Υπάρχουν σε όλα τα ελληνικά σπίτια και βελτιώνουν την πέψη και το ανοσοποιητικό σύστημα. Ακόμη έχει διαπιστωθεί ότι αποτελούν σύμμαχο των ατόμων που πάσχουν από διαβήτη τύπου 2.
Η δάφνη ή αλλιώς δαφνόφυλλα, το μεσογειακό αρωματικό φυτό που ξέρουμε κυρίως για τη γεύση, που δίνει στις φακές, καθώς και σε άλλες σούπες ή πιάτα με κρέας, χάρη στα ξεχωριστά αιθέρια έλαιά του, διεκδικεί επάξια μια θέση στην κουζίνα και τη διατροφή μας.
Ονομασμένο από τη Δάφνη, αγαπημένη νύμφη της θεάς Αρτέμιδος που ζήτησε από τον πατέρα της, Πηνειό, να τη μεταμορφώσει σε φυτό για να γλυτώσει από τον θεό Απόλλωνα -εξ ου και έγινε ιερό φυτό του- το μπαχαρικό από τα αποξηραμένα φύλλα της μπορεί να ευεργετήσει πολλαπλά τον οργανισμό με λίγες θερμίδες και σημαντικά θρεπτικά συστατικά.
Μια κοφτή κουταλιά περιέχει:
- 5,5 θερμίδες
- 0,1 γρ πρωτεΐνη
- 0,1 γρ λιπαρά
- 1.3 γρ υδατάνθρακες
και επιπλέον ασβέστιο, χαλκό, σίδηρο, μαγνήσιο, μαγγάνιο, βιταμίνη Α, βιταμίνη Β6, βιταμίνη C, ριβοφλαβίνη (Β2) και ψευδάργυρο.
Τρία σημαντικά οφέλη
Η προσθήκη φύλλων δάφνης στο φαγητό αυξάνει την περιεκτικότητα του γεύματος σε φυτικές ίνες, βιταμίνες, μέταλλα και αντιοξειδωτικά. Επιπροσθέτως, στα σημαντικά της οφέλη περιλαμβάνονται:
- η καλύτερη υγεία του ανοσοποιητικού συστήματος, χάρη στην υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη Α, βιταμίνη Β6 και βιταμίνη C
- η βελτίωση της υγείας του πεπτικού· το ρόφημα από φύλλα δάφνης μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση από τις στομαχικές διαταραχές. Παράλληλα, οι εισπνοές συμβάλλουν στην αποσυμπίεση των ιγμορείων και την ανακούφιση από τη βουλωμένη μύτη.
- καλύτερα αποτελέσματα στον διαβήτη τύπου 2· Μια μελέτη έδειξε ότι η κατανάλωση δάφνης ως ρόφημα ή μπαχαρικό σε σκόνη από άτομα με τη νόσο σχετίστηκε με μείωση της συνολικής και LDL (κακής) χοληστερόλης, των τριγλυκεριδίων και σακχάρου, και αύξηση της HDL (καλής χοληστερόλης).
Η δάφνη δεν έχει μελετηθεί επαρκώς και, έτσι, η συμβουλή των ειδικών είναι παρόμοια με αυτή για άλλα βότανα: να μη χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή συνδυαστικά με άλλα φάρμακα.
Κατά τ΄ άλλα είναι καθόλα ασφαλής, έχει χρησιμοποιηθεί για θεραπευτικούς σκοπούς και λόγω αντιμικροβιακών ιδιοτήτων επί χιλιάδες χρόνια. Ιδίως για τις τελευταίες, υπάρχουν μελέτες που δείχνουν ότι τα έλαιά της είναι τοξικά για πολλά παθογόνα όπως βακτήρια και μύκητες.
Ο λόγος που συνηθίζουμε να αφαιρούμε τα φύλλα μετά το μαγείρεμα δεν είναι άλλος από την υφή της. Τα φύλλα δεν μαλακώνουν με το μαγείρεμα, παραμένουν αιχμηρά και μπορεί να κολλήσουν στον οισοφάγο, να προκαλέσουν πνιγμό ή και διάτρηση εντέρου.
