Η ανθεκτικότητα του οργανισμού μας στην ινσουλίνη αυξάνεται καθώς μεγαλώνουμε. Αυτό μπορεί να προκαλέσει σταδιακά βλάβη στην επικοινωνία μεταξύ των νευρώνων με αποτέλεσμα να παρατηρούνται αλλαγές στη διάθεση, γνωστική έκπτωση και τελικά νευροεκφυλισμός.
Ο Nathan A. Smith, αναπληρωτής καθηγητής Νευροεπιστήμης, και οι συνεργάτες του μελέτησαν τους μηχανισμούς στον εγκέφαλο που καταρρέουν όταν υπάρχει αντίσταση στην ινσουλίνη, όπως σε ένα τραύμα, αλλά πριν τα συμπτώματα εξελιχθούν σε χρόνιες καταστάσεις, όπως ο διαβήτης ή το Αλτσχάιμερ.
Ερευνητές στο Ινστιτούτο Νευροεπιστήμης Del Monte του Πανεπιστημίου του Ρότσεστερ, εντόπισαν μηχανισμούς στο δίκτυο του ιππόκαμπου του εγκεφάλου που διασώζονται από τις κετόνες.
Τα ευρήματα αυτά βασίζονται σε προηγούμενες έρευνες που δείχνουν ότι οι κετόνες μπορούν να προφυλάξουν από τις νευρολογικές και γνωστικές επιπτώσεις.
Χρησιμοποιώντας ποντίκια, οι ερευνητές επικεντρώθηκαν στον ιππόκαμπο, μια περιοχή του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνη για τη μάθηση και τη μνήμη.
Στη συνέχεια, οι ερευνητές χορήγησαν D-βHb, μια μορφή κετονών, ενός υποπροϊόντος που απελευθερώνεται από το ήπαρ όταν το σώμα καίει λίπος αντί για γλυκόζη για ενέργεια.
Διαπίστωσαν ότι η συναπτική δραστηριότητα που είχε προηγουμένως επηρεαστεί από την οξεία αντίσταση στην ινσουλίνη διασώθηκε, η αγωγιμότητα στους άξονες αυξήθηκε, οι νευρώνες και η συναπτική πλαστικότητα επανασυγχρονίστηκαν.
«Αυτή η έρευνα θα βοηθήσει στην ανάπτυξη θεραπειών με βάση την κετόνη που στοχεύουν συγκεκριμένες νευρωνικές δυσλειτουργίες σε καταστάσεις που περιλαμβάνουν αντίσταση στην ινσουλίνη/υπογλυκαιμία, όπως ο διαβήτης ή η νόσος του Αλτσχάιμερ», δήλωσε ο Smith. «Προσπαθούμε τώρα να κατανοήσουμε τον ρόλο που παίζουν τα αστροκύτταρα και άλλα κύτταρα της γλοίας τιυ εγκεφάλου στην οξεία αντίσταση στην ινσουλίνη».
