Ο Πέτερ Σάφαρ (Peter Safar) υπήρξε ένας από τους πιο καινοτόμους και επιδραστικούς γιατρούς του 20ού αιώνα. Γεννημένος στη Βιέννη το 1924, ο Σάφαρ αφιέρωσε τη ζωή του στην ιατρική επιστήμη και θεωρείται ο “πατέρας της καρδιοπνευμονικής αναζωογόνησης” (CPR). Η πιο γνωστή του συνεισφορά είναι η ανάπτυξη της μεθόδου της τεχνητής αναπνοής στόμα με στόμα, γνωστή και ως «το φιλί της ζωής», που έχει σώσει εκατομμύρια ζωές παγκοσμίως.
Η πορεία του προς την ανακάλυψη ξεκίνησε τη δεκαετία του 1950, όταν εργάστηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Εκεί, συνειδητοποίησε ότι πολλοί ασθενείς πέθαιναν άσκοπα επειδή δεν υπήρχε μια αποτελεσματική, απλή μέθοδος πρώτων βοηθειών για την ανακοπή καρδιάς ή την αναπνευστική ανεπάρκεια. Μαζί με τον ερευνητή James Elam, απέδειξε πως η τεχνητή αναπνοή στόμα με στόμα μπορούσε να διατηρήσει το οξυγόνο στον οργανισμό μέχρι να αποκατασταθεί η αναπνοή ή να φτάσει ιατρική βοήθεια.
Η συμβολή του δεν σταμάτησε εκεί. Ο Σάφαρ ανέπτυξε το λεγόμενο «ABC» της καρδιοπνευμονικής αναζωογόνησης (Airway, Breathing, Circulation – Αεραγωγός, Αναπνοή, Κυκλοφορία), μια μέθοδο που μέχρι σήμερα αποτελεί τη βάση της εκπαίδευσης στις πρώτες βοήθειες. Επίσης, ίδρυσε τις πρώτες μονάδες εντατικής θεραπείας και πρότεινε τη δημιουργία εξειδικευμένων συστημάτων επείγουσας ιατρικής φροντίδας.
Πέθανε το 2003, αφήνοντας πίσω του μια τεράστια παρακαταθήκη. Η συμβολή του στην ιατρική δεν είναι απλώς επιστημονική· είναι βαθύτατα ανθρώπινη. Το «φιλί της ζωής» δεν είναι απλώς μια τεχνική – είναι μια πράξη ελπίδας και αλληλεγγύης, που ενώνει τους ανθρώπους μπροστά στον κίνδυνο. Ο Πέτερ Σάφαρ κατάφερε να μετατρέψει τη γνώση σε πράξη και να δώσει στην ιατρική ένα πιο ανθρώπινο πρόσωπο.