Πολλές φορές θα έχετε ακούσει την έκφραση ότι το έντερο είναι ο 2ος εγκέφαλος του σώματος. Ο Ιπποκράτης, ο πατέρας της ιατρικής θεωρούσε πως σχεδόν κάθε ασθένεια ξεκινάει από το έντερο.
Στην πραγματικότητα το έντερό μας παίζει με το μυαλό μας καθημερινά και πολλές φορές επηρεάζει τη διάθεση και τα συναισθήματά μας.
Τα πράγματα όμως δε σταματάνε απλά εδώ. Υπάρχουν ενδείξεις πως το έντερό μας επηρεάζει το μυαλό μας, τον τρόπο που σκεπτόμαστε και που λειτουργούμε!
Άμεσα λοιπόν μπορεί να σχετίζεται με την ποιότητα της ζωής μας, την καθημερινότητά μας αλλά και την κοινονικότητά μας.
Η επικοινωνία του εντέρου με τον εγκέφαλο και ο συναισθηματικός μας κόσμος
Το έντερό μας ελέγχεται από το δικό του περίπλοκο νευρικό σύστημα το οποίο απαρτίζεται από εκατοντάδες χιλιάδες νευρώνες, περισσότεροι από όσοι βρίσκονται στο νωτιαίο μας μυελό.
Το έντερό μας μιλάει με τον εγκέφαλό μας μέσω νευρικών σημάτων, ορμονών του στρες και άλλων μονοπατιών.
Τα δύο όργανα συνδέονται τόσο φυσικά όσο και βιοχημικά με διάφορους τρόπους και μονοπάτια όπως θα δούμε.
Γνωρίζουμε εδώ και καιρό πως συναισθήματα μπορούν άμεσα να επηρεάσουν τη λειτουργία του εντέρου μας. Οι επιστήμονες πλέον ανακάλυψαν μπορεί να συμβεί και το ανάποδο.
Μια μεγάλη αλήθεια: Το έντερο επηρεάζει τον εγκέφαλό μας.
Επειδή λοιπόν είναι πολύ πιο εύκολο να ελέγξουμε και να ρυθμίσουμε τη λειτουργία του εντέρου μας από ότι τον εγκέφαλό μας. Η γνώση που έχουμε πλέον στα χέρια μας χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση χρόνιων ψυχολογικών ασθενειών και βλαβών του εγκεφάλου.
Η επίδραση του εγκεφάλου στο έντερο
Καθημερινά βιώνουμε την επίδραση του εγκεφάλου στο έντερό μας. Το άγχος μας κάνει να αισθανόμαστε ανακατωσούρα και φτερούγισμα στο στομάχι ή τις λεγόμενες “πεταλούδες”. Το ίδιο φτερούγισμα αισθανόμαστε όταν είμαστε ερωτευμένοι!
Αυτά είναι κάποια καλά παραδείγματα της επίδρασης του εγκεφάλου στο έντερο. Άλλα παραδείγματα είναι το άγχος που αισθανόμαστε πριν από μια παρουσίαση, μια συνέντευξη ή εξετάσεις, το οποίο μας φέρνει ναυτία ή πόνο στο στομάχι.
Ακόμη όμως και τα οξέα του στομάχου επηρεάζονται από τη λειτουργία του εγκεφάλου μας, μέσω νευρικών συνδέσεων και σημάτων. Κάθε φορά που πεινάμε ο εγκέφαλός μας στέλνει σήματα στο στομάχι μας το οποίο παράγει γαστρικά υγρά προτού ξεκινήσουμε να τρώμε οτιδήποτε.
Πιστεύαμε ως τώρα πως αρκετά συμπτώματα του εντέρου σχετίζονται ή προκαλούνται από το άγχος ή το καθημερινό στρες μιας δύσκολης μέρας. Το άγχος μπορεί να επηρεάσει τη εύρυθμη λειτουργία του εντέρου και να προκαλέσει ανεπιθύμητα συμπτώματα όπως:
- πόνο
- φούσκωμα
- διάρροια
- τάση για εμετό
- κράμπες στομάχου
- δυσφορία και ανακατωσούρα
Έτσι λοιπόν συνάγουμε πως ψυχολογικοί παράγοντες επηρεάζουν τη φυσιολογία και λειτουργία του εντέρου. Το άγχος συχνά μπορεί να προκαλέσει και βουλιμία, υπερφαγία ή ακόμη να οδηγήσει και σε ανορεξία!
Η επίδραση του εντέρου στον εγκέφαλο
Η παραπάνω σχέση ωστόσο δεν είναι μονόδρομη. Ένα μπλοκαρισμένο έντερο στέλνει σήματα στον εγκέφαλό μας και ένας μπλοκαρισμένος εγκέφαλος στέλνει σήματα στο έντερό μας.
Στην πραγματικότητα πάρα πολλά σήματα ταξιδεύουν από το έντερο προς τον εγκέφαλό μας. Έτσι λοιπόν διαταραχές στη λειτουργία του εντέρου μπορεί να προκαλούν άγχος και στρες, ή ακόμη και κρίσεις πανικού!
