Ο πόνος του χωρισμού είναι μια από τις πιο επώδυνες συναισθηματικές εμπειρίες που μπορεί να ζήσει κανείς. Η απώλεια ενός συντρόφου δεν είναι απλώς η απομάκρυνση από ένα άτομο, αλλά και η αποκοπή από μια καθημερινότητα, μια ολόκληρη ζωή που είχε σχηματιστεί γύρω από αυτή τη σχέση. Έτσι, ο πόνος που συνοδεύει έναν χωρισμό έχει συχνά αναλυθεί και συγκριθεί με τον πόνο ενός φυσικού ακρωτηριασμού, όχι μόνο λόγω της έντασης, αλλά και της διάρκειας και της δυσκολίας να ξεπεραστεί.
Η συναισθηματική αποκοπή
Όπως ένα μέλος του σώματος που αφαιρείται, ο χωρισμός αφήνει πίσω του ένα αίσθημα απώλειας και κενού. Η συναισθηματική σύνδεση που έχει χτιστεί με τον σύντροφο μπορεί να είναι τόσο ισχυρή ώστε η απώλεια αυτής της σύνδεσης να προκαλεί ψυχολογικό πόνο που μοιάζει με σωματική τραυματική εμπειρία. Όταν η σχέση ολοκληρώνεται, είναι σαν να αποκόπτεται μια σημαντική πηγή ενέργειας και υποστήριξης.
Αλλαγές στον εγκέφαλο και το σώμα
Ο πόνος του χωρισμού δεν είναι μόνο συναισθηματικός, αλλά έχει και σωματικές επιπτώσεις. Όπως σε μια φυσική τραυματική εμπειρία, το σώμα ανταποκρίνεται στην απώλεια με στρες και άγχη. Ο εγκέφαλος μπορεί να απελευθερώνει μεγάλες ποσότητες κορτιζόλης, της ορμόνης του άγχους, και να προκαλεί σωματική κούραση, αϋπνία, ακόμα και πόνους στο σώμα. Μελέτες έχουν δείξει ότι οι περιοχές του εγκεφάλου που ενεργοποιούνται κατά τον συναισθηματικό πόνο μοιάζουν πολύ με εκείνες που ενεργοποιούνται κατά τη διάρκεια σωματικών τραυμάτων.
Η διαδικασία της επούλωσης
Όπως συμβαίνει με μια σωματική πληγή, ο πόνος του χωρισμού χρειάζεται χρόνο για να επουλωθεί. Στην αρχή, μπορεί να είναι αβάσταχτος, αλλά με το πέρασμα του χρόνου και με τη στήριξη από φίλους και αγαπημένα πρόσωπα, η συναισθηματική πληγή μπορεί να αρχίσει να επουλώνεται. Η διαδικασία αυτή, όμως, δεν είναι άμεση και μπορεί να προκαλέσει αίσθημα αβεβαιότητας και ανασφάλειας, όπως η επούλωση ενός τραυματισμού.
Συμπέρασμα
Ο πόνος του χωρισμού και ο πόνος του ακρωτηριασμού έχουν περισσότερα κοινά από ό,τι ίσως φαντάζεστε. Και οι δύο αφορούν μια δραματική απώλεια και απαιτούν χρόνο και υπομονή για να ξεπεραστούν. Ο ψυχικός πόνος από τον χωρισμό, όπως και ο σωματικός πόνος από τον ακρωτηριασμό, απαιτεί διαδικασίες επούλωσης και αναδόμησης, οι οποίες ενδέχεται να αφήσουν πίσω τους σημάδια, αλλά με το χρόνο, ο πόνος μπορεί να μειωθεί και να δώσει χώρο για νέες εμπειρίες και σχέσεις.
