Αν και το να μένει μόνιμα κανείς σ’ ένα ελληνικό νησί είναι πραγματική ευλογία, ωστόσο διαπιστώθηκε πρόσφατα πως οι κάτοικοι των νησιών υποφέρουν από συγκεκριμένα δερματικά νοσήματα.
«Οι ασθενείς είναι παντού οι ίδιοι· βλέπουμε δηλαδή νοσήματα παρόμοια με αυτά στην πόλη» διευκρινίζει κατ’ αρχάς η κ. Συμεωνίδου Δερματολόγος – Αφροδισιολόγος και μέλος της Ελληνικής Δερματολογικής και Αφροδισιολογικής Εταιρείαςγ ια τη γενική εικόνα, περιγράφοντας εν συνεχεία τις ιδιαιτερότητες της ζωής σε ένα απομονωμένο νησί. «Σίγουρα υπάρχουν νοσήματα που είναι περισσότερο παραμελημένα σε ανθρώπους που ασχολούνται με τη γεωργία, την κτηνοτροφία και το ψάρεμα, που και δεν έχουν πρόσβαση σε γιατρούς ή αμελούν να πάνε. Βλέπουμε πολλά χρόνια εκζέματα, ψωριάσεις, πολλαπλούς καρκίνους του δέρματος λόγω χρόνιας έκθεσης στον ήλιο χωρίς προστασία. Προσπαθούμε να συλλέξουμε στοιχεία μαζί με τους συναδέλφους, ώστε να έχουμε στατιστικά όσον αφορά τον αριθμό των ασθενών και τα νοσήματα με μεγαλύτερη επίπτωση σε αυτόν τον πληθυσμό».
Ευαισθητοποιημένοι οι νέοι
«Όπως προανέφερα οι ασθενείς είναι παντού οι ίδιοι. Μπορούν να έρθουν νέοι άνθρωποι γιατί θέλουν να ελέγξουν την ακμή τους ή τους σπίλους τους» αναφέρει η κ. Συμεωνίδου. Ειδικά για τους σπίλους, οι νέοι 20-35 ετών είναι αρκετά ευαισθητοποιημένοι, τόσο ως προς την παρακολούθησή τους για πιθανούς κινδύνους όσο και σε επίπεδο πρόληψης, για το πότε, δηλαδή, χρειάζεται να επισπεύσουν την επίσκεψη στον δερματολόγο. «Ένας άνθρωπος 30-35 χρονών είναι ψαγμένος, ευαισθητοποιημένος, θα το κάνει ακόμα και για αισθητικούς λόγους, ακόμα και για να προλάβει τις πανάδες».
Εξ αφορμής της συμπεριφοράς των νέων απέναντι στις γνωστές «ελιές», η κ. Συμεωνίδου ξεδιαλύνει τη συσχέτισή τους με τον ήλιο. «Οι άνθρωποι νομίζουν ότι οι σπίλοι βγαίνουν από τη χρόνια έκθεση στον ήλιο. Αυτό βέβαια δεν ισχύει. Οι σπίλοι είναι κληρονομικές καλοήθεις βλάβες του δέρματος. Γενετικά έχουμε αυτό το μήνυμα στον οργανισμό μας και κάποια στιγμή, μέχρι την ηλικία των 35-40, κάνουν την εμφάνισή τους. Ο ήλιος συνεπώς δεν δημιουργεί ελιές, μπορεί ωστόσο να τις επιβαρύνει και να τις καταστήσει κάποια στιγμή στο μέλλον ύποπτες. Ο ήλιος προκαλεί άλλου τύπου βλάβες, που μπορεί να είναι προκαρκινικές και εμφανίζονται ενίοτε σαν μικρές άσπρες ή κίτρινες πετσούλες, τις οποίες οι άνθρωποι νομίζουν για απλή ξηροδερμία. Ωστόσο, μπορεί να πρόκειται για ακτινική υπερκεράτωση, μια προκαρκινική βλάβη που αν μείνει χωρίς θεραπεία μπορεί να εξελιχθεί σε καρκίνο του δέρματος».
