Κανονικά, στο στόμα μας υπάρχουν εκατοντάδες μικρόβια, μερικά από τα οποία, ευτυχώς λίγα, είναι παθογόνα και προκαλούν τερηδόνα. Αυτά τα μικρόβια κολλάνε στα δόντια μας. Αν δεν τα αφαιρέσουμε με σχολαστικό βούρτσισμα μετά το φαγητό, αρχίζουν γρήγορα να πολλαπλασιάζονται.
Τα υπολείμματα των τροφών που μένουν στα δόντια μας συμβάλλουν σημαντικά στην αναπαραγωγή αυτών των μικροβίων, με αποτέλεσμα να αρχίζουν να χαλάνε τα δόντια μας και να προκαλούν τερηδόνα. Η ζάχαρη, ειδικότερα, είναι η “αγαπημένη τροφή” των μικροβίων και όταν υπάρχει στο στόμα μας, ακόμα και σε μικρές ποσότητες, οδηγεί σε ταχεία αύξησή τους. Καθώς τα μικρόβια διασπούν τη ζάχαρη, παράγουν οξέα που καταστρέφουν τα δόντια μας.
Η παρουσία ακόμα και μιας μικρής ποσότητας ζάχαρης στο στόμα μας δημιουργεί το ιδανικό περιβάλλον για τον πολλαπλασιασμό των τερηδονογόνων μικροβίων. Έτσι, γίνεται κατανοητό ότι δεν έχει τόσο σημασία η ποσότητα των γλυκών που καταναλώνουμε, αλλά το πόσο χρόνο παραμένει η ζάχαρη στο στόμα μας μέχρι να την αφαιρέσουμε με προσεκτικό βούρτσισμα.
Χωρίς υπερβολή, είναι πολύ πιο επιζήμιο για τα δόντια μας αν κάθε ώρα το απόγευμα τρώμε ένα σοκολατάκι, παρά αν φάμε μια ολόκληρη τούρτα μέσα σε δέκα λεπτά!
Όλοι στο στόμα μας φυσιολογικά έχουμε αρκετές εκατοντάδες μικρόβια, ορισμένα από τα οποία, λίγα ευτυχώς, είναι παθογόνα-τερηδονογόνα. και τα οποία προσκολλώνται πάνω στα δόντια μας. Αν δεν τα απομακρύνουμε εμείς με επιμελές βούρτσισμα μετά το φαγητό, αρχίζουν γρήγορα να πολλαπλασιάζονται.
Τα υπολείμματα των τροφών που παραμένουν στα δόντια μας βοηθούν ιδιαίτερα τον πολλαπλασιασμό τους και έτσι αρχίζουν να χαλάνε τα δόντια μας, να προκαλούν δηλαδή τερηδόνα.
Η ζάχαρη ειδικά, αποτελεί “την αγαπημένη τροφή” των μικροβίων και όταν υπάρχει στο στοματικό περιβάλλον, ακόμα και σε μικρές ποσότητες, συμβάλλει στην ραγδαία αύξησή τους και διασπώντας την απεκκρίνουν οξέα που καταστρέφουν τα δόντια μας.
Η παρουσία στο στοματικό περιβάλλον ακόμα και ελάχιστης ποσότητας ζάχαρης αποτελεί λοιπόν το ιδανικό υπόστρωμα για τον πολλαπλασιασμό των τερηδονογόνων μικροβίων του στόματος μας. Εύκολα λοιπόν κατανοούμε ότι δεν έχει λοιπόν ιδιαίτερη σημασία η ποσότητα των γλυκών που καταναλώνουμε αλλά το χρονικό διάστημα που θα παραμείνει η ζάχαρη στο στόμα μας μέχρι να την απομακρύνουμε βουρτσίζοντας σχολαστικά τα δόντια μας.
Χωρίς υπερβολή προκαλεί πολύ μεγαλύτερη ζημιά στα δόντια μας αν ένα απόγευμα ανά μία ώρα τρώμε ένα σοκολατάκι παρά αν φάμε μία ολόκληρη τούρτα σε δέκα λεπτά !!!
Εύλογα λοιπόν ο καθένας μας θα μπορούσε να αναρωτηθεί ότι για να έχουμε γερά δόντια θα πρέπει να απορρίψουμε από το καθημερινό μας διαιτολόγιο τα γλυκά και όλες τις τροφές που περιέχουν ζάχαρη; Όχι βέβαια, αυτό θα ήταν παράλογο, ειδικά για τα παιδιά που τους αρέσουν ιδιαίτερα.
