Η ασπιρίνη, ένα από τα πιο γνωστά φάρμακα παγκοσμίως, χρησιμοποιείται εδώ και δεκαετίες για την αντιμετώπιση του πόνου και του πυρετού. Ωστόσο, ένα από τα πιο σημαντικά – και ίσως λιγότερο γνωστά – οφέλη της είναι η προστασία από το έμφραγμα του μυοκαρδίου.
Το έμφραγμα προκαλείται κυρίως από απόφραξη μιας στεφανιαίας αρτηρίας, που εμποδίζει τη ροή αίματος στην καρδιά. Συνήθως, αυτό συμβαίνει όταν σχηματίζεται θρόμβος (πήγμα αίματος) σε μια περιοχή με στένωση ή φλεγμονή στο τοίχωμα των αγγείων.
Ο ρόλος της ασπιρίνης
Η ασπιρίνη δρα ως αντιαιμοπεταλιακό φάρμακο. Αυτό σημαίνει ότι εμποδίζει τα αιμοπετάλια – μικροσκοπικά κύτταρα που βοηθούν στην πήξη του αίματος – να συσσωρεύονται και να σχηματίζουν θρόμβους.
Με τη μείωση της ικανότητας του αίματος να πήζει, η ασπιρίνη βοηθά στην πρόληψη του σχηματισμού θρόμβων στις στεφανιαίες αρτηρίες, μειώνοντας έτσι την πιθανότητα ενός εμφράγματος. Για τον λόγο αυτό, συχνά χορηγείται προληπτικά σε άτομα υψηλού καρδιαγγειακού κινδύνου, όπως όσοι έχουν ιστορικό εμφράγματος, στηθάγχης, εγκεφαλικού επεισοδίου ή αθηροσκλήρωσης.
Χορήγηση και δοσολογία
Συνήθως, η προληπτική δόση είναι χαμηλή (75–100 mg ημερησίως) και λαμβάνεται καθημερινά, πάντα σύμφωνα με τις οδηγίες ιατρού. Σε περιπτώσεις οξέος εμφράγματος, μπορεί να δοθεί μια φορτωτική δόση (π.χ. 300 mg) για άμεση δράση.
Προφυλάξεις
Παρότι η ασπιρίνη προσφέρει σημαντικά οφέλη, δεν είναι κατάλληλη για όλους. Μπορεί να προκαλέσει γαστρεντερικές ενοχλήσεις ή αιμορραγία, ιδίως σε άτομα με έλκος στομάχου ή διαταραχές πήξης. Η λήψη της πρέπει να γίνεται μόνο κατόπιν ιατρικής συμβουλής.
Συνολικά, η ασπιρίνη αποτελεί ένα ισχυρό εργαλείο στην πρόληψη των καρδιαγγειακών επεισοδίων, όταν χρησιμοποιείται σωστά και υπεύθυνα.
