Τραυλισμός: Πώς τον αντιμετωπίζουμε;

Όσοι έχουν πρόβλημα τραυλισμού συναντούν δυσκολίες στην καθημερινή επικοινωνία τους. Παρότι δεν είναι δυνατή η πλήρης θεραπεία, η ομιλία μπορεί να βελτιωθεί σημαντικά. Ο τραυλισμός μοιάζει με ακρόαση ραδιοφώνου ή παρακολούθηση τηλεόρασης με παρεμβολές: υπάρχουν διακοπές, αλλά τα νέα παραμένουν κατανοητά. Μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις διακόπτεται εντελώς το σήμα, αναφέρουν οι ειδικοί.

Ο τραυλισμός συνήθως εμφανίζεται σε παιδιά ηλικίας 3 έως 6 ετών. Περίπου το 60% με 80% των περιπτώσεων καταφέρνει να βελτιώσει την ομιλία, ενώ ένα μικρότερο ποσοστό αντιμετωπίζει δυσκολίες. Το φαινόμενο είναι συχνότερο στους άνδρες σε σύγκριση με τις γυναίκες και εκδηλώνεται με επαναλήψεις φθόγγων, συλλαβών ή και ολόκληρων λέξεων, καθώς και με παρατεταμένα κενά μεταξύ των λέξεων.

Σε ακραίες περιπτώσεις, δεν εκφέρεται καν λόγος, παρά το γεγονός ότι τα όργανα που σχετίζονται με την ομιλία λειτουργούν κανονικά και ενώ το άτομο ξέρει πολύ καλά εκ των προτέρων τι θέλει να πει. Πολλά από τα άτομα που έχουν προβλήματα τραυλισμού, συνήθως αντιμετωπίζουν και άλλα ψυχολογικά προβλήματα, συχνά τάσεις κοινωνικής απομόνωσης και άλλες φοβίες που σχετίζονται με την επαφή με άλλα άτομα.

Πάντως, το κομμάτι που σχετίζεται με τα βιολογικά αίτια που προκαλούν τον τραυλισμό παραμένει ακόμη ασαφές, ακόμη και για τους εξειδικευμένους επιστήμονες. Τα τελευταία 15 χρόνια οι ειδικοί ερευνούν τον τραυλισμό μέσω μαγνητικών τομογραφιών, οι οποίες δίνουν μια εικόνα για τη λειτουργία του ανθρώπινου εγκεφάλου. Πολλές από αυτές δείχνουν πώς κατά την εκφορά λόγου δημιουργούνται κάποιες μικρές διακοπές στο σκληρό δίσκο του ανθρώπου και ειδικότερα στο αριστερό, μπροστινό μέρος του εγκεφάλου. Το τμήμα αυτό του εγκεφάλου σχετίζεται με την ομιλία και έχει να κάνει με τη λειτουργία των συνδέσεων μεταξύ των εγκεφαλικών ινών.

Ως αποτέλεσμα επηρεάζεται ο συντονισμός των μυών των οργάνων που σχετίζονται με το λόγο. Οι επιστήμονες πάντως συγκλίνουν στο ότι η εμφάνιση τραυλισμού σχετίζεται με νευρολογικά ή ψυχολογικά αίτια. Υπό πίεση, η εμφάνισή του εντείνεται. Αλλά υπεύθυνα, θεωρούνται σήμερα και τα γονίδια. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, τα δύο τρίτα των περιπτώσεων συνδέονται με κάποιου είδους κληρονομικότητα.

Μοιραστείτε την ανάρτηση::