Ο Πάουλ Έρλιχ (14 Μαρτίου 1854 – 20 Αυγούστου 1915) ήταν Γερμανός επιστήμονας εβραϊκής καταγωγής και ιατρός, γνωστός για τις πρωτοποριακές του εργασίες στους τομείς της ανοσολογίας, αιματολογίας και της αντιμικροβιακής χημειοθεραπείας.
Ανάμεσα στις σημαντικές του επιτυχίες, ανέπτυξε μια πρώιμη τεχνική βαφής βακτηρίων που προηγήθηκε της μεθόδου Gram. Οι τεχνικές που εισήγαγε για τη χρώση των ιστών επέτρεψαν την αναγνώριση διαφόρων τύπων αιμοκυττάρων, γεγονός που διευκόλυνε τη διάγνωση πολλών αιματολογικών ασθενειών.
Στο εργαστήριό του έγινε η ανακάλυψη της αρσφεναμίνης (γνωστή και ως σαλβαρσάνη), το πρώτο αποτελεσματικό φάρμακο για τη σύφιλη, καθιερώνοντας τον όρο της χημειοθεραπείας. Ο Έρλιχ εισήγαγε την ιδέα της «μαγικής σφαίρας». Συμμετείχε επίσης σημαντικά στην ανάπτυξη αντιορού για τη διφθερίτιδα και ανέπτυξε μέθοδο τυποποίησης των θεραπευτικών ορών.
Το 1908 τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Ιατρικής, από κοινού με τον Ιλία Μέτσνικοφ, για τη συμβολή του στον τομέα της ανοσολογίας.
