Η χρήση στατινών —των πιο διαδεδομένων φαρμάκων για τη μείωση της χοληστερίνης— έχει αποδεδειγμένα καρδιοπροστατευτικά οφέλη, ωστόσο πρόσφατες έρευνες δείχνουν πως αυτά τα οφέλη μπορεί να είναι πιο περιορισμένα από ό,τι πιστεύαμε.
Μια πρόσφατη μετα-ανάλυση 21 τυχαιοποιημένων κλινικών δοκιμών διαπίστωσε ότι οι στατίνες προσφέρουν απόλυτες μειώσεις κινδύνου μόλις κατά 0,8 % για τη συνολική θνησιμότητα, 1,3 % για έμφραγμα και 0,4 % για εγκεφαλικό —με αντίστοιχη σχετική μείωση κινδύνου κατά 9 %, 29 % και 14 % αντίστοιχα.
Παράλληλα, έχει αναπτυχθεί ένα νέο μοντέλο εκτίμησης καρδιαγγειακού κινδύνου (PREVENT), το οποίο λαμβάνει υπόψη παράγοντες κινδύνου όπως η νεφρική λειτουργία και η παχυσαρκία. Εφαρμόζοντας αυτό το μοντέλο, η εκτίμηση κινδύνου για χρειαζόμενη αγωγή με στατίνες μειώθηκε σημαντικά, με αποτέλεσμα πιθανώς να συνταγογραφούνται στατίνες σε λιγότερους ανθρώπους απ’ ό,τι παλαιότερα.
Επιπλέον, κάποιες έρευνες έχουν συνδέσει τη μακροχρόνια χρήση στατινών με αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2. Για παράδειγμα, άτομα που λάμβαναν στατίνες για πάνω από δύο χρόνια είχαν πάνω από τριπλάσιες πιθανότητες να διαγνωστούν με διαβήτη, σε σύγκριση με αυτούς που δεν έπαιρναν το φάρμακο.
Με άλλα λόγια, ενώ οι στατίνες παραμένουν αποτελεσματική θεραπεία πρώτης γραμμής —ειδικά για άτομα υψηλού καρδιαγγειακού κινδύνου—, τα οφέλη τους ίσως να μην είναι όσο υψηλά θεωρούσαμε, ιδιαίτερα σε ασθενείς με μέτριο ή χαμηλό κίνδυνο. Ταυτόχρονα, το νέο μοντέλο PREVENT και οι ανησυχίες για παρενέργειες επισημαίνουν την ανάγκη για πιο εξατομικευμένη προσέγγιση στη θεραπεία.
