Η ινομυαλγία είναι μια συχνή πάθηση που προκαλεί χρόνιο γενικευμένο μυοσκελετικό πόνο. Στις ΗΠΑ, πέντε εκατομμύρια ενήλικες άνω των 18 ετών υποφέρουν από ινομυαλγία, και οι έρευνες δείχνουν ότι επηρεάζει πιο συχνά τις γυναίκες σε σύγκριση με τους άνδρες (βάσει του φύλου κατά τη γέννηση).
Ένα άτομο μπορεί να έχει αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης ινομυαλγίας μετά από τραύμα, παρουσία άλλης αυτοάνοσης νόσου, όπως ο λύκος, ή λόγω γενετικών παραγόντων που μπορούν επίσης να αυξήσουν την πιθανότητα εμφάνισης της πάθησης.
Τα πιο συχνά συμπτώματα είναι:
Διάχυτος πόνος
Πόνος στις αρθρώσεις και μυϊκή δυσκαμψία
Πονοκέφαλος
Ακανόνιστος ύπνος
Ευαισθησία στο κρύο ή στη ζέστη
σύνδρομο ανήσυχων ποδιών
Προβλήματα μνήμης και συγκέντρωσης
Εξουθένωση
Σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου (IBS)
Στα παραπάνω συμπτώματα μπορεί να συμπεριλαμβάνονται επίσης:
Προβλήματα μνήμης
ναυτία
προβλήματα πυέλου και ουροποιητικού
απότομη αύξηση βάρους
ζαλάδα
αίσθηση ότι έχει κανείς κρυολόγημα ή γρίπη
προβλήματα στο δέρμα
προβλήματα που εντοπίζονται στο στέρνο
Κατάθλιψη και άγχος
Μετατραυματική διαταραχή (PTSD)
Προβλήματα στην αναπνοή
Συνήθως αυτά τα συμπτώματα εκδηλώνονται πιο συχνά μεταξύ της ηλικίας των 30 -50 ετών αλλά σε κάθε περίπτωση είναι αρκετά δύσκολο να εντοπιστεί άμεσα η ασθένεια.
Αντιμετώπιση
Η ινομυαλγία είναι μια πάθηση που δύσκολα θα αντιμετωπίσει κανείς μόνος του. Ο κατάλληλος γιατρός για την ινομυαλγία είναι ο ρευματολόγος ενώ η θεραπεία συνήθως είναι συνδυαστική.
Ανακούφιση μπορεί επίσης να προσφέρουν τα εξής:
Άσκηση
Βελονισμός
Φυσικοθεραπεία
Χειροπρακτική
Μασάζ
Φυσικοθεραπεία
Τεχνικές μείωσης στρες
Ψυχοθεραπεία όπως είναι η γνωστική συμπεριφορική
Όσον αφορά στα φάρμακα χορηγούνται συχνά αντικαταθλιπτικά, μυοχαλαρωτικά και φάρμακα για τον πόνο των εντέρων. Σε κάθε περίπτωση, σε αυτή την αγωγή μπορεί να πρέπει να υπάρχουν και αναλγητικά.
Οι νέες οδηγίες του 2016 η Ευρωπαϊκή Συμμαχία κατά του Ρευματισμού (EULAR) προτείνει και τη χορήγηση μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα για τη θεραπεία της ινομυαλγίας. Συχνά επίσης οι γιατροί δίνουν αντικαταθλιπτικά όπως είναι η ντουλοξετίνη και μιλνασιπράνη καθώς και φάρμακα κατά των επιληπτικών κρίσεων, όπως η πρεγκαμπαλίνη.
‘Αλλες ενναλακτικές θεραπείες
Πέρα από τα φάρμακα οι εναλλακτικές θεραπείες μπορεί να βοηθήσουν τους ασθενείς όπως και η γυμναστική.
Γυμναστική ήπιας έντασης
Ο συνδυασμός ήπιας αεροβικής άσκησης και ασκήσεων αντοχής μπορεί να μειώσει τον πόνο. Επίσης, η γιόγκα, το tai chi,(τάι τσι) και το qi gong,(Τσι κουνγκ ) θα μπορούσε επίσης να βοηθήσει. Αν κάτι από τα παραπάνω όντως βοηθήσει τον ασθενή καλό είναι να υπάρχει ένα πρόγραμμα.
Βελονισμός
Ο βελονισμός μπορεί να βοηθήσει στην βελτίωση της ποιότητας της ζωής του ασθενούς. Οι συνεδρίες ρυθμίζονται ανάλογα με την σοβαρότητα του προβλήματος. Το μασάζ είναι επίσης μια καλή θεραπεία για αυτές τις περιπτώσεις αν υπάρχει και η σύμφωνα γνώμη του γιατρού.
Ψυχοθεραπεία
Η ψυχοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει στην μείωση του στρες που δημιουργεί ο πόνος και ειδικά η συμπεριφορική θεραπεία καθώς περιλαμβάνει νέες δεξιότητες και ασκήσεις χαλάρωσης.
Επίσης, ο διαλογισμός μπορεί να μετριάσει και να ανακουφίσει το στρες και την αίσθηση του πόνου.
