Όπως σημείωσαν οι ερευνητές, οι συμμετέχοντες που ζούσαν σε περιοχές με πράσινο που όμως μαστίζονταν από ρύπανση, απομόνωση- κοινωνικό διαχωρισμό ή οικονομική δυσχέρεια δεν είχαν μακρύτερα τελομερή από παρόμοιες κοινότητες με λιγότερο πράσινο.
Εν κατακλείδι, φαίνεται ότι η έκθεση σε χώρους πρασίνου μπορεί να ωφελήσει ποικιλοτρόπως την υγεία, ωστόσο η ρύπανση και οι κοινωνικές ανισότητες μπορούν με τη σειρά τους να εξαλείψουν αυτά τα οφέλη, τονίζουν οι ερευνητές. Οι ίδιοι επιδιώκουν να μελετήσουν εν συνεχεία την επίδραση των πράσινων χώρων διαμονής σε διαφορετικές ηλικίες, όπως για παράδειγμα στην παιδική, και τον αντίκτυπο που αυτοί μπορεί να έχουν στην μελλοντική ανάπτυξη των παιδιών.
