Τη βεβαιότητα πως μέσα στην επόμενη δεκαετία θα εμφανίσουν σακχαρώδη διαβήτη το 46% των ατόμων με διαταραγμένη ανοχή στη γλυκόζη και το 38% με διαταραχή στη γλυκόζη νηστείας, εξέφρασαν οι επιστήμονες, ενώ υποστηρίζουν πως θα έχουν και αυξημένη πιθανότητα για εμφάνιση καρδιαγγειακών παθήσεων. Η αντιμετώπιση του προδιαβήτη είναι σημαντική για τη μείωση του κίνδυνου ανάπτυξης διαβήτη και καρδιαγγειακών παθήσεων και ανιχνεύεται με συγκεκριμένη εξέταση.
Οι κύριοι τύποι διαβήτη είναι ο διαβήτης τύπου 1, ο διαβήτης τύπου 2, ο διαβήτης της κύησης και διάφοροι άλλοι τύποι.
Ο διαβήτης τύπου 2 είναι η πιο συχνή μορφή, καθώς ευθύνεται για περίπου το 90% των κρουσμάτων σε ολόκληρο τον κόσμο.
Είναι μια χρόνια διαταραχή του μεταβολισμού, που χαρακτηρίζεται από τη σταδιακή αύξηση των επίπεδων της γλυκόζης στο αίμα (υπεργλυκαιμία). Φυσιολογικά, σε κατάσταση νηστείας, η γλυκόζη στο αίμα παραμένει κάτω από τα 100mg/dl, ενώ μετά το φαγητό δεν ξεπερνά τα 140mg/dl. Όταν ο μεταβολισμός του σακχάρου διαταραχθεί, οι τιμές αυτές αυξάνουν σταδιακά, μέχρι που το σάκχαρο νηστείας ξεπερνά τα 125mg/dl ή το μεταγευματικό σάκχαρο ξεπερνά τα 200mg/dl.
Οι ασθενείς με διαβήτη είναι επιρρεπείς σε πολλές επιπλοκές που περιλαμβάνουν καρδιακές παθήσεις, αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, περιφερική αγγειακή νόσο, αμφιβληστροειδοπάθεια και νευροπάθεια.
Καθώς ο προδιαβήτης απασχολεί τα τελευταία χρόνια έντονα την επιστημονική κοινότητα, μια ελληνική φαρμακευτική εταιρία η LIBYTEC παρέχει σκευάσματα για τον προδιαβήτη με πατενταρισμένα απο την ελληνική γη συστατικά.
Ο προδιαβήτης είναι μια χρόνια μεταβολική διαταραχή κατά την οποία οι τιμές της γλυκόζης πάνω τα φυσιολογικά όρια, αλλά δεν είναι τόσο αυξημένες, ώστε να πληρούν τα κριτήρια για σακχαρώδη διαβήτη. Προδιαβήτης υπάρχει όταν η γλυκόζη νηστείας (IFG) είναι μεταξύ 100-125mg/dL, ή όταν σε δοκιμασία ανοχής της γλυκόζης (IGT) 75 γραμμαρίων και έλεγχο στο 2ωρο η γλυκόζη είναι μεταξύ 140 – 199 mg/dL, ή όταν η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη (HBA1c) είναι μεταξύ 5.7-6.4%.
Ο προδιαβήτης σχετίζεται και με το μεταβολικό σύνδρομο μια κλινική κατάσταση με ταυτόχρονη συνύπαρξη διαφόρων μεταβολικών διαταραχών σε ένα άτομο, συμπεριλαμβανομένης της δυσλιπιδαιμίας, της υψηλής αρτηριακής πίεσης, της αντίστασης στην ινσουλίνη, της μειωμένης ανοχής στη γλυκόζη και της (σπλαχνικής) παχυσαρκίας.
Τα άτομα που παρουσιάζουν τουλάχιστον 3 από τα πιο πάνω χαρακτηριστικά, θεωρείται ότι έχουν μεταβολικό σύνδρομο με αυξημένο κίνδυνο για εμφάνιση διαβήτη τύπου 2, στεφανιαίας νόσου, καρδιακής προσβολής και εγκεφαλικού επεισοδίου.
Το μεταβολικό σύνδρομο αυξάνει μεταξύ 2 και 3 φορές τον κίνδυνο για καρδιαγγειακά συμβάματα και μεταξύ 3,5 και 10 φορές τον κίνδυνο για εμφάνιση διαβήτη τύπου 2.
Οι παρεμβάσεις επικεντρώνονται στην απώλεια βάρους, στην αύξηση της σωματικής δραστηριότητας και στην αλλαγή των διατροφικών συνηθειών και μπορούν να μειώσουν πάνω από 50% τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη.
