Η φλεβίτιδα είναι μια πάθηση που αφορά τη φλεγμονή των φλεβών, συνήθως στα κάτω άκρα, και μπορεί να είναι επιφανειακή ή εν τω βάθει. Συχνά συνοδεύεται από πρήξιμο, πόνο, ερυθρότητα και αίσθημα θερμότητας στο σημείο της φλέβας. Στην περίπτωση της εν τω βάθει φλεβοθρόμβωσης (DVT), η κατάσταση γίνεται πιο επικίνδυνη, καθώς υπάρχει κίνδυνος μεταφοράς θρόμβου στους πνεύμονες (πνευμονική εμβολή).
Αν και οποιοσδήποτε μπορεί να εμφανίσει φλεβίτιδα, ορισμένες ομάδες πληθυσμού έχουν αυξημένο κίνδυνο:
1. Άτομα με καθιστική ζωή ή παρατεταμένη ακινησία
Η έλλειψη κίνησης επιβραδύνει την κυκλοφορία του αίματος. Τα πολύωρα ταξίδια ή η εργασία σε γραφείο αυξάνουν τον κίνδυνο.
2. Ηλικιωμένοι
Με την ηλικία, οι φλέβες χάνουν την ελαστικότητά τους και η κυκλοφορία γίνεται λιγότερο αποτελεσματική, διευκολύνοντας τον σχηματισμό θρόμβων.
3. Έγκυες γυναίκες
Η πίεση που ασκεί η μήτρα στις φλέβες της πυελικής περιοχής, σε συνδυασμό με τις ορμονικές αλλαγές, αυξάνει τον κίνδυνο φλεβίτιδας κατά την εγκυμοσύνη και την περίοδο μετά τον τοκετό.
4. Άτομα με κιρσούς
Οι διατεταμένες φλέβες έχουν μειωμένη ικανότητα να διοχετεύουν το αίμα προς την καρδιά, γεγονός που διευκολύνει την εμφάνιση φλεγμονής.
5. Καπνιστές και υπέρβαροι
Το κάπνισμα και η παχυσαρκία επηρεάζουν αρνητικά την κυκλοφορία και αυξάνουν την πηκτικότητα του αίματος.
6. Άτομα με ιστορικό φλεβίτιδας ή θρομβώσεων
Οι υποτροπές είναι συχνές, ιδιαίτερα εάν δεν έχουν αντιμετωπιστεί οι προδιαθεσικοί παράγοντες.
Η πρόληψη περιλαμβάνει ήπια άσκηση (όπως περπάτημα), ενυδάτωση, αποφυγή πολύωρης ακινησίας και χρήση ειδικών καλτσών διαβαθμισμένης συμπίεσης όταν χρειάζεται. Σε περιπτώσεις υψηλού κινδύνου, ο γιατρός μπορεί να συστήσει προληπτική φαρμακευτική αγωγή. Η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση είναι ζωτικής σημασίας για την αποτροπή σοβαρών επιπλοκών.
