Περιβαλλοντικοί παράγοντες φαίνεται να κρύβονται πίσω από την αύξηση των κρουσμάτων της νόσου Πάρκινσον σε νεότερα άτομα, σύμφωνα με ειδικούς.
Επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η εισπνοή μικροσκοπικών σωματιδίων από την ατμοσφαιρική ρύπανση μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης της νόσου. Η έκθεση σε αυτά τα σωματίδια, που προέρχονται από καυσαέρια αυτοκινήτων και την καύση ξύλου, μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή στο σώμα, επιδεινώνοντας τον κίνδυνο της νόσου, η οποία επηρεάζει περίπου 8,5 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως.
Η νόσος Πάρκινσον, η οποία αποτελεί τη νευρολογική πάθηση με τη μεγαλύτερη εξάπλωση παγκοσμίως, πλήττει περίπου το 2% των ατόμων άνω των 70 ετών, και οι ειδικοί προβλέπουν ότι τα ποσοστά θα τριπλασιαστούν τις επόμενες δύο δεκαετίες, σύμφωνα με την Daily Mail.
Ο ρόλος της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στη νόσο του Πάρκινσον
Περίπου το 20% των ατόμων που προσβάλλονται από τη νόσο παρουσιάζουν συμπτώματα πριν φτάσουν τα 50 τους χρόνια. Η νευρολόγος Δρ. Anh-Thu Vu επισημαίνει ότι, παρόλο που το Πάρκινσον συνήθως επηρεάζει άτομα άνω των 60 ετών, πλέον παρατηρείται συχνότερα και σε νεότερους ανθρώπους. Μια ομάδα Αμερικανών ερευνητών εντόπισε έναν πιθανό σύνδεσμο ανάμεσα στην αύξηση των κρουσμάτων και την ατμοσφαιρική ρύπανση.
Η έρευνα διεξήχθη στη Μινεσότα, όπου μελετήθηκαν 346 ασθενείς που διαγνώστηκαν με Πάρκινσον από το 1991 έως το 2015. Οι ασθενείς χωρίστηκαν σε δύο κατηγορίες: εκείνους με ταχύτερη γνωστική επιδείνωση και εκείνους με τρέμουλο. Οι ερευνητές ανέλυσαν την έκθεση σε ρύπους, όπως τα σωματίδια PM2.5 και το διοξείδιο του αζώτου (NO2), στις περιοχές όπου ζούσαν οι συμμετέχοντες, διαπιστώνοντας πως τα υψηλότερα επίπεδα ρύπανσης σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης της νόσου.
Η έκθεση στα σωματίδια PM2.5 – που προέρχονται από οχήματα, την καύση ξύλου και το κάπνισμα – πιστεύεται ότι μπορεί να διαπεράσει τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό, προκαλώντας φλεγμονή και οξειδωτικό στρες. Αυτό αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισης Πάρκινσον, ιδίως της ακινητικής δυσκαμψίας, που σχετίζεται με ταχύτερη γνωστική επιδείνωση και δυσκινησία, μια ανεξέλεγκτη κίνηση των μυών.
Τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι η μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης μπορεί να συμβάλει στον περιορισμό του κινδύνου εμφάνισης της νόσου. Η αμερικανική Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος μείωσε το ανώτατο όριο των επιτρεπόμενων σωματιδίων PM2.5, ενώ ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει συστήσει ακόμα αυστηρότερα όρια.