Η Πνευμονική Υπέρταση είναι μια σοβαρή πάθηση που επηρεάζει τα αιμοφόρα αγγεία των πνευμόνων, προκαλώντας αύξηση της πίεσης του αίματος και μπορεί να οδηγήσει σε δεξιά καρδιακή ανεπάρκεια, αν δεν διαγνωστεί και θεραπευτεί έγκαιρα. Οι μορφές πνευμονικής υπέρτασης που έχουν ιδιαίτερα κακή πρόγνωση είναι η ιδιοπαθής και αυτή που σχετίζεται με νοσήματα συνδετικού ιστού, όπως το σκληρόδερμα.
Η Ευτυχία Δεμερούτη, Πρόεδρος της Ομάδας Εργασίας Συγγενών Καρδιοπαθειών Ενηλίκων, Πνευμονικής Υπέρτασης και Παιδοκαρδιολογίας της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας, υπογραμμίζει ότι η πρόγνωση της νόσου εξαρτάται από την υποκείμενη αιτία της, και δεν έχουν όλοι οι ασθενείς την ίδια κακοήθη πορεία. Εκτιμάται ότι πάνω από 25 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως πάσχουν από πνευμονική υπέρταση, ενώ περίπου 50 άτομα ανά εκατομμύριο πάσχουν από την πνευμονική αρτηριακή υπέρταση, η οποία έχει χειρότερη πρόγνωση.
Τα συμπτώματα
Η δύσπνοια, η δυσκολία στην βάδιση και εκτέλεση των καθημερινών δραστηριοτήτων, η εύκολη κόπωση αλλά και ο βήχας ή το οίδημα των κάτω άκρων, τα μελανά άκρα ή λιποθυμικά επεισόδια θα πρέπει να οδηγήσουν τον ασθενή σε άμεση ιατρική εκτίμηση και ο ιατρός οφείλει να υποπτευθεί την Πνευμονική Υπέρταση και να την αποκλείσει.
Ιδιαιτέρως, ασθενείς με ιστορικό πνευμονοπάθειας, πνευμονικών εμβολών, ρευματοπάθειας, συγγενούς καρδιοπάθειας, πυλαίας υπέρτασης που παρουσιάζουν διαφορά στην αντοχή στην καθημερινότητά τους ή οποιοδήποτε άλλο νέο σύμπτωμα θα πρέπει να υποψιάζονται την νόσο και να υποβάλλονται άμεσα σε ιατρική εκτίμηση.
Η διάγνωση
Το υπερηχοκαρδιογράφημα, σε συνδυασμό με την κλινική εικόνα και το λοιπό ιστορικό του εξεταζόμενου, μπορεί να οδηγήσει στην ανάγκη περαιτέρω διερεύνησης με εξετάσεις. Η τελική διάγνωση θα γίνει στα ειδικά κέντρα πνευμονικής υπέρτασης, μετά από εξέταση που ονομάζεται δεξιός καρδιακός καθετηριασμός. Η τακτική παρακολούθηση του ασθενή και σωστή αντιμετώπιση έχει οδηγήσει τα τελευταία χρόνια στην βελτίωση της πρόγνωσης.
Οι σύλλογοι ασθενών με Πνευμονική Υπέρταση ανά τον κόσμο διενεργούν δράσεις για την ευαισθητοποίηση του κοινού, συνεργάζονται με τους ιατρούς για την διεκπεραίωση ζητημάτων των ασθενών και συμβάλλουν στην ολιστική προσέγγιση των ασθενών μέσα από την ψυχολογική, κοινωνική και ιατροφαρμακευτική τους υποστήριξη σε συνεργασία με την ιατρική κοινότητα. Ο στόχος όλων, η βελτίωση της πρόγνωσης και της καλής ποιότητας ζωής των ασθενών.
