Είναι ίσως μια από τις πιο δημοφιλείς ασκήσεις, αφού προσφέρει όντως πολλά οφέλη στην υγεία μας. Όμως, δεν είναι λίγοι εκείνοι που κατά καιρούς έχουν “κατηγορήσει” το τρέξιμο για εμφάνιση αρθρίτιδας μελλοντικά.
Τώρα, μια νέα προοπτική μελέτη κοόρτης που παρουσιάστηκε στην Ετήσια Συνάντηση της Αμερικανικής Ακαδημίας Ορθοπαιδικών Χειρουργών (AAOS) δεν βρήκε καμία σχέση μεταξύ του τρεξίματος και του αυξημένου κινδύνου αρθρίτιδας.
Στη μελέτη συμμετείχαν 3.804 άτομα που εγγράφηκαν για τους Μαραθωνίους του Σικάγο 2019 και 2021. Ο μέσος όρος ηλικίας του συμμετέχοντα ήταν 43,9 ετών, με ιστορικό τρεξίματος 14,7 ετών. Επιπλέον, οι ερωτηθέντες ανέφεραν ότι είχαν συμμετάσχει κατά μέσο όρο σε πέντε ή λιγότερους μαραθωνίους.
Οι επιστήμονες συνέλεξαν επίσης τις δημογραφικές πληροφορίες του δρομέα, το ιστορικό τρεξίματος και την κατάσταση της υγείας του ισχίου και του γόνατου.
Μετά την ανάλυση των δεδομένων, η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ότι το 7,3% των συμμετεχόντων είχε αρθρίτιδα ισχίου ή γόνατος.
Ωστόσο, ο αριθμός των ετών που έτρεξε ένα άτομο, ο αριθμός των μαραθωνίων που ολοκληρώθηκαν, τα εβδομαδιαία χιλιόμετρα τρεξίματος και ο μέσος ρυθμός τρεξίματος δεν ήταν σημαντικοί παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη αρθρίτιδας. Αντίθετα, προηγούμενοι τραυματισμοί στο ισχίο ή στο γόνατο ή χειρουργική επέμβαση, η προχωρημένη ηλικία, το οικογενειακό ιστορικό και ο ΔΜΣ ήταν οι κύριοι παράγοντες κινδύνου για εκφύλιση των αρθρώσεων.
«Παρά την αυξανόμενη γνώση ότι το τρέξιμο και το να είσαι δραστήριος μπορεί να είναι υγιείς για τις αρθρώσεις σου, υπάρχει ένα συνεχές δόγμα στην κοινότητα υγειονομικής περίθαλψης ότι οι ασθενείς πρέπει να σταματήσουν να τρέχουν για να αποφύγουν τη φθορά του χόνδρου τους», λέει ο επικεφαλής συγγραφέας Matthew J. Hartwell, MD, ορθοπεδικός Χειρουργικός συνεργάτης αθλητικής ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Φρανσίσκο.
«Στην πραγματικότητα, η έρευνά μας έδειξε ότι ένας στους τέσσερις ανθρώπους έχει λάβει σύσταση από τον γιατρό του να μειώσει τον όγκο του τρεξίματος και για όσους πάσχουν από αρθρίτιδα, σχεδόν στο 50% των δρομέων είπαν από τους γιατρούς τους να σταματήσουν να τρέχουν εντελώς», προσθέτει ο Χάρτγουελ.
Οι επιστήμονες ελπίζουν ότι τα ευρήματα αυτά θα διαφωτίσουν τους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης, ώστε να απέχουν από το να συμβουλεύουν ενστικτωδώς τους ασθενείς τους να μην τρέξουν και αντ’ αυτού να συνεργαστούν για να καλύψουν τις ανάγκες υγείας και άσκησης.
