Σοβαρή απειλή βλέπουν οι επιστήμονες για τη δημόσια υγεία από τη νόσο των ζόμπι ελαφιών. Μια από τις πιο μεταδοτικές μολυσματικές ασθένειες, απειλεί εκατομμύρια κυνηγούς σε όλη τη Βόρεια Αμερική και τον Καναδά και προειδοποιούν για αυξημένη προσοχή.
Η καναδική επαρχία της Βρετανικής Κολομβίας δημοσίευσε μάλιστα την στρατηγική της για την καταπολέμηση της εξάπλωσης της χρόνιας νόσου της φθοράς (CWD), καθώς συνεχίζει να μεταδίδεται σε ολόκληρη τη Βόρεια Αμερική.
Οι αξιωματούχοι της δυτικότερης επαρχίας διέταξαν αυτή την εβδομάδα την εξέταση κάθε ελαφιού, άλκης, και καριμπού που θανατώνεται στο δρόμο μετά την επιβεβαίωση δύο κρουσμάτων CDW στα τέλη Ιανουαρίου. Και τα δύο κρούσματα – το ένασε ελάφι «μουλάρι» και το άλλο σε ελάφι με λευκή ουρά – εντοπίστηκαν στην περιοχή Kootenay. Η επαρχία έθεσε επίσης περιορισμούς στη μετακίνηση και διάθεση ελαφιών στην περιοχή.
Πώς προκαλείται η θανατηφόρος ασθένεια
Η θανατηφόρος ασθένεια προκαλείται από κακοδιπλωμένες πρωτεΐνες, γνωστές ως πριόνες, και προσβάλλει είδη της οικογένειας των ελαφιών. Μολύνει τον εγκέφαλο και το νευρικό σύστημα του ξενιστή, αφήνοντας τα ελάφια να τρέχουν τα σάλια τους, να παραπατούν, να είναι ληθαργικά και να κοιτούν με κενό βλέμμα, με αποτέλεσμα ορισμένοι να την αποκαλούν «ασθένεια των ζόμπι». Η επαρχία ζήτησε από τους κατοίκους να αναφέρουν αμέσως τυχόν ελάφια που εμφανίζονται άρρωστα.
Στον Καναδά, η νόσος της χρόνιας φθοράς έχει επιβεβαιωθεί στο παρελθόν σε πληθυσμούς εκτρεφόμενων ελαφιών στο Σασκάτσουαν, την Αλμπέρτα και το Κεμπέκ, καθώς και σε άγρια ελάφια στη Μανιτόμπα. Έχει επίσης βρεθεί σε τρεις άγριους τάρανδους, σύμφωνα με την Καναδική Υπηρεσία Επιθεώρησης Τροφίμων.
Φόβοι για εξάπλωση στον άνθρωπο
Αλλά ένα πρόσφατο επιβεβαιωμένο κρούσμα στο εθνικό πάρκο Yellowstone – το πρώτο στο φημισμένο φυσικό καταφύγιο – προκάλεσε νέες ανησυχίες σχετικά με τον πιθανό κίνδυνο που ενέχει η ασθένεια.
Οι ειδικοί παραμένουν διχασμένοι σχετικά με το κατά πόσον η CWD θα μπορούσε να «μεταπηδήσει» στον άνθρωπο, όπως έκανε η σπογγώδης εγκεφαλοπάθεια των βοοειδών – ή η νόσος των τρελών αγελάδων – πριν από σχεδόν τέσσερις δεκαετίες.
Αν και δεν έχουν καταγραφεί μέχρι σήμερα περιπτώσεις όπου άνθρωποι έχουν μολυνθεί από αυτή την ασθένειας, η ικανότητα μετάλλαξης της νόσου αυξάνει την πιθανότητα να εμφανιστεί και στον άνθρωπο. Η δυναμική μετάδοσης της ασθένειας θα μπορούσε να δημιουργήσει μοναδικές προκλήσεις εάν η ασθένεια προσβάλλει τον άνθρωπο. Σε αντίθεση με τη νόσο Creutzfeldt-Jakob, η οποία δεν μεταδίδεται μέσω άμεσης επαφής ή αερομεταφοράς, υπάρχει ο θεωρητικός κίνδυνος ότι η νόσος θα μπορούσε να υιοθετήσει πιο αποτελεσματικά μέσα μετάδοσης από άνθρωπο σε άνθρωπο, ενισχύοντας το ενδεχόμενο εκδήλωσης μιας επιδημίας.