Άλλωστε κάθε τι που απαγορεύεται γίνεται ποιο ελκυστικό για μικρούς αλλά και για μεγάλους με εντελώς αντίθετα από τα προσδοκώμενα αποτελέσματα.
Η λύση είναι πολύ πιο απλή, θα πρέπει να τρώμε τα γλυκά που θέλουμε, μετά το φαγητό μας και ύστερα να βουρτσίζουμε τα δόντια μας. Αν τρώμε γλυκά μόνο κατά το πρωινό το μεσημεριανό και το βραδινό φαγητό μας και ύστερα βουρτσίζουμε σχολαστικά τα δόντια μας απομακρύνοντας τη ζάχαρη και τα μικρόβια , θα έχουμε ένα υγιές στόμα, χωρίς βέβαια να στερηθούμε τα αγαπημένα μας γλυκά.
Τα παιδιά ως γνωστό είναι λάτρεις των γλυκών και τα περισσότερα από τα χαλασμένα τους δόντια οφείλονται στην ανεξέλεχτη κατανάλωσή τους. Είναι λοιπόν απαραίτητο να μάθουν πότε να τρώνε τα γλυκά τους.
Πόσο εύκολο όμως είναι αυτό; Τα παιδιά ως γνωστόν μιμούνται πολύ τους μεγάλους και ειδικά τους γονείς τους. Αν λοιπόν τους εξηγήσουν γιατί πρέπει να αποκτήσουν αυτή την συνήθεια και κυρίως, να τους βλέπουν να το εφαρμόζουν και οι ίδιοι, μπορούν αρκετά εύκολα να δεχθούν να τρώνε τα γλυκά τους μετά το φαγητό και ύστερα να βουρτσίζουν τα δόντια τους.
Δεν λέμε στο παιδί να μην φάει γλυκά, που το απορρίπτει χωρίς να το σκεφτεί ιδιαίτερα, γιατί του αρέσουν πολύ, αλλά να φάει όσα θέλει μετά όμως από το φαγητό και ύστερα να βουρτσίσει τα δοντάκια του. Του υποδεικνύουμε δηλ.
τον τρόπο και γλυκά να τρώει και τα δοντάκια του να έχει γερά.
Θα πρέπει βέβαια εκτός από τους γονείς, οι συγγενείς και φίλοι που συναναστρέφονται με το παιδί, να μην του προσφέρουν συνέχεια γλυκά προκειμένου να το ευχαριστήσουν, να μην επιβραβεύουν κάθε καλή ενέργεια του παιδιού με γλυκά, ούτε μέσα στο σπίτι να είναι τοποθετημένα τα γλυκά σε δελεαστικά και ευπρόσιτα σημεία.
Επίσης θα πρέπει να προτρέπουμε το παιδί στα μεσογεύματά του στο σπίτι ή στο σχολείο, να μην καταναλώνει γλυκά αλλά άλλες πιο υγιεινές τροφές όπως φρούτα, γαλακτοκομικά, χυμούς.
Όταν ένα παιδί μάθει από τα πρώτα του χρόνια να μην τρώει συνεχώς γλυκά στα μεσογεύματα θα αποκτήσει μια πολύ θετική συνήθεια που θα έχει για όλη του τη ζωή και θα το βοηθήσει να είναι ένα υγιής ενήλικας. Όχι μόνο γιατί θα έχει γερά δόντια αλλά κυρίως γιατί θα έχει ένα υγιή οργανισμό που διατρέφετε σωστά.
Διότι, όταν το παιδί τρώει ακανόνιστα γλυκά στα μεσογεύματα, είναι αναμενόμενο να μην έχει όρεξη όταν έρθει η ώρα, να φάει το κυρίως φαγητό του, οπότε και δεν θα παίρνει τα θρεπτικά συστατικά που είναι απαραίτητα (πρωτεΐνες, βιταμίνες,ασβέστιο,) για τη σωστή του ανάπτυξη.
Παράλληλα αποκτά μια κάκιστη συνήθεια που θα τη διατηρήσει σε μεγάλο ποσοστό και ως ενήλικας, ίσως μάλιστα να τη μεταφέρει και στη δική του οικογένεια, και θα καταναλώνει γλυκά συνεχώς. Τότε όμως θα αναπτύξει και τάση για παχυσαρκία, που είναι ιδιαίτερα έντονη στην εποχή μας.
Και οι συνέπειες βέβαια της παχυσαρκίας για τον οργανισμό μας, (καρδιοπάθειες, διαβήτης κτλ) είναι γνωστές και ιδιαίτερα αρνητικές.
