Ο πόνος που βιώνει κάποιος μετά από έναν χωρισμό δεν είναι μόνο ψυχολογικός αλλά και φυσικός, καθώς οι νευροεπιστήμες δείχνουν ότι ο εγκέφαλος αντιδρά σε αυτόν παρόμοια με τον πόνο του ακρωτηριασμού. Όταν ένας άνθρωπος χάνει έναν σύντροφο, νιώθει ότι ένα κομμάτι του εαυτού του έχει αφαιρεθεί, κάτι που θυμίζει την εμπειρία όσων έχουν χάσει κάποιο μέλος του σώματός τους. Ο χωρισμός αφήνει ένα κενό τόσο βαθύ που ο εγκέφαλος τον επεξεργάζεται σαν φυσική απώλεια.
Πώς αντιδρά ο εγκέφαλος
Ο εγκέφαλος είναι ένα όργανο που, πέρα από τις γνωστικές λειτουργίες, επεξεργάζεται και τα συναισθήματα. Έρευνες με μαγνητική τομογραφία (MRI) έχουν δείξει ότι περιοχές του εγκεφάλου που ενεργοποιούνται από τον σωματικό πόνο, όπως ο πρόσθιος φλοιός του προσαγωγίου και η νήσος, είναι οι ίδιες που ενεργοποιούνται όταν κάποιος βιώνει συναισθηματικό πόνο, όπως αυτόν του χωρισμού. Αυτός είναι ο λόγος που πολλοί άνθρωποι νιώθουν έναν έντονο πόνο στο στήθος, πονοκεφάλους ή ακόμη και δυσφορία στο στομάχι μετά από έναν χωρισμό.
Το φαινόμενο του “φάντασμα συντρόφου”
Όπως κάποιος που έχει υποστεί ακρωτηριασμό μπορεί να βιώσει το «φάντασμα του πόνου» στο χαμένο μέλος, οι άνθρωποι που έχουν χωρίσει μπορεί να νιώθουν ότι ο πρώην σύντροφός τους είναι ακόμα παρών στη ζωή τους. Αυτές οι «αναμνήσεις» εκδηλώνονται μέσα από νοσταλγία, επιθυμία για επικοινωνία ή ακόμα και την αίσθηση ότι βρίσκονται σε ένα συναισθηματικό «κεκλεισμένο» κύκλο που δεν τους επιτρέπει να προχωρήσουν.
Γιατί πονάμε τόσο βαθιά
Ο άνθρωπος είναι εξελικτικά συνδεδεμένος με την ανάγκη για σχέσεις. Έτσι, όταν χάνει έναν σύντροφο, ο εγκέφαλος βιώνει την απώλεια ως απειλή για την ασφάλειά του, όπως ένα μέλος του σώματος που χάνεται. Το σώμα αντιδρά παράγοντας ορμόνες του στρες, όπως η κορτιζόλη, που εντείνει την αίσθηση του πόνου.
Διαχείριση του πόνου του χωρισμού
Ακριβώς όπως στην αποκατάσταση μετά από έναν ακρωτηριασμό, η διαχείριση του πόνου ενός χωρισμού απαιτεί χρόνο και υποστήριξη. Η ψυχοθεραπεία, η διατήρηση στενών φιλικών σχέσεων και η ενασχόληση με δραστηριότητες που γεμίζουν το άτομο μπορούν να βοηθήσουν στην επούλωση του «τραύματος».
Ο πόνος του χωρισμού δεν πρέπει να υποτιμάται. Είναι μια αληθινή και έντονη εμπειρία που, αν και σκληρή, μπορεί με τον καιρό να οδηγήσει σε συναισθηματική ανάπτυξη και αναγέννηση.
