Σε 24ωρη απεργία προχωρά την Πέμπτη 16 Μαΐου η ΠΟΕΔΗΝ, διεκδικώντας αύξηση μισθών και όχι χορήγηση μπόνους, όπως υποστηρίζει, μονιμοποίηση συμβασιούχων και προσλήψεις το απαραίτητου μόνιμου προσωπικού, ένταξη στα ΒΑΕ και επίδομα επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας σε όλους τους κλάδους, καθώς και αύξηση της χρηματοδότησης για το σύστημα υγείας.
Η ΠΟΕΔΗΝ χαρακτηρίζει την απεργία ως «κινητοποίηση σωτηρίας της δημόσιας υγείας» και καλεί τους εργαζόμενους στο ΕΣΥ, την Πρόνοια και το ΕΚΑΒ να συμματάσχουν στην πανελλαδική συγκέντρωση που θα πραγματοποιηθεί στις 08:30, στην Πλατεία Μαβίλη. Θα ακολουθήσει πορεία προς το Μέγαρο Μαξίμου, τη Βουλή και το υπουργείο Υγείας.
Σύμφωνα με την Ομοσπονδία, με τις πρόσφατες νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης, ακυρώνεται «ο δημόσιος και κοινωνικός χαρακτήρας του ΕΣΥ, όπως και οι θεμελιώδεις αρχές σύστασής του για ισότιμη και δωρεάν πρόσβαση. Τα απογευματινά χειρουργεία επί πληρωμή, ένας θεσμός που όπως προβλέψαμε απέτυχε αφού γίνονται ελάχιστες, έως καθόλου χειρουργικές επεμβάσεις εκ των οποίων οι περισσότερες εκτός λίστας. Οι εργαζόμενοι δεν έχουν αντοχές να στηρίξουν το θεσμό λόγω εργασιακής εξάντλησης, παρότι έχουν ανάγκη τα όποια επιπλέον χρήματα και οι ασθενείς δεν ανέχονται να τους κοροϊδεύουν που αν και περιμένουν δύο και τρία χρόνια σε λίστα αναμονής, θα πρέπει να πληρώσουν για να χειρουργηθούν. Το ταμείο ανάκαμψης που υποτίθεται θα κάλυπτε το κόστος των πρώτων 50.000 χειρουργείων δεν ενεργοποιήθηκε. Οι εργαζόμενοι τσακισμένοι από τις συνεχείς βάρδιες, εφημερίες, μετακινήσεις εντός και εκτός οργανικών υγειονομικών μονάδων που υπηρετούν, είναι αδύνατον να υποστηρίξουν έναν τέτοιο θεσμό. Η μοναδική λύση είναι η πρόσληψη προσωπικού προκειμένου να λειτουργήσει το 40% των κλειστών χειρουργικών αιθουσών, να υπάρξει ολοήμερη λειτουργία των Νοσοκομείων με ανάλογη στελέχωση. Έτσι θα εξαλειφθούν οι λίστες αναμονής» αναφέρει η ΠΟΕΔΗΝ.
Επίσης, υποστηρίζει ότι η κατάργηση της πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης των γιατρών του ΕΣΥ, θα οδηγήσει σε προκλητή ζήτηση υπηρεσιών, θα αυξήσει την παραοικονομία και τη συναλλαγή. Παράλληλα, «η κυβέρνηση θεσμοθέτησε τη δυνατότητα σε ιδιώτες γιατρούς να εργάζονται στο ΕΣΥ στήνοντας ιδιωτικά ιατρεία εντός των νοσοκομείων με ενοικιαζόμενο εξοπλισμό και προσωπικό και μεταφερόμενους ασθενείς από τα ιατρεία τους. Η πλήρης ιδιωτικοποίηση».
