Μια πρόσφατη μελέτη σε ζώα από ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, San Diego, αποκαλύπτει πώς το αλκοόλ επηρεάζει το μικροβίωμα του εντέρου. Η μελέτη δείχνει ότι το ήπαρ παράγει ακετάτη που επαναρυθμίζει το μικροβίωμα του εντέρου, αλλά αυτές οι αλλαγές δεν έχουν τις αναμενόμενες συνέπειες στο ήπαρ.
«Μπορείς να το σκεφτείς σαν να ρίχνεις λίγο λίπασμα στον κήπο» εξηγεί ο Καρστέν Ζένγκλερ, καθηγητής στη Σχολή Ιατρικής του UC San Diego και συμμετέχων στην έρευνα. «Το αποτέλεσμα είναι μια έκρηξη μη βιολογικής ανισορροπίας, που ωφελεί ορισμένα είδη μικροοργανισμών, ενώ άλλα δεν επηρεάζονται».
Η απορρόφηση του αλκοόλ γίνεται συνήθως στο στόμα και στο στομάχι. Είναι πιο σπάνιο για το αλκοόλ να φτάσει στα έντερα, λένε οι επιστήμονες. Παρόλα αυτά, το παραπανίσιο ποτό μπορεί να οδηγήσει σε έκρηξη των βακτηρίων, αλλά δεν πιστεύουν ότι η ανισορροπία είναι ο λόγος που οδηγεί στην αλκοολική ηπατική νόσο.
Για τις ανάγκες της μελέτης, οι ερευνητές έδωσαν στα ποντίκια ένα μόριο το οποίο αργότερα έσπασε στο έντερο σε 3 ακετάτες. Οι ερευνητές παρατήρησαν τι συνέβη στο μικροβίωμα του εντέρου όταν τους δόθηκε περισσότερη ακετάτη.
Η απόφαση για τη χρήση της ακετάτης, ένα θρεπτικό συστατικό που χρησιμοποιείται στον μεταβολισμό, στην ενεργειακή δαπάνη, στην ανοσοαπόκριση και στον έλεγχο της όρεξης, πάρθηκε γιατί σε συγκεκριμένα επίπεδα στον οργανισμό μπορεί να κάνει κακό στην υγεία μας.
Σε μέτρια επίπεδα η ακετάτη βοηθά την καρδιά «προμοτάροντας» την παραγωγή ερυθρών κυττάρων και την λειτουργία της μνήμης. Μια παραπανίσια ποσότητα μπορεί να τροποιήσει τον μεταβολισμό και τα υψηλά επίπεδα ακετάτης έχουν συνδεθεί με μια σειρά από ασθένειες, όπως ο καρκίνος.
Όπως παρατήρησαν τα έντερα των ποντικών, αντέδρασαν με τον ίδιο τρόπο στην ακετάτη όπως θα έκαναν με τον αλκοόλ. Παρόλα αυτά. σε αντίθεση με το αλκοόλ, η έξτρα ακετάτη δεν έβλαψε το συκώτι τους.
«H χρόνια κατανάλωση αλκοόλ σχετίζεται με κατώτερη εντερική έκφραση αντιμικροβιακών μορίων. Τα άτομα με αλκοολική ηπατική νόσο, συνήθως έχουν βακτηριακή υπερανάπτυξη στο έντερό τους», εξήγησε ο καθηγητής Zengler. «Αυτά τα ευρήματα υποστηρίζουν ότι ο μικροβιακός μεταβολισμός της αιθανόλης δεν συνεισφέρει πραγματικά στην ανισορροπία του μικροβιώματος και το μικροβίωμα που τροποποιείται από την ακετάτη και δεν παίζει ρόλο στην καταστροφή του ήπατος».
Την ώρα που οι συγγραφείς της μελέτης επισημαίνουν ότι τα ευρήματα της μελέτης δεν θα οδηγήσουν σε νέες θεραπείες για τα άτομα που πάσχουν από αλκοολική ηπατική νόσο, μπορεί να βοηθήσει στην κατανόηση της επίδρασης της ακετάτης στο μικροβίωμα. Επίσης, τα ευρήματα αυτά πάνε ένα βήμα παρακάτω την επίδραση της ακετάτης από το θεωρητικό επίπεδο όπου οι αλλαγές στο μικροβίωμα θεωρούνται ότι σχετίζονται με την κατανάλωση της αιθανόλης per se και θεωρούνται κρίσιμες και προχωρούν προς την αναγνώριση των βακτηρίων τα οποία είναι υπεύθυνα για δηλητηριώδεις επιδράσεις της κατανάλωσης του αλκοόλ περισσότερο, παρά στις επιδράσεις των παρενεργειών είτε της κατανάλωσης του αλκοόλ είτε της ασθένειας.