Διατροφή
Η διατροφή επίσης είναι ένα κομμάτι που πρέπει κανείς να προσέξει και μπορεί να παίξει εξίσου σημαντικό ρόλο στην ανακούφιση των συμπτώματων. Καλό θα είναι να αποφεύγουν τη ζάχαρη τα αμύδγαλα, τα φασόλια, το αβοκάντο, η βρώμη και το τόφου μπορεί να βοηθήσουν στην ενίσχυση της ενέργειας που χρειάζεται κανείς μέσα στη μέρα.
Επίσης, η αποφυγή γλουτένης ακόμα και για άτομα που δεν υποφέρουν από κοιλιοκάκη μπορεί να βοηθήσει σύμφωνα με έρευνες.
Από την άλλη μεριά, η αποφυγή ζυμώσιμων ολιγοσακχαριτών, δισακχαριτών, μονοσακχαριτών και πολυολών (FODMAP): Μια μελέτη του 2017 δείχνει ότι μια δίαιτα χαμηλή σε FODMAP θα μπορούσε να έχει πολλά υποσχόμενα αποτελέσματα στα επίπεδα πόνου σε άτομα με ινομυαλγία.
Ακόμα βοηθητική μπορεί να είναι η αποφυγή πρόσθετων και διεγερτικών τοξινών αν και δεν υπάρχουν αρκετές έρευνες όπως επίσης και τα πρόσθετα όπως η ασπαρτάμη και το όξινο γλουταμινικό νάτριο.
Η διατήρηση του καλού σωματικού βάρους είναι σε κάθε περίπτωση σημαντική.
Οι αιτίες πίσω από την πάθηση:
Η ακριβής αιτία της ινομυαλγίας δεν είναι ξεκάθαρη πάντως. Σε κάθε περίπτωση όπως όλα δείχνουν ο πόνος συνδέεται με το κεντρικό νευρικό σύστημα. Πολλά μπορούν να παίξουν ρόλο στην ανάπτυξη της ινομυαλγίας.
Συνήθως οι αιτίες κρύβονται πίσω από τα εξής:
Ένα στρεσογόνο, τραυματικό γεγονός όπως ένα ατύχημα με το αυτοκίνητο
Επαναλαμβανόμενα ατυχήματα
Αυτοάνοσα ατυχήματα όπως είναι ο λύκος
Προβλήματα στο κεντρικό νευρικό σύστημα
Ο τρόπος με τον οποίο τα γονίδια ρυθμίζουν τον τρόπο με τον οποίο ένα άτομο επεξεργάζεται τα επώδυνα ερεθίσματα
H ινομυαλγία μπορεί να είναι κληρονομική. Οι γυναίκες που έχουν ένα κοντικό συγγενή με ινομυαλγία έχουν μεγαλύτερο ρίσκο εμφάνισης αυτής της πάθησης. Άτομα με λύκο ή η σπονδυλική αρθρίτιδα, γνωστή ως αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα επίσης έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα εμφάνισης ινομυαλγίας όπως επίσης τα άτομα που υποφέρουν από άλλου είδους ρευματοπάθειες.
Διάγνωση
Η διάγνωση συνήθως αργεί γιατί τα συμπτώματα μοιάζουν με αυτά άλλων ασθενειών όπως είναι ο υποθυρεοειδισμός, άλλες αυτοάνοσες διαταραχές και η νόσος του Lyme. Για να φτάσει σε αυτή τη διάγνωση ο γιατρός πρέπει να αποκλείσει όλα τα άλλα.
Επίσης, δεν υπάρχουν εργαστηριακές εξετάσεις. Υπάρχουν τρία κριτήρια για να διαγνώσει κανείς την πάθηση αυτή σύμφωνα με το Αμερικανικό Κολλέγιο Ρευματολογίας.
Πόνος και συμπτώματα την προηγούμενη εβδομάδα, αυξημένη επίπεδα εξουθένωσης, μη αναζωογονητικός ύπνος ή γνωστικά προβλήματα συμπτώματα που επιμένουν για τουλάχιστον 3 μήνες και καμία άλλη παρουσία ασθένειας που δικαιολογεί τα συμπτώματα.
Επίσης, οι επαγγελματίες υγείας συνυπολογίζουν και τις αντιδράσεις του ασθενούς στα ευαίσθητα σημεία του σώματος.
Αυτά περιλαμβάνουν:
Το πίσω μέρος του κεφαλιού
Το εσωτερικό των γονάτων
Το εξωτερικό των αγκώνων
Ο λαιμός και οι ώμοι και οι εξωτερικοί γοφοί
Σε κάθε περίπτωση δεν είναι αυτός ένας ακριβής τρόπος διάγνωσης της πάθησης σύμφωνα με όσα εξηγούν οι ειδικοί. Θεραπεία δεν υπάρχει και είναι αρκετά δύσκολο για έναν άνθρωπο να ζει με την πάθηση αυτή. Παρόλα αυτά θεραπευτικά σχήματα που συνδυάζουν φάρμακα μπορεί να βοηθήσουν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων.
Άλλοι παράγοντες που παίζουν ρόλο και μπορεί να χειροτερέψουν την κατάσταση του ασθενούς είναι τα οικονομικά προβλήματα, το ιατρικό ιστορικό και η πρόσβαση σε μονάδες ψυχικής υγείας.