Ως προς τη χρηματοδότηση της υγείας, οι δημόσιες δαπάνες στη χώρα μας φτάνουν το 5,5% του ΑΕΠ, ενώ στην Ευρώπη είναι δύο μονάδες πάνω. «Υποχρέωση του κράτους είναι η αύξηση των μισθών των υγειονομικών και προνοιακών υπαλλήλων, προκειμένου να ανακοπεί το κύμα μαζικών αποχωρήσεων από το ΕΣΥ. Είναι αδιανόητο να μετακυλίεται στους ασθενείς. (…) Τα νοσοκομεία οφείλουν σε ληξιπρόθεσμες οφειλές 1,3 δισ. ευρώ που είναι “θηλιά στο λαιμό” στη λειτουργία τους. Εάν θέλουμε να ξανακάνουμε ελκυστικό το ΕΣΥ, χρειάζεται επαρκή στελέχωση και χρηματοδότηση. Από το ΕΣΥ αποχωρεί προσωπικό, λόγω των χαμηλών αμοιβών, των δυσμενών συνθηκών εργασίας, τον εμπαιγμό με την ένταξή μας στα ΒΑΕ, τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων. Ακόμη και στο επίδομα επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας υπάρχουν διαχωρισμοί και αδικίες. Στην Πρόνοια, τα Πανεπιστημιακά και Στρατιωτικά Νοσοκομεία ακόμη δεν εκδόθηκαν οι Υπουργικές Αποφάσεις χορήγησης του εν λόγω επιδόματος. Τα μπόνους που ανακοινώθηκαν θα διχάσουν και θα διαιρέσουν το προσωπικό. Δεν τα θέλουμε».
«Τα νοσοκομεία δεν είναι ξενοδοχεία να κοιτάμε την πληρότητα»
Τα προβλήματα στην περιφέρεια είναι οξυμένα, καθώς πολλά νοσοκομεία έχουν απωλέσει το δευτεροβάθμιο χαρακτήρα λόγω ελλείψεων προσωπικού και λειτουργούν ως κέντρα διακομιδών, τονίζει η ΠΟΕΔΗΝ. «Έχουμε λιγότερα νοσοκομειακά κρεβάτια (3,5 κλίνες ανά 1.000 κατοίκους ) σε σχέση από το μέσο όρο της Ευρώπης (5,3 κλίνες ανά 1.000 κατοίκους). Η πρωτοβάθμια περίθαλψη αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα προσωπικού αφού λειτουργεί ως δεξαμενή μετακινήσεων προσωπικού προς τα νοσοκομεία. Γι’ αυτό στα επείγοντα των εφημερευόντων νοσοκομείων επικρατεί το αδιαχώρητο από ασθενείς με μεγάλη ταλαιπωρία. Ο θεσμός του προσωπικού γιατρού απέτυχε αφού μόνο 1.200 ιδιώτες συμμετέχουν στο θεσμό. Η κυβέρνηση αρνείται να πιέσει τους ιδιώτες γιατρούς να στηρίξουν το θεσμό μέσω της συνταγογράφησης. Γι’ αυτό επικρατεί το αδιαχώρητο στις παθολογικές κλινικές των μεγάλων νοσοκομείων με νοσηλευόμενους παθολογικά ασθενείς σε ράντζα, φορεία και χειρουργικές κλινικές με κίνδυνο διασποράς ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων (είμαστε οι πρώτοι σε ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις στην Ευρώπη)».
Τέλος, αιτία πολέμου αποτελεί η κατάργηση, η συγχώνευση, η αλλαγή ρόλου νοσοκομείων, προειδοποιεί η Ομοσπονδία: «Τα νοσοκομεία δεν είναι ξενοδοχεία να κοιτάμε την πληρότητα. Και ένας ασθενής να σώζεται είναι ανεκτίμητο. Επιτακτική ανάγκη η ενίσχυση με προσωπικό των Περιφερειακών Νοσοκομείων, της νησιωτικής και ηπειρωτικής χώρας, του ΕΚΑΒ των Κέντρων Υγείας, των Προνοιακών Μονάδων για να λειτουργήσουν με ασφάλεια και να αποφεύγονται πολλές εκ των διακομιδών. Είμαστε για άλλη μια φορά στο δρόμο. Αγωνιζόμαστε για δωρεάν δημόσια υγεία με ισότιμη πρόσβαση, επαρκή χρηματοδότηση και στελέχωση» καταλήγει.
