Κάθε χρόνο, πάνω από ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι παγκοσμίως προσβάλλονται από τσιμπήματα εντόμων. Ζωύφια όπως τα κουνούπια, οι σκνίπες, τα τσιμπούρια και οι κοριοί, είναι φορείς ιών που μεταδίδονται στους ανθρώπους. Το πιο θανατηφόρο νόσημα που μεταδίδεται μέσω αυτών των φορέων είναι η ελονοσία, η οποία το 2010 προκάλεσε 660.000 θανάτους, κυρίως στην Αφρική.
Στην Ελλάδα το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τέτοιων παρόμοιων νοσημάτων είναι οι λοιμώξεις από τον ιό του δυτικού Νείλου. Περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι, κυρίως παιδιά, χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους από ασθένειες όπως την ελονοσία ή τον κίτρινο πυρετό. Για ορισμένες από τις ασθένειες αυτές υπάρχουν εν τω μεταξύ εμβόλια, ενώ για άλλες, όπως η ελονοσία, αποτελεσματικά φάρμακα. Συχνά όμως τα φάρμακα βοηθούν μόνον στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων.
Το νόσημα με την ταχύτερη εξάπλωση στον κόσμο είναι ο δάγκειος πυρετός. Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας αλλά και ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός, προειδοποιούν για τις συνέπειες της ραγδαίας εξάπλωσης του νοσήματος, χαρακτηρίζοντάς το «σιωπηλό κίνδυνο». Αν και τα τελευταία χρόνια παρατηρείται σημαντική αύξηση του αριθμού των κρουσμάτων και στην Ευρώπη, το κύριο βάρος συνεχίζουν να το επωμίζονται οι χώρες του νότου. Kατά κύριο λόγο πλήττονται οι φτωχότερες πληθυσμιακές ομάδες του κόσμου. Αυτή είναι η ιδιαιτερότητα των νοσημάτων αυτών. Πλήττουν τους πιο φτωχούς ανθρώπους.
Η αύξηση του αριθμού των νοσημάτων που μεταδίδονται από τους διαβιβαστές, σχετίζεται άμεσα με την αυξημένη κινητικότητα των ανθρώπων την εποχή της παγκοσμιοποίησης. Η ελεύθερη κυκλοφορία ανθρώπων και προϊόντων ευνοεί και την ελεύθερη κυκλοφορία των διαβιβαστών. Οι ίδιοι οι άνθρωποι όμως είναι οι κύριοι φορείς του ιού. Το κουβαλάμε από το ένα μέρος στο άλλο και τρόπον τινά, το διαθέτουμε στα κουνούπια.
