Ο έρπης ζωστήρας είναι το νόσημα που προκαλείται από τον ιό VZV. Αυτός ο ιός είναι επίσης υπεύθυνος για την ανεμοβλογιά. Για την ακρίβεια, η πρώτη μόλυνση από αυτόν τον ιό προκαλεί τη γνωστή σε όλους μας ανεμοβλογιά. Όμως, ο ιός δεν αποβάλλεται από τον οργανισμό, αλλά παραμένει στο σώμα σε λανθάνουσα κατάσταση εγκατεστημένος στα γάγγλια των νεύρων. Όταν αυτός ο ιός ενεργοποιηθεί ξανά δεδομένων συγκεκριμένων συνθηκών, τότε προκύπτει ο έρπης ζωστήρας.
Ποια είναι η διαφορά από τον απλό έρπη;
Ο απλός έρπης και ο έρπης ζωστήρας είναι δύο διαφορετικά νοσήματα, αφού προκαλούνται από δύο διαφορετικούς ιούς.
Ποια είναι τα πρώιμα συμπτώματα που πρέπει να γνωρίζουμε;
Ο έρπης ζωστήρας είναι μία επείγουσα κλινική κατάσταση, καθώς σχετίζεται με διάφορες επιπλοκές. Επομένως, είναι σημαντικό να είναι κανείς σε θέση να αναγνωρίσει άμεσα κάποια ύποπτα πρώτα συμπτώματα.
Τα πρώιμα συμπτώματα του νοσήματος αυτού μοιάζουν πολύ με αυτά του κοινού κρυολογήματος και είναι μεταξύ άλλων ο πυρετός με ρίγη, ο πονοκέφαλος, οι μυϊκοί πόνοι. Επιπλέον, μπορεί να εμφανιστούν ναυτίες, φωτοευαισθησία και αίσθημα κόπωσης. Αυτή είναι η πρώτη φάση της μόλυνσης.
Σε δεύτερη φάση, ξεκινούν τα συμπτώματα της δερματικής βλάβης. Ο διαπεραστικός πόνος στο σημείο της μόλυνσης είναι πολύ χαρακτηριστικός. Πρόκειται για έντονο και οξύ πόνο, ο οποίος μπορεί να είναι παρών αδιάλειπτα ή να διακόπτεται και να επανεμφανίζεται. Στην πάσχουσα περιοχή μπορεί να εκδηλωθεί μούδιασμα, κνησμός κι αίσθημα καύσου. Πολλές φορές, ενδεχομένως να εμφανίζεται μόνο ο πόνος και να απουσιάζουν τα δερματικά εξανθήματα.
Τα χαρακτηριστικά εξανθήματα εκδηλώνονται ομαδικά σε μία πλευρά του σώματος. Ως επί το πλείστον εμφανίζεται σε κάποιο μέρος του κορμού, το πρόσωπο και το κεφάλι. Συνηθισμένες είναι οι περιοχές της μασχάλης, του στήθους, του θώρακα, του λαιμού, της κοιλιάς ή των χεριών. Τα εξανθήματα στη συνέχεια μετατρέπονται σε φυσαλίδες με υγρό, οι οποίες συνοδεύονται από δυσφορία. Δεν είναι σπάνιο να εμφανίζονται νέες φυσαλίδες έως και 5 μέρες μετά την έξαρση. Από τις 2 έως 4 εβδομάδες τα εξανθήματα αρχίζουν να ξηραίνονται και να καλύπτονται από κρούστα. Ενδεχομένως, να παραμείνουν σημάδια και ουλές.
Πώς μπορούμε να απαλλαγούμε;
Για την αντιμετώπιση του έρπητα ζωστήρα χορηγούνται ειδικά αντιικά φάρμακα, που στοχεύουν στην αντιμετώπιση του ιού. Με τη λήψη των φαρμάκων, ο πόνος μειώνεται και τα εξανθήματα δεν είναι τόσο έντονα. Επίσης, με τη λήψη των φαρμάκων μειώνονται οι πιθανότητες εμφάνισης άλλων συμπτωμάτων μετά το πέρας του νοσήματος. Συνδυαστικά, οι ασθενείς μπορούν να λαμβάνουν παυσίπονα για τη μείωση του πόνου και της φλεγμονής, αλλά και να εφαρμόζουν κομπρέσες για την ανακούφιση και την επούλωση των φυσαλίδων.
Πώς να προφυλαχτούμε από μελλοντική εμφάνιση;
Η πρόληψη της μόλυνσης είναι πολύ σημαντική ιδιαίτερα όσον αφορά τις ευπαθείς ομάδες. Ο μόνος τρόπος να προλάβει κανείς μία μελλοντική εμφάνιση είναι να ενισχύει τον οργανισμό του τονώνοντας το ανοσοποιητικό του σύστημα. Προκειμένου να επιτευχθεί αυτός ο στόχος είναι σημαντικό να ακολουθεί κανείς ένα ισορροπημένο πρόγραμμα διατροφής, από το οποίο θα μπορεί να λαμβάνει όλα τα απαραίτητα συστατικά και βιταμίνες, να κοιμάται επαρκώς ημερησίως, να ασκείται τακτικά και να προσπαθεί να αποφεύγει το στρες και να διατηρεί μία καλή διάθεση.
Έρπης ζωστήρας: διατροφή
Όπως προαναφέρθηκε, διατροφή μεσολαβεί για να αποκτήσει κανείς ένα δυνατό ανοσοποιητικό και επομένως, να προστατευτεί από μία πιθανή επανεμφάνιση του δερματικού αυτού νοσήματος. Υπάρχουν επίσης κάποιες τροφές, οι οποίες φέρονται να μπορούν να δράσουν πιο στοχευμένα ενάντια στον έρπη ζωστήρα.
Ας δούμε τα πράγματα όμως αναλυτικά.
Αρχικά είναι σημαντικό να ακολουθεί κανείς μία διατροφή φτωχή σε κορεσμένα λιπαρά και σάκχαρα, με περιορισμένη κατανάλωση κόκκινη κρέατος, καφέ, αναψυκτικών, αλκοόλ και άλλων τροφίμων που περιέχουν ζάχαρη. Έτσι, μπορεί να προφυλάξει τον οργανισμό του και να τονώσει το ανοσοποιητικό του με πολλά φρούτα, λαχανικά και όσπρια.
Πιο συγκεκριμένα, προτείνεται να εμπλουτίσει κανείς τη διατροφή του με βιταμίνες B και ωμέγα-3 λιπαρά οξέα. Από τη μία οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β, και κυρίως η Β12 ενισχύουν το νευρικό σύστημα, επιδρώντας στον πόνο και προστατεύουν από τις ανεπιθύμητες ενέργειες της περιόδου μετά τον έρπη. Επίσης, τα ω-3 είναι σημαντικά στη λήψη τους καθώς χαρίζουν στο σώμα την αντιοξειδωτική τους δράση.
Τα τελευταία χρόνια έχει ερευνηθεί εκτενώς ο ρόλος της λυσίνης στην αντιμετώπιση του έρπη. Πρόκειται για ένα αμινοξύ, το οποίο μπορεί να το βρει κανείς σε τρόφιμα, όπως είναι τα όσπρια, το κοτόπουλο και τα πουλερικά και κάποια λαχανικά.
