Πολλές γυναίκες μετά την ηλικία των 40 ετών νιώθουν όλο και συχνότερα κουρασμένες κι αυτό είναι φυσιολογικό λένε οι ειδικοί, καθώς αυξάνονται οι υποχρεώσεις στη δουλειά και στην οικογένεια. Όμως, τα συμπτώματα που εμφανίζονται ξαφνικά ή είναι πολύ έντονα και διαρκούν αρκετά μπορεί να αποτελούν «καμπανάκι κινδύνου» για καταστάσεις που χρειάζονται διερεύνηση και ιατρική αντιμετώπιση και δεν σχετίζονται απλώς με την καταπόνηση. Είναι σημαντικό να γνωρίζετε το σώμα σας και να απευθύνεστε στον γιατρό σας όταν νιώθετε ότι κάτι δεν πάει καλά.
Τι να προσέξετε παρατηρώντας το σώμα σας και τη λειτουργία του
Αλλαγές στους μαστούς: Αλλαγές στο μέγεθος, το δέρμα, την όψη ή και την αίσθηση κατά το άγγιγμα των μαστών πρέπει να σας κινητοποιήσουν. Κάποιες από αυτές τις αλλαγές μπορεί να τις παρατηρείτε κάθε μήνα λίγο πριν ή κατά τη διάρκεια της περιόδου. Προσέξτε τυχόν πρωτόγνωρα σημάδια και συμβουλευτείτε τον γιατρό σας. Επίσης, μην ξεχνάτε την ετήσια μαστογραφία και τον υπέρηχο μαστών.
Ξαφνική κολπική αιμορραγία: Τις περισσότερες φορές δεν πρόκειται για κάτι ανησυχητικό, πρέπει όμως να ελέγχεται από τον γυναικολόγο. Η ξαφνική κολπική αιμορραγία, ειδικά εάν συνοδεύεται από πόνο κατά τη διάρκεια του σεξ ή συμβαίνει μετά την εμμηνόπαυση, θα μπορούσε να αποτελεί σύμπτωμα καταστάσεων που χρειάζονται έγκαιρη διάγνωση και ιατρική αντιμετώπιση. Η ετήσια εξέταση με τεστ Παπανικολάου και ενδεχομένως υπερηχογράφημα είναι απαραίτητη για την πρόληψη λοιμώξεων και σοβαρών παθήσεων.
Ξαφνική μεταβολή βάρους: Αν μέσα σε λίγο διάστημα το βάρος αυξηθεί ή μειωθεί αρκετά, θα πρέπει να αναζητηθεί ιατρική συμβουλή. Ο γιατρός θα συστήσει μια σειρά από εξετάσεις, αιματολογικές και άλλες, ώστε να αποκλειστούν τυχόν προβλήματα υγείας και να εντοπιστούν οι αιτίες που οδήγησαν στην αλλαγή αυτή. Οι παθήσεις του θυρεοειδούς συχνά βρίσκονται πίσω από τη μεταβολή του σωματικού βάρους. Για τον έλεγχο λειτουργίας αυτού του αδένα διενεργούνται εργαστηριακές και απεικονιστικές εξετάσεις. Ο έλεγχος αυτός συστήνεται σε τακτική βάση στη μέση ηλικία των γυναικών.
Επίμονος πόνος στο πόδι: Ο πόνος στα πόδια είναι συνήθως αποτέλεσμα κούρασης, όμως ο έντονος πόνος στο ένα πόδι πρέπει να διερευνηθεί, καθώς μπορεί να αποτελεί το πρώτο σημάδι βλάβης στα αγγεία. Η ανάγκη ιατρικής διερεύνησης γίνεται πιο επιτακτική αν ο πόνος συνοδεύεται από πρήξιμο του άκρου καθώς και αν υπάρχουν παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο προβλημάτων στα περιφερικά αγγεία (κάπνισμα, παχυσαρκία, καθιστική ζωή, εγκυμοσύνη κ.ά).
Συμπτώματα που σχετίζονται με την καρδιά και την αναπνοή
Αίσθημα παλμών (ταχυκαρδία): Η ταχυκαρδία μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή και εξαιτίας πολλών παραγόντων (κούραση, τρέξιμο, στρες, χειρωνακτική εργασία). Στις περισσότερες περιπτώσεις είναι «αθώα» και ο καρδιακός ρυθμός επανέρχεται μέσα σε λίγα λεπτά. Αν όμως το αίσθημα παλμών διαρκεί πάνω από 15 λεπτά, είναι καλό να ζητηθεί ιατρική συμβουλή, ειδικά αν συνοδεύεται από ζαλάδα, δύσπνοια ή τάση λιποθυμίας.
Εξάλλου, μετά την ηλικία των 40 ετών είναι απαραίτητος ο καρδιολογικός έλεγχος, με υπέρηχο, καρδιογράφημα, μελέτη του καρδιακού ρυθμού ή και τεστ κοπώσεως. Ο καρδιολόγος θα αποφασίσει ποιος είναι ο κατάλληλος καρδιολογικός προληπτικός έλεγχος.
Λαχάνιασμα ή δύσπνοια: Η ένταση και η διάρκεια του λαχανιάσματος μπορεί να εξαρτάται από τη γενική φυσική κατάσταση και το σωματικό βάρος. Αν όμως μια γυναίκα λαχανιάζει χωρίς ιδιαίτερη σωματική προσπάθεια ή αισθάνεται δύσπνοια χωρίς προφανή λόγο, είναι καλό να απευθυνθεί στον γιατρό της. Σε περίπτωση τέτοιων συμπτωμάτων, είναι σκόπιμο να πραγματοποιείται έλεγχος τόσο της αναπνευστικής όσο και της καρδιακής λειτουργίας.
Αλλαγές στη λειτουργία του εντέρου: Οι γυναίκες βιώνουν αλλαγές στη λειτουργία του εντέρου για πολλούς λόγους, όπως η αλλαγή περιβάλλοντος, το στρες, η σωματική κόπωση, η αλλαγή ωραρίου στη δουλειά, η τροποποίηση του προγράμματος ύπνου, ή εγκυμοσύνη. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η λειτουργία του εντέρου αποκαθίσταται ύστερα από μικρό χρονικό διάστημα. Αν όμως αυτά τα συμπτώματα δεν σχετίζονται με κάποια αλλαγή στον τρόπο ζωής και δεν υποχωρούν σε διάστημα μερικών εβδομάδων, τότε θα πρέπει να διερευνηθούν. Ο τακτικός προληπτικός έλεγχος του πεπτικού συστήματος συνίσταται να ξεκινά στην ηλικία των 50 ετών, εκτός αν υπάρχουν λόγοι που τον επιβάλλουν νωρίτερα.