Αντιμετώπισης της βλάβης
Βρισκόμαστε στην τελευταία εβδομάδα του μήνα για την πρόληψη και ενημέρωση για τον καρκίνο του δέρματος, οπότε και ολοκληρώνεται η εκστρατεία ΔΕΡΜΑΪΟΣ, που θέσπισε το 2022 η Ελληνική Δερματολογική και Αφροδισιολογική Εταιρεία. Η κυρία Συμεωνίδου υπογραμμίζει για τον στόχο της καμπάνιας:
«Θέλουμε να ευαισθητοποιήσουμε τον κόσμο να πηγαίνει γρήγορα στον γιατρό ώστε να μη βλέπουμε μελανώματα. Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε ότι το μελάνωμα είναι η πιο επιθετική μορφή καρκίνου του δέρματος, αν και πιο σπάνια σε σχέση με άλλους τύπους. Όταν όμως εντοπίζεται στα αρχικά στάδια, είναι ιάσιμος. Θα πρέπει να γνωρίζει ο κόσμος ότι οποιαδήποτε μικρή βλάβη παρατηρεί στο δέρμα η οποία δεν υπήρχε ή προϋπήρχε και αλλάζει σχήμα, χρώμα, μέγεθος ή δημιουργεί συμπτώματα όπως φαγούρα ή αιμορραγία, είναι ένδειξη ότι θα πρέπει να εξεταστεί από δερματολόγο. Αυτά τα σημάδια μπορεί να υποδηλώνουν μελάνωμα».
Για τους άλλους, πιο εύκολους τύπους καρκίνου, η δερματολόγος εξηγεί πως ξεκινούν από τις ακτινικές υπερκερατώσεις που μπορεί να οδηγήσουν σε ακανθοκυτταρικούς καρκίνους, «δεύτερο σε σοβαρότητα καρκίνο του δέρματος που, αν μείνει χωρίς θεραπεία, μπορεί να δώσει μεταστάσεις. Βέβαια, ο πιο συνηθισμένος τύπος είναι το βασικοκυτταρικό καρκίνωμα, το οποίο εντοπίζεται σε φωτοεκτεθειμένα σημεία του σώματος, αλλά εξελίσσεται γενικά αργά και συνήθως δεν δίνει εσωτερικές μεταστάσεις».
Η κυρία Συμεωνίδου μίλησε καταληκτικά για τις δυνατότητες αντιμετώπισης των παραπάνω περιπτώσεων στο πλαίσιο των δράσεων της Ομάδας Αιγαίου:
«Προσπαθούμε να αντιμετωπίζουμε αυτές τις βλάβες όσο γίνεται επιτόπου, αν και δεν έχουμε πάντα τον κατάλληλο εξοπλισμό. Για παράδειγμα, οι δερματολόγοι χρησιμοποιούμε πολύ την κρυοπηξία, μια μέθοδο που περιλαμβάνει τη χρήση υγρού αζώτου για να προκαλέσουμε ψυχρό έγκαυμα και να καταστρέψουμε τη βλάβη. Είναι πολύ γρήγορη και αποτελεσματική, δεν έχουμε ωστόσο τη δυνατότητα να την εφαρμόσουμε εδώ καθώς το άζωτο εξατμίζεται πολύ εύκολα, οπότε δεν γίνεται να μεταφερθεί με τα φουσκωτά και να διατηρηθεί. Κάνουμε ωστόσο τη διάγνωση και συμβουλεύουμε τους ανθρώπους πώς πρέπει να το αντιμετωπίσουν και πού μπορούν να βρουν τη λύση.
»Μπορούμε όμως εδώ να πραγματοποιήσουμε χειρουργεία, σε ανθρώπους που μπορεί να έχουν όγκους. Η Ομάδα Αιγαίου διαθέτει εξοπλισμό και χειρουργούς που μπορούν να διαχειριστούν επείγοντα ή επίφοβα περιστατικά -όχι τις καλοήθειες βλάβες-, όπως μικροί καρκίνοι του δέρματος».