Υπάρχουν πλέον αρκετές ενδείξεις από τις μελέτες που διεξάγονται που ισχυροποιούν μια τέτοια σχέση. Μπλοκαρισμένα περιττώματα και έντονη δυσκοιλιότητα μπορεί εύκολα από το να μας χαλάσουν τη διάθεση μέχρι να αποτελέσουν μια ωρολογιακή βόμβα στην ψυχοσύνθεσή μας.
Η σύνδεση εντέρου / εγκεφάλου, η κακή ψυχολογία, το άγχος, η κακή πέψη και πεπτικά προβλήματα
Στομαχικές κράμπες, καύσος, γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, διάρροια. Συνδέονται οι πεπτικές σας διαταραχές με το στρες και το άγχος; Παρακάτω σας παραθέτουμε μια σειρά από συχνά συμπτώματα που εάν τα έχετε πρέπει να τα συζητήσετε με το γιατρό σας.
Τεμπέλικο έντερο και φυσικά συμπτώματα
- πιασμένοι μύες, κυρίως ψηλά στην πλάτη (τραπεζοειδής)
- πονοκέφαλοι
- διαταραχές ύπνου
- τρέμουλο και ρίγη
- χαμηλή λίμπιντο / έλλειψη ενδιαφέροντος για σεξουαλική συνεύρεση
- απώλεια βάρους / αύξηση βάρους
- ανησυχία
Συμπτώματα και αλλαγές στη συμπεριφορά
- αναβλητικότητα
- τρίξιμο δοντιών
- δυσκολία ολοκλήρωσης εργασιών
- αλλαγές στην ποσότητα κατανάλωσης αλκοόλ ή φαγητού
- ξεκινάτε το κάπνισμα / αυξάνετε το κάπνισμα
- μεγαλύτερη επιθυμία να βρίσκεστε με κάποιους ανθρώπους και απόρριψη κάποιων άλλων
- μιλάτε διαρκώς για αρνητικά γεγονότα και άσχημες καταστάσεις
Συναισθηματικά συμπτώματα και ψυχολογία
- κλαίτε εύκολα
- είστε απαισιόδοξοι
- αφόρητη αίσθηση έντασης ή πίεσης
- δεν μπορείτε να χαλαρώσετε
- νευρικότητα
- θυμώνετε απότομα
- κατάθλιψη
- νευρικότητα
- δυσκολεύεστε να συγκεντρωθείτε
- δυσκολεύεστε να θυμηθείτε πράγματα
- απώλεια αίσθησης χιούμορ
- είστε αναποφάσιστοι
Η χλωρίδα του εντέρου: Το “κλειδί” για την καλή υγεία του εγκεφάλου
Η εντερική χλωρίδα περιέχει τρισεκατομμύρια μικρόβια εκ των οποίων κάποια είναι φιλικά, κάποια είναι αδιάφορα ενώ κάποια είναι παθογόνα και βλαβερά για την υγεία μας.
Όλα αυτά απαρτίζουν το “μικροβίωμα” του οργανισμού μας και τα συναντάμε σε όλο το μήκος του πεπτικού μας σωλήνα. Από το στόμα μέχρι τον πρωκτό μας.
Τα μικρόβια της εντερικής μας χλωρίδας μιλάνε με το νευρικό μας σύστημα μέσω βιοχημικών αντιδράσεων, με το ανοσοποιητικό μας συστήματος να παίζει ενεργό ρόλο της περισσότερες φορές.
Μελέτες και πειράματα έδειξαν πως μια ανισορροπία στη χλωρίδα του εντέρου μπορεί να επηρεάσει τον εγκέφαλό μας, προκαλώντας από άγχος μέχρι και κατάθλιψη.
Πλέον υπάρχει μια νέα μέθοδος αντιμετώπισης χρόνιων προβλημάτων και ασθενειών και ξεκινάει από την υγεία του εντέρου.
Αλλάζοντας την ισορροπία στην εντερική μας χλωρίδα μπορούμε να αντιμετωπίσουμε βλάβες και προβλήματα του πεπτικού μας συστήματος αλλά και διαταραχές του εγκεφάλου.
Η μέθοδος περιλαμβάνει δραστικές αλλαγές στη διατροφή παράλληλα με την αποτοξίνωση του εντέρου με στόχο την πλήρη αποκατάσταση της εντερικής χλωρίδας και του μικροβιώματος.
Τροφές που περιέχουν ωφέλιμα προβιοτικά αλλά και πρεβιοτικά που τρέφουν τα φιλικά βακτήρια του οργανισμού μας πρέπει να βρίσκονται καθημερινά στο τραπέζι μας. Τα φιλικά βακτήρια που κατοικούν στο έντερό μας έχουν τη δυνατότητα να καταπολεμούν και να περιορίζουν τη δράση των παθογόνων βακτηρίων.
