Η οστεοπόρωση είναι μια ύπουλη και προοδευτική πάθηση που χαρακτηρίζεται από απώλεια οστικής μάζας και αύξηση της ευθραυστότητας των οστών, με αποτέλεσμα τον αυξημένο κίνδυνο καταγμάτων. Αν και για πολλά χρόνια θεωρούνταν «γυναικεία ασθένεια», σήμερα είναι ξεκάθαρο ότι απειλεί και τα δύο φύλα, ιδιαίτερα μετά την ηλικία των 50 ετών.
Στις γυναίκες, η οστεοπόρωση συνδέεται κυρίως με τη μείωση των οιστρογόνων μετά την εμμηνόπαυση, γεγονός που επιταχύνει την απώλεια ασβεστίου από τα οστά. Ωστόσο, και οι άνδρες δεν είναι άτρωτοι: η πτώση των επιπέδων τεστοστερόνης με την ηλικία, σε συνδυασμό με καθιστικό τρόπο ζωής, κάπνισμα, υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ ή χρήση κορτικοστεροειδών, μπορεί να οδηγήσει σταδιακά στην ίδια ευπάθεια. Σύμφωνα με μελέτες, ένας στους πέντε άνδρες άνω των 50 ετών θα υποστεί κάταγμα σχετιζόμενο με οστεοπόρωση.
Τα πιο συχνά οστεοπορωτικά κατάγματα εμφανίζονται στη σπονδυλική στήλη, στο ισχίο και στον καρπό. Συχνά, η πάθηση δεν παρουσιάζει εμφανή συμπτώματα έως ότου συμβεί κάταγμα, γι’ αυτό και χαρακτηρίζεται ως «σιωπηλός κλέφτης των οστών». Η πρόληψη και η έγκαιρη διάγνωση είναι καθοριστικής σημασίας. Η μέτρηση οστικής πυκνότητας (DEXA scan) συνιστάται μετά τα 50 για τις γυναίκες και μετά τα 60 για τους άνδρες ή νωρίτερα αν υπάρχουν παράγοντες κινδύνου.
Η αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης βασίζεται σε σωστή διατροφή, φυσική άσκηση και φαρμακευτική αγωγή, όταν χρειάζεται. Η επαρκής πρόσληψη ασβεστίου και βιταμίνης D, η άσκηση με αντιστάσεις (όπως περπάτημα ή βάρη), η αποφυγή καπνίσματος και αλκοόλ και η διατήρηση φυσιολογικού σωματικού βάρους είναι ουσιαστικά μέτρα πρόληψης.
Η οστεοπόρωση δεν κάνει διακρίσεις. Αν και εμφανίζεται συχνότερα στις γυναίκες, οι άνδρες συχνά υποτιμούν τον κίνδυνο, με αποτέλεσμα να διαγιγνώσκονται αργότερα και να αντιμετωπίζουν πιο σοβαρές επιπλοκές. Η ενημέρωση, ο τακτικός έλεγχος και η πρόληψη αποτελούν το κλειδί για να διατηρήσουμε γερά και υγιή οστά — ανεξάρτητα από το φύλο.
