Ο θυρεοειδής είναι ένας μικρός αλλά ζωτικής σημασίας αδένας που βρίσκεται στη βάση του λαιμού και ρυθμίζει τον μεταβολισμό μέσω της παραγωγής ορμονών. Οι διαταραχές της λειτουργίας του είναι ιδιαίτερα συχνές και μπορεί να εκδηλωθούν με ποικιλία συμπτωμάτων, ανάλογα με το αν ο αδένας υπολειτουργεί ή υπερλειτουργεί.
Ο υποθυρεοειδισμός εμφανίζεται όταν ο θυρεοειδής δεν παράγει αρκετές ορμόνες. Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα περιλαμβάνουν έντονη κόπωση, αύξηση βάρους παρά τη μειωμένη όρεξη, ξηροδερμία, τριχόπτωση, δυσκοιλιότητα, ψυχρότητα στα άκρα και αργές κινήσεις. Πολλοί ασθενείς παρατηρούν πρήξιμο στο πρόσωπο, βραχνάδα στη φωνή και πνευματική βραδύτητα. Αν δεν αντιμετωπιστεί, η κατάσταση μπορεί να επηρεάσει σοβαρά την καθημερινότητα και τη γενικότερη υγεία.
Αντίθετα, στον υπερθυρεοειδισμό, ο θυρεοειδής εκκρίνει υπερβολική ποσότητα ορμονών, επιταχύνοντας τον μεταβολισμό. Τα κύρια συμπτώματα είναι η απότομη απώλεια βάρους, το έντονο άγχος ή νευρικότητα, οι αϋπνίες, οι ταχυκαρδίες, η υπερβολική εφίδρωση και η αίσθηση ζέστης. Συχνά παρατηρείται τρέμουλο στα χέρια, μυϊκή αδυναμία και πιο συχνές κενώσεις. Στις γυναίκες μπορεί να παρουσιαστούν διαταραχές στον έμμηνο κύκλο.
Η θυρεοειδίτιδα Hashimoto είναι μια αυτοάνοση πάθηση κατά την οποία το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στον θυρεοειδή. Στα αρχικά στάδια μπορεί να μην υπάρχουν εμφανή συμπτώματα ή να παρατηρείται εναλλαγή φάσεων υπερθυρεοειδισμού και υποθυρεοειδισμού. Με την πάροδο του χρόνου, η πιο συχνή έκβαση είναι η εμφάνιση μόνιμου υποθυρεοειδισμού. Χαρακτηριστικά σημάδια είναι η κόπωση, το αίσθημα κατάθλιψης, το πρήξιμο στον λαιμό (βρογχοκήλη) και η δυσκολία συγκέντρωσης.
Η έγκαιρη διάγνωση μέσω αιματολογικών εξετάσεων και υπερηχογραφήματος είναι καθοριστική για την αποτελεσματική θεραπεία. Η φαρμακευτική αγωγή, κυρίως με θυροξίνη στον υποθυρεοειδισμό, ή άλλες εξειδικευμένες θεραπείες στον υπερθυρεοειδισμό, μπορεί να επαναφέρει την ισορροπία. Η τακτική παρακολούθηση από ενδοκρινολόγο είναι απαραίτητη για την αποφυγή επιπλοκών και τη διατήρηση της καλής υγείας.
