Ο Χανς Άσπεργκερ (Hans Asperger) ήταν Αυστριακός παιδίατρος και ψυχίατρος, που γεννήθηκε το 1906 και είναι γνωστός για την πρώτη περιγραφή του συνδρόμου που αργότερα πήρε το όνομά του, το σύνδρομο Άσπεργκερ. Ο Άσπεργκερ έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην κατανόηση των διαταραχών του αυτιστικού φάσματος, καθώς η έρευνά του επικεντρώθηκε σε παιδιά με δυσκολίες στην κοινωνική αλληλεπίδραση και την επικοινωνία.
Το 1944, ο Άσπεργκερ δημοσίευσε μια μελέτη στην οποία περιέγραφε παιδιά που έδειχναν φυσιολογική νοημοσύνη, αλλά είχαν έντονες δυσκολίες στην κοινωνικοποίηση και έλλειψη συναισθηματικής επαφής. Αυτά τα παιδιά είχαν επίσης ιδιαίτερα ενδιαφέροντα και προτιμούσαν να ασχολούνται αποκλειστικά με συγκεκριμένες δραστηριότητες. Παρά τις προκλήσεις τους, είχαν συνήθως εξαιρετικές ικανότητες σε ορισμένους τομείς, όπως τα μαθηματικά ή η μουσική.
Το σύνδρομο Άσπεργκερ θεωρήθηκε για μεγάλο διάστημα ως ξεχωριστή μορφή αυτισμού υψηλής λειτουργικότητας. Ωστόσο, στην τελευταία έκδοση του «Διαγνωστικού και Στατιστικού Εγχειριδίου των Ψυχικών Διαταραχών» (DSM-5), το σύνδρομο Άσπεργκερ ενοποιήθηκε στο ευρύτερο φάσμα του αυτισμού.
Παρόλο που ο Άσπεργκερ συνέβαλε σημαντικά στην ψυχιατρική, οι ιστορικές του συνδέσεις με το ναζιστικό καθεστώς έχουν δημιουργήσει αμφιλεγόμενες συζητήσεις. Ερευνήτριες, όπως η Χέρε Βάισμαν (Edith Sheffer), ανακάλυψαν ότι είχε σχέσεις με το καθεστώς και ίσως συμμετείχε σε πολιτικές ευγονικής, που περιλάμβαναν την αποστολή παιδιών σε ιδρύματα όπου θανατώνονταν. Οι αποκαλύψεις αυτές έχουν σκιάσει την κληρονομιά του.
Παρά τις αμφιλεγόμενες πλευρές της ζωής του, η συμβολή του Χανς Άσπεργκερ στην κατανόηση του αυτισμού παραμένει σημαντική. Η μελέτη του επηρέασε βαθιά την προσέγγιση των ατόμων με αυτισμό, ανοίγοντας τον δρόμο για καλύτερη κατανόηση και υποστήριξη των ατόμων αυτών σε ολόκληρο τον κόσμο.
