Τα χηλοειδή αποτελούν μια υπερπλασία του δέρματος στο σημείο που έχει προηγηθεί κάποιο τραύμα. Στην ουσία πρόκειται για αδυναμία του δέρματος να επουλώσει το τραύμα, προκαλώντας έτσι τη δημιουργία ουλής που εκτείνεται σε ορισμένες περιπτώσεις και εκτός των ορίων του αρχικού τραύματος (αυτή είναι και η διαφορά των χηλοειδών με τις υπερτροφικές ουλές: οι δεύτερες μένουν στα όρια του τραύματος).
Συνήθως, ο σχηματισμός των χηλοειδών ολοκληρώνεται στα πλαίσια ενός μήνα από την ημέρα του τραυματισμού. Στο αρχικό της στάδιο η ουλή είναι ροζ και με την πάροδο του χρόνου η επιφάνειά της γίνεται πιο γυαλιστερή και σταδιακά σκουραίνει το χρώμα της. Σε αντίθεση με τις άλλες ουλές, η χηλοειδής ουλή δεν υποχωρεί και είναι πιθανόν να προκαλεί κνησμό, πόνο και έντονη ευαισθησία στο σημείο.
Η χηλοειδής ουλή μπορεί να εμφανιστεί σε άνδρες και γυναίκες, με μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης στις γυναίκες και τα παιδιά.
Σε ποια σημεία μπορεί να υπάρξει;
Ο σχηματισμός των χηλοειδών μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος έχει προηγηθεί κάποιος τραυματισμός. Όμως, υπάρχουν κάποια σημεία τα οποία είναι πιο επιρρεπή, όπως:
- Θώρακας
- Πλάτη
- Ώμοι
- Κνήμες
- Λοβοί αυτιών
- Σαγόνι
Τι προκαλεί τα χηλοειδή
Η επούλωση ενός τραύματος με έναν πιο δύσμορφο και ανάγλυφο τρόπο, όπως αυτόν της χηλοειδής ουλής, συμβαίνει κυρίως μετά από κάποιον τραυματισμό ή εκδορά. Παρακάτω θα δούμε όλα τα αίτια που είναι πιθανό να δημιουργήσουν χηλοειδή ουλή:
- Έγκαυμα (απο φωτιά, επαφή με θερμό αντικείμενο ή υγρό, σύρσιμο σε άσφαλτο από τροχαίο ατύχημα κ.λπ.)
- Κακή σύγκλειση των ορίων του τραύματος
- Χειρουργείο
- Εμβόλιο
- Τατουάζ (αν και εξαιρετικά σπάνια, η επούλωση του σημείου που έχει υποστεί δερματοστιξία είναι πιθανό να δημιουργήσει δυσπλασία του δέρματος)
- Ακμή (η επούλωση των ατελειών που έχουν δημιουργηθεί από την εμφάνιση ακμής μπορούν να σχηματίσουν χηλοειδής ουλές)
Τα αίτια εμφάνισης χηλοειδών ουλών σε κάποιους ανθρώπους παραμένουν άγνωστα. Οι τελευταίες μελέτες έχουν δείξει ότι πιθανόν να οφείλεται στην κληρονομική προδιάθεση και σε ορμονικούς παράγοντες, όπως η εγκυμοσύνη.
Όλοι οι τρόποι αντιμετώπισης και αποτελεσματικές θεραπείες
Η αντιμετώπιση των χηλοειδών απαιτεί αρκετό χρόνο και συνέπεια για να οδηγήσει στο καλύτερο θεμιτό αποτέλεσμα. Οι συνηθέστεροι τρόποι αντιμετώπισής της είναι:
- Κρυοθεραπεία με υγρό άζωτο. Η μέθοδος αυτή περιλαμβάνει ισχυρή ψύξη της ουλής και προκαλεί τη σταδιακή νέκρωση του σημείο. Απαιτεί μηνιαίες και συστηματικές επαναλήψεις για να οδηγήσει στο μέγιστο θεμιτό αποτέλεσμα.
- Fractional Laser. Η θεραπεία αυτή ενισχύει τη δημιουργία νέου κολλαγόνου και ελαστίνης στην περιοχή της ουλής, βελτιώνοντας την υφή, το σχήμα και το χρώμα της.
- Ενδοβλαβικές ενέσεις κορτιζόνης. Οι ενέσεις αυτές γίνονται επάνω στη χηλοειδή ουλή, εώς ότου να γίνει επίπεδη. Οι επαναλήψεις πρέπει να γίνονται σε μηναία βάση και ο χρόνος ολοκλήρωσής τους διαφέρει ανάλογα με το μέγεθος της ουλής.
- Φύλλα σιλικόνης. Η θεραπεία αυτή ενδείκνυται κυρίως σε μικρές χηλοειδής ουλές και συνήθως προτείνεται συνδυαστικά με μια από τις παραπάνω μεθόδους αντιμετώπισης.
Η διάγνωση και η αντιμετώπιση των χηλοειδών πραγματοποιείται από ειδικό δερματολόγο, ο οποίος θα εξετάσει την περίπτωσή σας και θα σας προτείνει τον κατάλληλο τρόπο αντιμετώπισης.
